روایت دانشجویی که قرآن نداشت / مسیر را درست آمدم، هیچ چیز کم ندارم
کلثوم رضایی، محروم از بینایی و غرق در محبت الهی و چشمه جوشان معارف قرآن کریم، حال با شوق فراوان رشته روانشناسی را در دانشگاه شیراز به ذوق اتمام آن در مقطع دکتری و تأسیس یک کلینیک ادامه می‌دهد. در مسیر حفظ قرآن، ایستادگی کرده و اکنون خوشحال از چیدن ثمره آن است.
به گزارش ایکنا، امروز به انگیزه روز دانشجو، به سراغ دانشجویی رفته‌ایم که نابیناست و به لطف الهی، حافظ کل قرآن شده است، تا به معرفی او و روایتش از حفظ قرآن و تحصیل بپردازیم.
کلثوم رضایی، 19ساله، اهل یاسوج در مقطع کارشناسی رشته روانشناسی دانشگاه شیراز تحصیل می‌کند. معدل دیپلمش 19.40 و رتبه کنکورش 228 بوده است. از هشت‌سالگی به مدت هشت سال به حفظ قرآن پرداخته است. این طولانی شدن روند حفظ، دلایل متعددی دارد. از همزمانی درس و تحصیل که بگذریم، مشکل اصلی کلثوم، نداشتن کتاب قرآن به خط بریل بوده است، در حالی که جانش پر می‌کشیده تا قرآن بخواند، اصلاً از وجود قرآن بریل بی‌اطلاع بوده است، بعدها هم هر چه گشته نتوانسته آن را بیابد و در نهایت در مؤسسه‌ای در تهران، موفق به یافتن آن می‌شود.
دلیل بعدی، حیرت را افزون می‌کند، اینکه هیچ مؤسسه قرآنی حاضر به پذیرش او نبوده است. خود، شرایط بینایی‌اش را دلیل این عدم پذیرش می‌داند. اما ناامید نشده و در خانه، دو‌ونیم جزء را حفظ می‌کند و در نهایت بعد از چندین بار مراجعه، مؤسسه‌ای او را پذیرش می‌کند.
او که یک خواهر و برادر 11ساله (محدثه) و شش‌ساله (محمد) دارد که در حال یادگیری صوت و لحن هستند، معتقد است علاوه بر اینکه تحصیل با حفظ قرآن تداخلی ایجاد نمی‌کند، بلکه حتی باعث درک بهتر دروس نیز می‌شود، می‌گوید: چون دو کار را همزمان انجام می‌دادم، برنامه‌ریزی می‌کردم تا به هر دو کار بپردازم و به جرئت می‌گویم، وقت اضافه نیز داشتم.»
دانشجوی روایت امروز ما، از سال 88 همزمان با شروع حفظ قرآن، شرکت در مسابقات آموزشگاهی را نیز آغاز کرده و این روند را تا شرکت در مسابقات کشوری پیش برده است. هم‌اکنون بیش از 20 رتبه استانی و 11 رتبه کشوری دارد. آخرین رتبه‌اش نیز، مقام دوم مسابقات سراسری قرآن وزارت علوم در سال جاری است. سال 95 در مسابقات سازمان بهزیستی کشور، رتبه اول، سال 96 در مسابقات دانش‌آموزی آموزش و پرورش، رتبه دوم و سال 97 نیز در مسابقات وزارت کار در سطح کشوری، رتبه سوم را از آن خود کرده است.
رضایی با عشق و علاقه رشته تحصیلی‌اش را انتخاب کرده و در این باره می‌گوید: «در نظر دارم در این رشته مدرک دکتری خود را اخذ کنم. برنامه تأسیس یک کلینیک روانشناختی را در سر دارم. در زمینه قرآن نیز امیدوارم بتوانم رتبه‌های بهتری در مسابقات کسب کنم و در رشته علوم قرآن و حدیث نیز مقاطع دانشگاهی را بگذرانم».
او حفظ قرآن را فعالیتی می‌داند که لازمه‌اش تلاش فراوان است و بیان می‌کند: «از چهارسالگی تصمیم به حفظ قرآن گرفتم، زمینه این کار در خانه برایم فراهم شده بود، نوار کاست برایم تهیه می‌شد، به آن‌ها گوش می‌دادم. از وجود قرآن بریل مطلع نبودم تا اینکه در مؤسسه‌ای در تهران، پیدا کردیم. متأسفانه هنوز قرآن بریل در خیلی از شهرها پیدا نمی‌شود، در کل کشور تقریباً همین طور است و فقط در برخی شهرهای بزرگ پیدا می‌شود، در حال حاضر که کاغذ گران و تهیه کتب بریل، سخت‌تر شده است. مؤسسه‌ای نیز مرا پذیرش نمی‌کرد، در نهایت به جامعة‌القرآن یاسوج رفتم و در محضر اساتیدی چون نظری و کریم‌پور تلمذ کردم.»
رضایی ادامه می‌دهد: «زمانی که به جامعة‌القرآن رفتم هیچ دوره آموزشی تجوید نگذرانده بودم و از آنجایی که گذراندن این دوره‌ها برای حفظ ضروری است، کلاس حفظ و تجوید را همزمان می‌رفتم و در چندین جلسه به‌طور خصوصی با تجوید آشنا شدم.»
او به گفته خودش گاهی در مسیر حفظ دچار ناامیدی و سستی نیز شده اما همیشه خانواده‌اش در این مسیر او را یاری داده‌اند و مانع جدا شدن او از مسیر حفظ قرآن شده‌اند.
رضایی آیات قرآن را سراسر معنا و نور می‌داند و آیه 186 سوره بقره را «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ؛ و هرگاه بندگان من از تو در باره من بپرسند [بگو] من نزديكم و دعاى دعاكننده را به هنگامى كه مرا بخواند اجابت مىكنم پس [آنان] بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند باشد كه راه يابند» آیه‌ای امیدبخش می‌داند که همواره آن را پیش روی خود دارد.
این حافظ کل قرآن به ذکر خاطره‌ای از روزهای حفظش می‌پردازد و ادامه می‌دهد: «وقتی کلاس هفتم بودم، 12 جزء قرآن را حفظ بودم، در سالنی حدود 600 نفره که اکثراً حافظ قرآن بودند، آیه‌ای قرائت و بر مبنای آن سؤالی طرح شد که از بین آن همه، زودتر پاسخ را بیان کردم با اینکه کم‌سن‌تر از دیگران نیز بودم و این خاطره همیشه تشویقی برای من و انگیزه‌بخشم بوده است.»
قوی شدن حافظه؛ از اثرات حفظ قرآن
او به بیان دغدغه‌هایش پرداخته و اظهار می‌کند: «سوءگیری‌هایی درباره قرآن در بین برخی هست، مثلا قبلا می‌شنیدم که اگر به جای حفظ قرآن، زبان انگلیسی یاد گرفته بودی، بیشتر به کارت می‌آمد. شاید قرآن اثر مستقیم در زندگی به آن معنای ظاهری نداشته باشد، ولی اثرات غیر مستقیمی برای من داشته که مطمئنم یادگیری علوم و فنون دیگر برای دیگران نداشته است، به طور مثال اگر دوستانم سه بار مطلبی را می‌خواندند تا آن را فرا بگیرند، من با یک بار خواندن حتی شاید بهتر از آن‌ها آن مطلب را فرا می‌گرفتم، قوی شدن حافظه از اثرات حفظ قرآن است که باعث شد از همکلاسی‌هایم در این سال‌ها جلوتر باشم و با اینکه قرآن می‌خواندم، رتبه‌ام از دیگران بهتر بوده است.»
رضایی ادامه می‌دهد: «مسئولان اگر اثرات مستقیم و غیرمستقیم قرآن را در جامعه در نظر داشته باشند و در برنامه‌ریزی برای جوانان مورد توجه قرار دهند، قطعاً به نتایج بهتری خواهیم رسید. اگر جوانی به سمت قرآن برود، ضرر نمی‌کند و از خطاها، دور می‌شود.»
او پرداختن به قرآن در دانشگاه‌ها را دارای روندی رو به رشد دانسته و بیان می‌کند: «فعالیت‌های قرآنی خوبی در دانشگاه‌ها انجام می‌شود و در کل توجه به قرآن در محیط‌های دانشگاهی در حال افزایش است».
رضایی در پایان نائل شدن به افتخار حفظ قرآن را توفیقی از سوی خداوند متعال می‌داند و می‌گوید: «از خانواده‌ام نیز تشکر می‌کنم که همیشه و همه جا همراهم بوده‌اند و ناامیدی را از من دور می‌کردند.»
لیلا شرف
انتهای پیام
