کارهای نیک را از هر کس که باشد با خلوص نیت بپذیرید

به گزارش ایکنا از همدان، شهید مصطفی رحیمی نهم مرداد ماه سال ۱۳۴۱ در شهرستان فامنین از توابع استان همدان به دنیا آمد. پدرش بهرام مغازه خواربارفروشی داشت و از این طریق روزی حلال کسب می‌کرد و در تلاش بود فرزندان خود را با سرشتی پاک و خداجوی پرورش دهد.
سال ۱۳۴۸ وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد و تا پایان دوره متوسطه در رشته علوم تجربی درس خواند و موفق به اخذ مدرک دیپلم شد.
در سال‌های انقلاب کودکی بیش نبود اما همراه با دیگر کودکان و نوجوانان شهرستان فامنین در فعالیت‌های مبارزاتی شرکت کرد و در راه پیروزی قیام بزرگ ملت ایران به قدر وسع و توان خود گام برداشت.
پس از پیروزی انقلاب و در سال‌های دفاع مقدس به عنوان سرباز به ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست و راهی جبهه های نبرد حق علیه باطل شد تا از مرزهای ایران در برابر تهاجم وحشیانه رژیم بعث عراق دفاع نماید.
در مناطق مختلف عملیاتی حضور یافت و همراه با دیگر همرزمان و همسنگران خود حماسه ها آفرید. سرانجام در بیست و دوم اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۳ در منطقه عملیاتی جزیره مجنون بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست.
آرامگاه وی در گلزار شهدای زادگاهش زیارتگاه عاشقان و دلدادگان است. برادرش علی رحیمی نیز از شهدای والامقام استان همدان است. یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد
در وصیتنامه شهید آمده است:
بسمه تعالی
«با سلام به حضور ولی عصر و سلام بر ملت شهید پرور قهرمان ایران و رهبر کبیر انقلاب اسلامی اینجانب مصطفی رحیمی فرزند بهرام ساکن فامنین بدینوسیله وصیت خود را به پدر و مادر و خواهران و برادرانم ابلاغ می نمایم.
با دید و آگاهی کامل و با توجه به عقاید و ایده های خودم که همانا راه حسین(ع) است به این خدمت مقدس که وظیفه هر شخص جوان ایرانی است تا دین خود را نسبت به مملکت و دین خویش ادا نماید قدم نهادم و این را وظیفه خود دانستم که ندای هل من ناصر ینصرنی حسین (ع) را لبیک گویم.
به منافقین و دشمنان اسلام اعلام نمایم که شخصی سست نیستم و از بت پرستی نفرت دارم و به خاطر اسلام و میهن دوستی اینجا آمده ام تا از آب و خاک خود دفاع نمایم و اجازه نخواهیم داد که هیچ متجاوزی به ایران اسلامی تجاوز کند و اگر هم در این راه کشته شویم پیروزی با ماست.
چند کلامی هم با براداران و خواهران کوچکم صحبت دارم و آن این است که اگر هر زمانی خواستید کاری انجام دهید به عاقبت و آینده آن بیاندیشید و هیچ موقع درکارهایتان تعصبی نباشید. همیشه کارهای نیک را از هر کس که باشد با خلوص نیت بپذیرید. دوم اینکه با پدر و مادر خویش مهربان باشید.
و در آخر چند کلمه ای هم خدمت پدر و مادرم عرض می کنم. پدر بزرگوارم و مادر مهربانم امیدوارم که توانسته باشم شما را با راهی که در پیش گرفتم شاد کرده باشم.
در ضمن پدر و مادر عزیز مرا ببخشید که نتوانستم فرزند لایقی برای شما باشم و خواهشمندم در شهادت من گریه نکنید زیرا من امانتی بودم از طرف خداوند در دست شما و کسی امانت را به صاحبش برگرداند نباید احساس ناراضی کند.
همانطوری که می دانید هدف از خلقت بشر در این دنیا جهاد و مبارزه در دنیا چه جهاد اصغر که با دشمنان خارجی انسان است و چه جهاد اکبر که با دشمنان دینی انسان است. امیدوارم دِین خود را نسبت به مملکت خود که همان خواسته شما بود اداء نموده باشم و اگر هر ناراحتی از بنده دارید استدعا دارم عفو نمائید و از همه فامیلان و غیر فامیلان نسبت به من حلالیت بطلبید و هر جائی که دلتان می‌خواهد مرا خاک کنید.»