۵ تفاوت حکومت علوی و حکومت مهدوی
یک کارشناس حوزه مهدویت در مقایسه حکومت حضرت علی(ع) و حضرت حجت(عج) گفت: وقتی حکومت حضرت علی(ع) را با حکومت خلفای دیگر مقایسه می‌کنیم درمی‌یابیم که در دوران ایشان اتفاقات مثبتی در تعدیل نابرابری‌های اجتماعی رخ می‌دهد و بسیاری از ارزش‌ها به جای خودش برمی‌گردد، اما ایشان نیز به‌طور کامل موفق به تشکیل یک حکومت صددرصد عدالت‌محور و با امنیت کامل نمی‌شوند.
حجت‌الاسلام سعید شیری، کارشناس حوزه مهدویت و از مدرسان حوزه علمیه ملایر در گفت‌وگو با ایکنا از همدان، با بیان اینکه برای تشکیل یک حکومت به چهار رکن حاکم خوب، قانون، خواست مردم و کادرسازی نیاز است، اظهار کرد: در حکومت حضرت علی(ع) دو رکن حاکم خوب و قانون به‌خوبی وجود داشت چراکه به گفته پیامبر(ص)، ایشان شهر علم و علی در علم بودند. حضرت با فضیلت‌ترین افراد بعد از پیامبر(ص) و دلسوزترین افراد به مردمان بودند.
وی ادامه داد: قانون این حکومت نیز قرآن و اسلام بود که توسط خداوند وضع شده بود و کامل‌ترین برنامه زندگی بشریت بوده و هست، بنابراین این دو رکن در حکومت حضرت مهدی(عج) نیز وجود دارند و از اشتراکات حکومت علوی و مهدوی محسوب می‌شوند.
شیری تصریح کرد: وقتی حکومت حضرت علی(ع) را با حکومت خلفای دیگر مقایسه می‌کنیم درمی‌یابیم که در دوران ایشان اتفاقات مثبتی در تعدیل نابرابری‌های اجتماعی رخ می‌دهد و بسیاری از ارزش‌ها به جای خودش برمی‌گردد، اما ایشان نیز به‌طور کامل موفق به تشکیل یک حکومت صددرصد عدالت‌محور و با امنیت کامل نمی‌شوند.
وی ادامه داد: علت این امر نه به حضرت علی(ع) برمی‌گردد و نه به قرآن و اسلام به‌عنوان قانون زندگی، چراکه قانون قرآن و اسلام توسط خالق وضع شده و کامل‌ترین قانون‌هاست. مشکل اصلی در حکومت حضرت علی(ع) وجود تعصبات جاهلیت و نبود یار برای حضرت بوده است.
این کارشناس حوزه مهدویت گفت: یکی از تفاوت‌های اصلی حکومت علوی و مهدوی تعداد یاران این دو حضرت هستند. در حکومت حضرت علی(ع) ایشان یاران واقعی زیادی نداشتند و مجبور می‌شدند از افرادی استفاده کنند که لیاقت و صلاحیت لازم را نداشتند. به‌عنوان نمونه ایشان ابوموسی اشعری را با فشار مردم به عنوان والی قرار دادند و یا عقبه ابن عمر را در سال ۳۷ قمری به‌عنوان والی کوفه قرار دادند که معرفت کافی نسبت به امام علی(ع) نداشت و بعدها از ایشان کناره‌گیری کرد.
وی ادامه داد: امام علی(ع) در دوران حکومت خود زیاد بن ابیه را والی فارس کردند که او نیز بعدها به معاویه ملحق شد و یا حتی کمیل که انسان بسیار متدینی بود از سیاست و حکومت‌داری سررشته چندانی نداشت، به‌طوری که حضرت علی(ع) چندین بار او را توبیخ می‌کنند.
شیری تصریح کرد: حضرت علی(ع) به حدی تنها بود که شبها خود برای یتیمان و مستمندان غذا می‌برد، چراکه افرادی در نزدیکان ایشان نیستند که این کار را انجام دهند و حضرت به جای اینکه به تصمیمات کلان بپردازد مجبور می‌شود خودش این کارها را انجام دهد. اما در زمان حکومت حضرت مهدی(عج) چنین اتفاقاتی رخ نمی‌دهد چراکه یاران ایشان بی‌شمار و متشکل از اصحاب و انصار و ابدال و اوتاد و... هستند و نسبت به امام زمان(عج) خود معرفت دارند.
تعصبات بی‌جا و نبود امنیت در دوران حکومت علوی
مدرس حوزه علمیه ملایر با تأکید بر اینکه امنیت چیزی بود که در زمان حکومت حضرت علی(ع) محقق نشد، افزود: در دوران حکومت ایشان شاهد جنگ‌های بسیاری همچون جنگ خوارج، نهروان، صفین و... هستیم در حقیقت در دوران حکومت ایشان امنیت آنگونه که هست محقق نمی‌شود اما در روایات داریم در زمان حکومت حضرت مهدی(عج) یک خانم می‌تواند بدون هیچ‌گونه نگرانی شب را کیلومترها طی کند بدون اینکه کسی برای ایشان مزاحمتی ایجاد کند.
وی تصریح کرد: حضرت علی(ع) که باب علم بودند و با عالم غیب ارتباط داشتند می‌فرمودند از آسمان‌ها و زمین و از دین از من بپرسید اما مردم آن زمان به حدی در فقر ذهنی به سر می‌بردند که درباره تعداد موهای سر خود از ایشان سؤال می‌پرسیدند به همین دلیل بود که در زمان حکومت ایشان جامعه پیشرفت نکرد.
شیری اضافه کرد: در روایات داریم که قرآن هفت بطن دارد و هر بطن آن نیز هفت بطن دیگر دارد. تا ظهور حضرت مهدی(عج) فقط دو بطن از آن آشکار می‌شود و پس از ظهور ایشان علم به حدی پیشرفت خواهد کرد که تمام بطن‌های قرآن آشکار خواهد شد.
وی با بیان اینکه تعصبات بی‌جا یکی از ویژگی‌های اعراب در حکومت حضرت علی(ع) بود، افزود: این افراد به حدی متعصب بودند که وقتی حضرت علی(ع) از یک قبیله والی قرار می‌داد قبایل دیگر اعتراض می‌کردند اما در رابطه با یاران حضرت حجت روایات داریم که گویا از یک پدر و مادر زاده شده‌اند و برایشان تفاوتی ندارد که از کدام نژاد باشند.
این کارشناس حوزه مهدویت گفت: در زمان حکومت حضرت علی(ع) با توجه به انحرافاتی که در دین رخ داده بود آن هم به علت رحلت پیامبر(ص)، مردم دوباره به ارزش‌های جاهلیت بازگشته بودند و حب دنیا جایگزین دین و خداخواهی شده بود، به‌طوری که معاویه با وعده پول و مقام بسیاری از فرماندهان حضرت علی(ع) را تسلیم خود می‌کرد. اما در زمان حکومت حضرت مهدی(عج) این‌گونه نیست. در روایات داریم که ایثار و مواسات حرف اول را در بین حکومت ایشان و مردم آن زمان می‌زند.
شیری یادآور شد: جرج جرداق مسیحی در کتاب «علی صوت عدالت انسانیه» بیان می‌کند علی برای شدت عدالت به شهادت رسید و کشته شد، اما در زمان حکومت حضرت مهدی(عج) کاملا برعکس است و این مردم هستند که تشنه برقراری عدالت هستند و حضرت مهدی(عج) را می‌خوانند تا عدالت را برایشان رقم بزنند.
انتهای پیام
