به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ در سالهای 1296 تا 1298 میلیونها ایرانی بهدلیل گرسنگی و قحطی جان خود را از دست میدهند و به سختترین شکل ممکن چشم از جهان فرو میبندند.
عامل اصلی این قحطی جوخههای انگلیس بودند که پس از لشکرکشی به ایران، قوت غالب مردم را که گندم بود، بین سربازان خود پخش کردند و از طرفی جلوی واردات مواد غذایی را نیز گرفتند.
اما در این فتنه عوامل داخلی نیز نقش پررنگی داشتند. دلالها، نانوایان شرور و دیگران با احتکار و ایجاد بازار سیاه گرسنگی مردم را وسیلهای برای ثروتاندوزی خود کردند. خداوند در آیات اول تا سوم سوره مطففین میفرماید «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ﴿۱﴾ واى بر كمفروشان، الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ﴿۲﴾ كه چون از مردم پيمانه ستانند تمام ستانند، وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ﴿۳﴾ و چون براى آنان پيمانه يا وزن كنند به ايشان كم دهند».
و اما یکی از بزرگترین محتکران خود شاه ایران بود. او حتی حاضر نبود غلات احتکار شده را به قیمت عادلانه بفروشد. حاج میرزا یحیی دولتآبادی در خاطرات خود مینویسد: من از زبان محمد حسن میرزا، برادر احمدشاه به گوش خود شنیدم که شاه به برادرش گفته است «به چشم خود دیدیم که مردم ایران با پدر ما(محمدعلی شاه) چه معامله کردند پس باید تحصیل مال کرد و بعد هم به هنگام ضرورت به یک مملکت آزاد رفت و در آنجا آسوده زندگی کرد» البته بعد از اینکه احمدشاه گندم را به بالاترین قیمت فروخت و قرارداد 1919 را امضا کرد به همان مملکت آزاد رفت و خیلی زود در یکی از بیمارستانهای مجهز و لوکس آنجا گرفتار آه ملت قحطیزده ایران شد و به هلاکت رسید. خداوند در آیه 35 سوره توبه میفرماید: «يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ؛ روزى كه آن گنجينهها را در آتش دوزخ بگدازند و پيشانى و پهلو و پشت آنان را با آنها داغ كنند و گويند اين است آنچه براى خود اندوختيد پس كيفر آنچه را مىاندوختيد، بچشيد».
پت والش، هنرمند آمریکایی در مورد عملکرد انگلیس در قحطی ایران مینویسد: رفتار انگلیسیها نسبت به ایرانیان در حال گرسنگی بهطور غیر معمول شبیه همان کاری است که 50 سال قبلتر نسبت به ایرلندیها انجام دادند. آنها اینطور تبلیغ میکردند که گروههای مقاومت ایرانی، مقصر قحطی هستند.
پس از این ماجرا، قرارداد 1919 به امضای احمدشاه رسید که در واقع قرارداد فروش ایران به انگلیس بود! همچنین اسنادی که انگلیس از قحطی ایران داشته است با وجود گذشت 100 سال از آن ماجرا تا به امروز از دسترس محققان دور مانده و جالب اینجاست که در توضیحات حوادث مهم زندگی احمدشاه در سایت ویکیپدیا نیز صحبتی از قحطی بزرگ به میان نیامده چراکه منبع اصلی اطلاعات این سایت در خصوص زندگی احمدشاه سایت خبری بی بی سی است! خداوند در آیات 204 تا 206 سوره بقره میفرماید «و از ميان مردم کسى است كه در زندگى اين دنيا سخنش تو را به تعجب وا مىدارد و خدا را بر آنچه در دل دارد گواه مىگيرد و حال آنكه او سختترين دشمنان است(۲۰۴)، و چون برگردد يا رياستى يابد كوشش مىكند كه در زمين فساد نمايد و كشت و نسل را نابود سازد و خداوند تباهكارى را دوست ندارد(۲۰۵)، و چون به او گفته شود از خدا پروا كن نخوت وى را به گناه كشاند پس جهنم براى او بس است و چه بد بسترى است(۲۰۶)».
امروز نیز با گذاشتن تکههای پازل تحریم ایران، قراردادهای اجباری، فتنه انگلیس و ابرقدرتهای دیگر، دشمنی و در مضیقه گذاشتن نیروهای مقاومتی سپاه و قرارگاه خاتمالانبیاء(ص) و همچنین احتکار برخی از سودجویان داخلی و فرار اختلاسگران نجومی به مملکتهای آزاد و... میتوان دریافت که فتنه مشابهی در حال پایهریزی است. لذا، لازم است تا از تاریخ درس گرفته و حتی یک لحظه از عمل به پیامهای قرآن غافل نشویم؛ چنانچه خداوند در آیه 11 سوره انعام میفرماید «قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ؛ بگو در زمين بگرديد آنگاه بنگريد كه فرجام تكذيبكنندگان چگونه بوده است».
حنانه سفرگر
انتهای پیام