روضه‌ای که با محمدرضا شروع شد و با شهادتش ادامه دارد
گروه فرهنگی ــ از کودکی در روضه امام حسین(ع) بزرگ شد؛ نوحه می‌خواند و از عزاداران پذیرایی می‌کرد. از همان زمان که روضه خانه پدری‌اش در یک اتاق در پشت‌بام خانه‌شان بود تا بعدها که حسینیه‌ای ساختند و شد به نام شهیدش.
شهید محمدرضا آل‌مبارک در سال 1345 در دزفول به دنیا آمد و در سال 1361 در عملیات محرم واقع در منطقه شرهانی به شهادت رسید.
از کودکی در روضه امام حسین(ع) بزرگ شد؛ نوحه می‌خواند و از عزاداران پذیرایی می‌کرد. از همان زمان که روضه خانه پدری‌اش در یک اتاق در پشت بام خانه‌شان بود تا بعدها که حسینیه‌ای ساختند و شد به نام شهیدش.
روضه خانه آل‌مبارک‌ها از روضه‌های قدیمی شهر اهواز است که از دهه چهل تاکنون هرساله در دو ماه محرم و صفر برپا می‌شود؛ صاحب روضه فرزندش را در راه دفاع از وطن و دین تقدیم کرد و حسینیه‌ای را به نامش نامگذاری کرد.
حسین آل‌مبارک، پدر شهید محمدرضا آل‌مبارک، در گفت‌وگو با ایکنا از خوزستان، درباره تاریخچه حسینیه‌ای به نام فرزند شهیدش در اهواز اظهار کرد: اتاقی داشتیم در پشت‌بام خانه که در آن روضه برگزار می‌کردیم. حاج صادق، آقای نبوی و آقای امامی آمدند مداحی می‌کردند، آقای معلم هم بود. دورهمی مداحی می‌خواندیم. آن موقع مکانمان در فلکه پاداد خیابان زند بود.
خدا لطف کرد این زمین را گرفتیم و خانه ساختیم. بعد از چند سال تصمیم قطعی گرفتیم که آن را کامل تبدیل به حسینیه کنیم. در همه روضه‌هایی که برگزار می‌کردیم شهید محمدرضا حضور داشت و مداحی می‌کرد.
همیشه برای برادرهایش که از او کوچک‌تر بودند مداحی می‌کرد. وقتی شهید شد آن مکان را تبدیل به حسینیه به نام خودش کردیم. از 15 تا 20 صفر روضه‌ای را که به نام من بود و بانی آن بودم بعد از شهادت محمدرضا به نام او کردم. از زمانی که خانه را تبدیل به حسینیه کردیم تاکنون هیچ سالی در دو ماه محرم و صفر نبوده که روضه قطع شود حتی زمانی که اینجا ساخت و ساز داشتیم. نماز جماعت هم در حیاط می‌خواندیم چون بالا سروسامانی نداشت.
از رفتن به کربلا در ایام اربعین محرومم چرا که نمی‌توانم اینجا را رها کنم و روضه برگزار نشود. می‌ترسم امام حسین(ع) دلگیر شود.
هفت ساله بودم که با مادرم به کربلا رفتم. بعد از آن در سال 46 بود که ایام اربعین به کربلا مشرف شدم. آن زمان هم واقعه عاشورا داشتند با نمایش و تعزیه بازسازی می‌کردند آنقدر واقعی بود که گویی همین الان شهادت اتفاق افتاده است.
از خیلی قبل‌تر موضوع زیارت اربعین میان شیعیان وجود داشت. قبلاً روزهای عاشورا روضه نداشتیم چون من عباسیه‌ای در دزفول دارم و به آنجا می‌روم. الان دو سال است که عاشورا هم روضه داریم. از اول تا دهم محرم بانی برگزاری روضه خودم هستم اما بعد از آن هر پنج شب یک بانی دارد. در ماه رمضان هم سه شب احیا داریم که حدود هزار نفر در آن شرکت می‌کنند.
حسینیه موقوفه ندارد و هزینه‌هایش بالاست. مشارکت مردم هم کم است. ما چون دوست داریم و علاقه به اهل‌بیت در دلمان است هزینه کردیم و به اینجا رسیدیم. از بابت نذری‌های مردم به برکت وجود امام حسین کمک‌های بسیاری به فقرا و ضعفا می‌شود.
پیام امام حسین(ع) عالم‌گیر است. اسم عاشورا عالم‌گیر است. زیر بار ظلم نرفتن و امر به معروف و نهی از منکر و کمک به فقرا و ضعفا همه پیام عاشورا است. اینها سفارش پیغمبر بوده و سفارش ایشان هم حرف خداست. رأس کار امام حسین(ع) به ذات اقدس الهی برمی‌گردد. حتماً روزی می‌آید که عاشورا در سراسر دنیا جهانی می‌شود؛ همان‌طور که اربعین جهانی شد. کاری که برای خدا باشد حتماً از طرف خدا دیده می‌شود.
