فضل‌الله دروش، شاعری آزادمنش بود
گروه ادب: استاد غلامرضا سازگار در مراسم یادبودی که برای زنده‌یاد فضل‌الله دروش برگزار شد، وی را شاعری متعهد و آزادمنش دانست که وفا و ادبش در خاطر ماندگار است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، انجمن ادبی خانه مداحان، امروز شنبه، ۱۱ دی‌ماه از ساعت ۱۵ تا ۱۷ برای زنده‌یاد فضل‌الله دروش، شاعر و مصحح آثار کهن ادبی، یادبود برگزار کرد.
استاد غلامرضا سازگار، شاعر و مداح اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در این مراسم با خواندن شعری از حضرت زهرا(س) با این مضمون که؛
«تو کیستی، تمام بهشت پیمبری
نه از بهشت هم به مشامش نکوتری
گفتم تو مادر حسنینی، ولی درست دیدم
همه پیامبران را تو مادری
گفتم شبی مقایسه‌ات با علی کنم
دیدم علی سر است وتو از تو علی سری»، عنوان کرد: من از وفا و ادب دروش خاطرات خوبی به یاد دارم. گاهی ایشان شعر دیگر شعرا را می‌خواند. شعری داشتم که ایشان با اینکه طبع شعر خوبی داشت، دوست داشت که هم‌ردیف خود را بالا ببرد و از این شعر استفاده کرد و این کارش نشانگر لطفی بود که به امثال من داشت.
وی با ناگهانی بودن داغ دروش برای مادحین و شاعران، اظهار کرد: وی آزادمنش بود، همان گونه که شاعری بزرگ چون هلال در زمان پادشاهی ظالم از اهل تسنن برای اهل بیت شعر سرود و جانش را از دست داد و سرش را در همان جا بریدند. متاسفانه هنوز برای این شاعر شیعه متعهد بزرگداشتی برگزار نشده است که امیدوارم این کار را انجام دهند.
صالحی کوشا از شاعران آئینی کشور در این مراسم به اثری که مرحوم دروش در تدوین آن تلاش بسیاری کرده بود اشاره کرد و گفت: ایشان گنجینه مضامین را برای عنوان این کتاب پیشنهاد کرده بود، ولی با اجازه گرفتن از وی، کتاب را با عنوان گنجینه ادب به چاپ رساندیم. دروش در تایید کردن افراد تعهد بسیاری داشت و برای هر کسی این کار را انجام نمی‌داد و اخلاقیات برایش اهمیت بسزایی داشت.
وی با اشاره به اینکه در یکایک ابیات سروده شده دروش می‌توان تعهد و توسل به اهل بیت(ع) را مشاهده کرد، ادامه داد: استاد توانمندی بسیاری داشت. در یکی از محافل دانشگاه آزاد اسلامی دعوت شده بود و همه مخاطبان از بزرگان و اساتید ادبیات و دانشجویان اهل قلم بودند. استاد تضمینی از حافظ را بازخوانی کرد و به یکباره عین اشعار را با همان وزن و موسیقی به انگلیسی خواند. این در حالی بود که اساتیدی چون اسماعیل آذر و امیری اسفندقه نیز حضور داشتند و این توانایی استاد سبب حیرت همگان شد. ایشان همچنین حافظه خوبی داشت.
کوشا به داستانی مصداقی درباره فعالیت استاد درباره اهل بیت(ع) اشاره کرد و گفت: شاعری از اهل همدان بود که در نیمه شب‌ها زیر نور چراغ شعر می‌سرود. یک شب همسرش چراغ را خاموش کرد و گفت این مقدار شعر برای اهل بیت سروده‌ای چه چیزی به تو داده‌اند؟ مرد شاعر که دلسوخته و متعهد بود، قلم و کاغذ را در کنار رختخوابش گذاشت و خوابید. ساعتی بعد همسرش به سراغ او آمده و بیدارش کرد و گفت چراغ را روشن کرده‌ام، بلند شو و شعر بگو! مرد تعجب کرد و علت را پرسید و زن گفت که بانویی نورانی به خوابش آمده است و گفته که چرا اجازه ندادی همسرت برای فرزند من شعر بگوید؟
وی در ادامه این مطلب اظهار کرد: یک بار که به ملاقات زنده‌یاد دروش رفته بودم، همسرش گفت که گاه تا پاسی از شب می‌نشست و قلم می‌زد و زحمت بسیاری در این باره می‌کشید.
کوثر از دیگر شاعران آئینی حاضر در این مراسم عنوان کرد: دروش دو ویژگی داشت که یکی از آنها تند و تیز بودن بود. وی بی رو دربایستی بود. یک بار دروش به همراه دوستانش به دانشگاه امام حسین(ع) دعوت شده بود و در حضور امرای آن دانشگاه و رؤسای آنجا گفت که شما شاعران امرای ادبیات هستید، سرتان را در جلوی این امرا بالا بگیرید.
در پایان این مراسم از فرزند مرحوم دروش تجلیل به عمل آمد.
گزارش تصویری این دیدار را در اینجا ببینید.
