اکرم باقریان، پژوهشگر نهجالبلاغه در خراسانجنوبی در گفتوگو با ایکنا از خراسانجنوبی در مورد اوصاف پیامبر(ص) در نهجالبلاغه گفت: امیرالمومنین، علی(ع) به عنوان یار همیشگی پیامبر(ص) کسی است که رسول خدا را به معنای واقعی کلمه شناخت و در نهج ابلاغه، در خطبههای ایشان، میتوان به وضوح دید که چه اوصاف و ویژگیهایی از شخصیت پیامبر(ص) بیان میکند.
وی افزود: در خطبه ۹۵، علی(ع)، در مورد رسول خدا میفرماید: پس پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم در نصیحت و خیرخواهی نهایت تلاش را کرد و آنان را به راه راست راهنمایی و از راه حکمت و موعظه نیکو، مردم را به خدا دعوت فرمود.
باقریان ادامه داد: از جمله اوصاف دیگری که میتوان به آن اشاره کرد: گواهی دهنده، بشارت دهنده و بهترین آفریدگان است که در خطبه ۱۰۵ چنین ایراد کرده است: خدا محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم را برانگیخت، گواهی دهنده، بشارت دهنده، هشداردهنده. پیامبری که بهترین آفریدگان در خردسالی و در سنّ پیری نجیب ترین و بزرگوارترین مردم بود، اخلاقش از همه پاکان پاک تر و باران کرمش از هر چیزی بادوام تر بود.
وی افزود: حضرت علی(ع) خطاب جالبی در خطبه ۱۰۶ به خداوند در حق پیامبر دارد و میفرماید: خداوندا، پیامبر (ص) امین و مورداطمینان و گواه روز قیامت است. نعمتی است که برانگیخته و رحمتی است که به حق فرستادهای. خداوندا بهره فراوانی از عدل خود به او اختصاص ده و از احسان و کرم خود فراوان به او ببخش.
این پژوهشگر نهجالبلاغه بیان کرد: در جایی دیگر میفرماید که خدایا بنای دین او را از آنچه دیگران برآوردهاند، عالی تر قرار ده. او را بر سر خوان کرمت گرامی دار و بر شرافت مقام او در خود بیفزا، وسیله تقرب خویش را به او عنایت فرما و بلندی مقام و فضیلت او را بی مانند گردان، و ما را از یاران او محشور فرما، چنان که نه زیانکار باشیم و نه پشیمان، نه دور از راه حق باشیم و نه گمراه کننده بندگان، نه فریب هوای نفس خوریم و نه وسوسه شیطان.
وی افزود: امیرالمومنین علی(ع) وجود پیامبر را بسیار پر خیر و برکت میداند و در خطبهی ۹۶ رفع کینه ها و الفت را به برکت وجود پیامبر(ص) چنین زیبا بیان میکند: قرارگاه پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بهترین قرارگاه و محل پرورش و خاندان او شریف ترین پایگاه است. در معدن بزرگواری و گاهواره سلامت رشد کرد، دلهای نیکوکاران شیفته او گشته، توجه دیدهها به سوی اوست. خدا به برکت وجود او کینهها را دفن کرد و آتش دشمنیها را خاموش کرد. با او میان دلها الفت و مهربانی ایجاد کرد و نزدیکانی را از هم دور ساخت. انسانهای خوار و ذلیل و محروم در پرتو او عزت یافتند و عزیزانی خودسر ذلیل شدند. گفتار او روشنگر واقعیتها و سکوت او زبانی گویا بود.
انتهای پیام