داعیه فرهنگ داریم پایتخت جراحی بینی جهان می‌شویم!

بروکسل مرکز سیاسی اروپاست، هامبورگ پایتخت رسانه و صنعت شناخته می‌شود، آمستردام به شهر آرام و بی‌اضطراب معروف است، کپنهاک شادترین مکان برای زندگی است، مونترال را پایتخت تجارت و فناوری می‌نامند و تهران را پایتخت جراحی بینی جهان عنوان کردند!

هم و غم بسیاری از ما تنها بر عنصری خلاصه شده که مسبب انجام سالانه حدود 80 هزار جراحی بینی در ایران است و این رقم هر سال بیشتر می‌شود. 

ناگفته نماند زیبایی در دین ما به قدری ستودنی است که روایات و احادیث بسیاری در این موضوع به دست ما رسیده است، زیبایی که در حوزه پیراسته بودن به ظاهر اشاره داشته و مسلمانان را به زیبایی سیرت و اخلاق خوش نیز فراخوانده است.

پیامبر(ص) تا آن حد بر پاکیزگی و آراستگی ظاهر تأکید داشتند که می‌فرمودند یک مسلمان باید چنان به آراستگی خود اهمیت دهد که در میان مردم، مانند خالی نمودار و برجسته باشد.

امام علی(ع) آراستگی را جزء خلق و خوی افراد با ایمان می‌دانند و نیز توصیه می‌کنند: «آن گونه که هر یک از شما خود را برای بیگانه‌ای می‌آراید و دوست دارد وی او را در بهترین شکل ببیند، باید برای برادر مسلمانش نیز خود را همان گونه بیاراید.»

افزون بر این، از نگاه حضرت علی(ع)، چه کسی بهتر از افراد مومن که از نعمت‌های بی‌شمار خداوند بهره برده و خود را بدان‌ها بیارایند. در منطق امیر مومنان(ع) هیچ مانعی ندارد که افراد پرهیزگار در این دنیا در بهترین خانه مسکن گزینند، از بهترین خوردنی‌ها تناول کنند، از گواراترین نوشیدنی‌ها بنوشند، با برترین لباس‌ها خود را بیارایند و... خلاصه همچون دیگران از لذت‌های دنیا بهره برند و در آخرت نیز در جوار خداوند، هر چه بخواهند در اختیار آنان قرار داده شود. اینها زینت‌هایی است که خداوند به بندگانش ارزانی داشته است. آراستگی انسان در بسیاری موارد در نحوه پوشش او بروز می یابد و از نگاه اسلام، آراستگی لباس و تمیزی و زیبایی آن بسیار مورد تأکید و سفارش است. از این رو امام حسن مجتبی‌(ع) هنگامی که برای نماز برمی خاست، بهترین لباس‌های خود را می‌پوشید.

از ایشان پرسیدند چرا بهترین لباس خود را می پوشید؟ می‌فرمود: «خدا زیباست و زیبایی را دوست می‌دارد و من برای پروردگارم خود را می‌آرایم، خدا فرموده است: (هنگام خواندن هر نماز، آراسته باشید)؛ این است که دوست دارم، بهترین جامه‌هایم را بپوشم.»

از نگاه معصومین علیهم السلام، در روابط اجتماعی لازم است انسان خود را بیاراید و در نظر دیگران نیک جلوه دهد، البته می‌تواند در آنچه در مقابل دید سایر افراد نیست و تاثیری در تحکیم روابط اجتماعی ندارد، به گونه‌ای که خود می‌پسندد رفتار کند.

اما چه شد که ما، زیبایی را تنها در ظاهر دیدیم و از تمام عناصر زیبایی، تمام همت‌مان به جراحی زیبایی ختم شد و شدیم پایتخت عمل جراحی بینی در دنیا!؟

آیا این ظاهرگرایی را می‌توان در از دست دادن اعتماد به‌نفس جوانان، کم عمق شدن معیارها و خلاصه شدن آنها در شکل ظاهری، سایز، اندازه و ... دانست؟ یا نبود الگوی مناسب جوانان که فقط بازیکن میادین ورزشی و بازیگر سینما نباشد و البته زندگی شخصی سالمی هم علاوه بر ظاهر زیبا داشته باشد، به همان میزان در وانفسای حکومت صورت، موثر است؟

به اذعان بسیاری متخصصان جراحی پلاستیک قالبی که بیشتر افراد سعی دارند تا قامت خود را به آن اندازه دربیاورند، ویژگی بازیگران هالیوودی است و مردم عادی برای بازی در کدام فیلم و سریال و کسب کدام درآمدهای میلیون دلاری قرار است به آن تن دهند؟ قرار است معابر و محل رفت آمد مردم با این جراحی‌ها و توجه‌ به ظواهر تبدیل به لوکیشن فیلمبرداری کدام کارگزدان هالیوودی شود؟