توسل به ائمه در تضاد با توحید نیست

به گزارش ایکنا، آیت‌الله محسن فقیهی، استاد سطح عالی حوزه علمیه، اول آبان ماه، در ادامه مباحث تفسیری سوره مبارکه بقره به آیه 112«بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» اشاره کرد و گفت: خداوند بعد از اینکه در آیات گذشته فرمود که یهودیان و نصرانی‌ها انحصارطلب هستند و بهشت را فقط مخصوص خود می‌دانند و حتی یهودیان، نصارا را هم اهل بهشت نمی‌دانند، فرموده که بهشت برای کسی است که تسلیم خدا باشد و اهل احسان و نیکوکاری باشد.

وی با تاکید بر اینکه تسلیم شدن در برابر خدا و نیکوکاری دو شرط ورود به بهشت است، افزود: احسان مقامی بالاتر از عدالت است؛ ایثارگری‌های مردم به خصوص در این روزها بیانگر احسان اجتماعی است؛ کسی که اهل احسان است بدی را می‌بخشد، به نیازمندان رسیدگی و کمک می‌کند و اهل رحم به دیگران است. چنین افرادی نه خوفی دارند و نه حزنی برای آنان است.

آیت‌الله فقیهی تصریح کرد: اگر کسی هم حسن فعلی و هم حسن فاعلی داشته باشد، نیت الهی داشته و در برابر او تسلیم باشد محسن و نیکوکار است نه اینکه برای شهوت و قدرت و ثروت و مقام دست به کاری بزند ولو اینکه ظاهر آن نیکو باشد.

استاد سطح عالی حوزه علمیه اظهار کرد: کسی که برای جلب رضایت خدا به دیگران کمک می‌کند منت نمی‌گذارد و از خدمات خودش تعریف و تمجید نمی‌کند زیرا اگر کاری لله باشد هیچ شائبه‌ای در آن وجود ندارد؛ اگر کسی این روحیه را پیدا کرد که فقط با خدا معامله کرد به مقام عندربه یرزقون می‌رسد که این مقام را به هر کسی نمی‌دهند. اولیاء و انبیاء و پیروان حقیقی آنها عند ربه یرزقون هستند.

تاثیر احسان دنیوی و اخروی است

فقیهی اضافه کرد: نکته مهم این آیه آن است که تاثیر احسان و نیکوکاری آن هم با نیت خیر یعنی حسن فعلی و فاعلی هم در دنیا و هم در آخرت مؤثر  و در هر دو دنیا خیرات به دنبال دارد و این طور نیست که کسی برای رضای خدا کاری انجام دهد و صبر و تحمل کند و فکر کند دنیای او خراب خواهد شد.

استاد حوزه علمیه اضافه کرد: نکته دیگر این است که انسان نباید دنبال آرزوهای بی پایان مادی و توهم‌زا برود، آرزوها و آمال تمام شدنی نیست و باید از این تخیلات و توهمات خارج شده و محور کارمان رضایت خدا باشد؛ یهودیان دنبال آرزو و آمال خود هستند و دنیای را به فتنه و خشونت و جنگ می‌کشانند تا دنیای بهتر و ثروت بیشتری داشته باشند.

آیت‌الله فقیهی بیان کرد: نکته دیگر آیه آن است که اسلام با توسل مخالف نیست؛ برخی توهم کرده‌اند که وقتی انسان باید در برابر خدا تسلیم باشد بنابراین توسل به ائمه و پیامبر و غیر از خدا برای او جایز نیست، این توهم برای برخی از مفسران اهل تسنن ایجاد شده و آن را علیه توسل به عنوان اعتقاد مسلم شیعه به کار می‌برند ولی وقتی آیات دیگر قرآن را مطالعه می‌کنیم فرموده است که وابتغوا الیه الوسیله یعنی برای رسیدن به خدا وسیله داشته باشید که همان 14 معصوم هستند.

فلسفه توسل

استاد سطح عالی حوزه علمیه اظهار کرد: توسل به ائمه برای ارتقای قابلیت قابل است وگرنه فاعلیت فاعل یعنی خداوند که در نهایت است، بنابراین توسل به مقربان درگاه الهی نه تنها ایرادی ندارد بلکه سبب افزایش ظرفیت انسان برای دریافت بیشتر الطاف الهی می‌شود.

فقیهی اضافه کرد: نکته دیگر آن است که ما باید در کارها تلاش کنیم تا وحدت را حفظ کنیم و کاری انجام نشود که میان مسلمین اختلاف و تفرقه ایجاد و یا شدت آن بیشتر شود. باید برخورد میان فرقه‌های مختلف مذهبی توام با محبت و مباحثه و گفت و گو باشد نه اینکه گروهی بخواهد دیگری را تکفیر و تفسیق کند.

استاد سطح عالی حوزه تصریح کرد: فرق میان اسلام با یهود و نصارا در این است که یهود آرزوگرا و انحصارطلب است و بهشت را مخصوص خود می‌داند و نصارا هم تقریبا همین اعتقاد را دارند ولی اسلام می‌فرماید سعادت دنیا و آخرت تنها و تنها در گرو تسلیم بودن و احسان و نیکوکاری است؛ قرآن مسیحیت و یهودیت تحریف‌ناشده و پیامبران آنها را قبول دارد و مصدق آنها است ولی اعتقاد انحصارطلبانه یهودیان خلاف تورات و انجیل واقعی است.

فقیهی اظهار کرد: محسن اسم فاعل و به معنای دوم در نیکوکاری است؛ کسی با یک یا دوبار احسان، محسن نمی‌شود؛ محسن کسی است که همیشه برخورد کریمانه و توام با محبت و عفو و ایثار و احسان دارد و صفت دائمی او است و اجر چنین انسانی عند ربه است.