کارکردهای مهرورزی در جامعه/ شرح محبت پیامبر(ص) در آیه ۱۵۹ آل‌عمران
در آیه ۱۵۹ آل‌عمران مادر و منشأ فعالیت‌های مشارکتی و مسئولیت‌پذیری انگیزشی از درون به برون و راهکار پذیرش خرد جمعی به صورت صادقانه در اسلام ناب محمدی را در خود می‌پروراند؛ این سند آسمانی اعلام می‌دارد که محبت و نشاط باطنی متصل به عالم ملکوت قادر است بر قلوب انسان‌ها مدیریت داشته باشد. این مسئله رازی از اسرار نظام اسلامی و از ارکان حکومت عدل جهانی است.
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام حسین درودی، معاون امور استان‌های ستاد همکاری حوزه‌های علمیه و آموزش و پرورش، در یادداشتی به بررسی کارکردهای فردی و اجتماعی مهرورزی در دین می‌پردازد. متن این یادداشت به این شرح است؛
جهت ادای احترام و ارادت قلبی به ساحت پیامبر اعظم(ص) و بالاترین سفیر مهر و محبت الهی و انسانی و جانشینان معصومش و همچنین شهدای خان‌طومان و هم‌کیشان آنان که محبت آنان به بشریت نظیربردار نیست؛ به طرح سؤالاتی پیرامون مهر و محبت حقیقی و کارکردهای فردی و اجتماعی آن می‌پردازیم.
آیا محبت حضرت زهرا(س) و ۱۲ امام معصوم به پیامبر خاتم(صلی الله علیه وآله و سلم) از جنس مهرورزی بشری و نسبت‌های خانوادگی بوده است. آیا می‌تواینم بدون درک و دریافت الگوی مهرورزی در سیره حضرت فاطمه الزهرا(س) سبک زندگی اسلام ناب محمدی در مدارس و برنامه درسی داشته باشیم.
- چرا شهدای برای رسیدن به مقام شهادت نیاز به اشک مهرورزانه و قلب بی تعلق به دنیا و کدورت وکنیه ورزی دارند.
- چرا محبت مهندسی شده والدین، خصوصا مادران برای فرزندانشان بی بدیل و نظیر است.
- چرا محبت مادارن برای اعضای کانون مهم خانواده بخصوص فرزندانشان می‌تواند تیغ دو لب برش باشد.
- چرا اکثر جنایت کاران جنگی در جوامع از مهرورزی فطری والدین به ویژه محبت مادری محرومند.
- چرا محبت مادران از عناصر ارکانی تربیت نخبگان و دانشمندان و مخترعان در طول تاریخ بوده است.
- چه باید کرد که محبت والدین نسبت به فرزندان تجاری و مادی نشود؟
- چرامهرورزی برخی از خانواده‌ها پایانش به بی وفایی و طلبکاری اعضای آن ختم می‌شود؟
- چرا محبت و مهرورزی به صورت فردی و به دور از جامعه، میوه شیرین سازنده نمی‌دهد؟
- چرا بدون عشق به خالق و سفیران آسمانی او، محبت ماندگار و مهرورزی صادقانه روزی جامعه بشری نمی‌شود؟
- آیا مهرورزی حقیقی به پیامبر خاتم و دودمان طاهرینش علیهم‌السلام، ظرفیت انسان‌ها را برای تقرب الی الله و ارتباط با فرشتگان افزایش می‌بخشد؟
- چه ارتباطی میان مهرورزی با ظرفیت قلبی یک انسان وجود دارد؟
- آیا نورانیت مهرورزی حقیقی به وجود خود و خداوند متعال و مخلوقات، تربیت مستمر و تمام ساحتی و همه جانبه ایجاد می‌کند؟
- آیا لطافت محبت حقیقی مانع خشونت در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی می‌شود؟
- آیا لینت و ملایمت در مدیریت خرد و کلان بدون نصرت خالق هستی، قابل آموزش و ارزش است؟
- آیا ارتباطات مشارکتی و منفعتی بدون اکسیر اعظم مهرورزی خصوصا با سیم خاردار‌های خیال آدمی امکان پذیر است؟
- آیا هزینه‌های پرداخت شده برای مهرورزی خداساخت جهت برپایی یک زندگی مشترک و جامعه صالح، از بین رفتنی، خسران زدگی، ناامیدی و افسردگی به همراه می‌آورد؟
- آیا بشر قادر است با عقل ابزاری، مهرورزی بدلی از حقیقی را تشخیص دهد؟
- آیا مهرورزی بدلی و خیالی و غیر الهی تبعاتی مانند وطن فروشی، بیگانه پرستی، احتکار و اختلاس می‌آفریند؟
آیه شریفه «فبما رحمة من الله لنت لهم و لو کنت فظا غلیظ القلب لانفضوا من حولک فاعف عنهم و استغفر لهم و شاورهم فی الامر فاذا عزمت فتوکل على الله ان الله یحب المتوکلین» - به (برکت) رحمت الهى، در برابر آنان [= مردم]نرم (و مهربان) شدى! و اگر خشن و سنگدل بودى، از اطراف تو، پراکنده می‌شدند. پس آن‌ها را ببخش و براى آن‌ها آمرزش بطلب! و در کارها، با آنان مشورت کن! اما هنگامى که تصمیم گرفتى، (قاطع باش! و) بر خدا توکل کن! زیرا خداوند متوکلان را دوست دارد. (۱۵۹ آل عمران)
چرا در آیین نامه انتخابات رجال کشوری و مسؤولین فرهنگی جامعه جمهوری اسلامی به ویژه نظام آموزش و پرورش و وزرات علوم و دیگر دستگاه‌های فرهنگی و هنری این آیه کریمه سوره آل‌عمران به عنوان شاخص انتخاب نشده یا اجرا نمی‌شود و همچنین ترازوی شخصیت سنجی جهت ریاست، مسؤولیت پذیری مدیران و مدعیان مسؤولیت اجتماعی و حتی ازدواج‌های جوانان این کد‌های قرآنی جهت سیر از سوی باطن به ظاهر تعبیه و تعیین و مسیرسازی نمی‌شود.
این آیه شریفه مادر و منشأ فعالیت‌های مشارکتی و مسؤولیت‌پذیری انگیزشی از درون به برون، و راهکار پذیرش خرد جمعی به صورت صادقانه در اسلام ناب محمدی را در خود می‌پروراند؛ این سند آسمانی اعلام می‌دارد که محبت و نشاط باطنی متصل به عالم ملکوت قادر است بر قلوب انسان‌ها مدیریت داشته باشد همچنانکه معمار کبیر انقلاب اسلامی نظر بر این داشتند که مسئول حقیقی انقلاب اسلامی باید بر قلب‌ها حکومت کند که این خود، رازی از اسرار نظام اسلامی و همچنین از ارکان حکومت عدل جهانی است.
حضرت امام مجتبی(ع) و امام هشتم علی بن موسی الرضا(ع) با توجه به موقعیت اجتماعی خود که با شرایط ویژه‌ای مدیریت مهرورزانه اجتماعی جامعه را از آن خود داشتند و لکن تهدیدات درونی و بیرونی مسلط برمسلمانان مانع از فرود مهرورزی آن دو ذوات مقدس و دیگر معصومین(ع) شده که هنوز آثار عدم آن محبت‌های بی‌منت در زندگی مسلمانان و جهان بشریت، ملموس و محسوس است؛ لذا باید به این مهم توجه داشت که زندگی پر از نیرو‌های نشاط‌آفرین بر آمده از مهر و محبت و لطافت حضرت امام مجتبی(ع) و امام هشتم(ع) به عنوان دو مدیر منصوب من الله و استقبال مردم که در اداره حاکمیت با شرایطی که هر کدام جداگانه متناسب عصر خویش داشتند استمرار و ادامه اخلاق مهرورزانه رسول مهربانی‌ها را برای بشریت به نمایش و امانت گذارند.
در نتیجه بر مدیران و مسؤولان جامعه اسلامی واجب است که بستر‌ها و زمینه‌سازی‌هایی را در ساحت‌های مختلف اجتماعی در دستور کار خود داشته باشند که عمق محبت شهروندان نسبت به مسئولان را افزایش داده و هم چنین قلوب رجال کشوری و لشکری را در سطحی استقرار دهد که ظرفیت فرود ملائکة الله را در خود به نمایش بگذرانند و برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری متناسب و همتراز آن ایجاد کنند تا در‌های رحمت الهی بر روی همگان گشوده شود و وزن سنگین و سهمگین خشونت در خانواده جامعه کوچک و همچنین اجتماع از آنان سیر نزولی به خود بگیرد تا ابواب بسته شده اقتصادی و انسانی از آسمان به سوی زمین گشایش آن مطالبه شود.
همچنانکه در آیه شریفه ۹۶ سوره مبارکه اعراف می‌فرماید: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ؛ و اگر اهل شهر‌ها و روستا‌ها ایمان می‌آوردند و پروا پیشه می‌کردند مسلّما (در‌های) برکت‌هایی از آسمان و زمین را بر روی آن‌ها می‌گشودیم، و لکن (آیات ما را) تکذیب کردند، پس آن‌ها را به سزای آنچه کسب می‌کردند، دچار ساختیم».
با برآیندگیری از دو آیه شریفه به پاسخی دست می‌یابیم که مهرورزی آمیخته به محبت خالق راهگشاست والا درب قلوب انسان‌ها به دستور بشر قابل گشایش و بازشدنی و درمانگری نیست.
انتهای پیام
