استقبال شهید حاجی‌حسنی از مادر با اذان/ خاکسپاری در حرم رضوی و امیدی که به مقصد رسید + فیلم و صوت

به گزارش ایکنا، 10 شهریورماه خبر درگذشت خانم ربابه خراسانی، مادر شهید منا؛ محسن حاجی‌حسنی کارگر، قاری بین‌المللی کشورمان در فضای مجازی مخابره شد و به دنبال آن نیز درباره فراهم‌شدن شرایط تدفین ایشان در رواق حضرت زهرا(س) حرم مطهر حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) نیز مطالبی منتشر شده است. ایکنا درباره صحت و سقم و همچنین کم و کیف این خبر با مصطفی حاجی‌حسنی، فرزند مرحومه و برادر شهید گفت‌وگو کرده است؛ با هم می‌خوانیم:

بیشتر بخوانید:

• مادر شهید منا محسن حاجی‌حسنی به فرزند شهیدش پیوست
• روایتی از مادر محسن حاجی‌حسنی/ مادر وقت تنگ است باید بروم...

ایکنا – ضمن عرض تسلیت، درباره مراسم تشییع و تدفین بانو خراسانی بگویید.

چند روز پیش از اینکه مادرم به رحمت خداوند برود، مطمئن شدیم که ایشان زنده نخواهد ماند، بنابراین به فکر مباحثی چون خرید قبر و تدارک مراسم عزاداری بودیم. در همین حین، یکی از دوستان که ارتباط خیلی صمیمی و نزدیکی با خانواده ما و به ویژه مادرم داشتند، از طریق یکی از آشنایانشان و یا خودشان ـ دقیق نمی‌دانم ـ خبر حال نامساعد مادرم و در نظر گرفتن مکانی برای دفن ایشان در حرم مطهر رضوی را به دفتر مقام معظم رهبری می‌رسانند که نتیجه آن نظر مساعد رهبر انقلاب برای دفن مادرم در حرم رضوی شد. ما از این موضوع خبر نداشتیم و ایشان نیز به ما موضوع را نگفته بود.

روز چهارشنبه، 10 شهریورماه مادرم به رحمت خداوند رفتند. ما هم طبق روال در بهشت رضا(ع)، مزاری را خریدیم و روند تغسیل انجام شد و به دنبال هماهنگی‌های لازم برای اجرای رسم دیرینه مشهدی‌ها برای تکاندن خاک فرش حرم و خاک پای زائران بر روی جنازه بودیم که هرچقدر اصرار داشتیم و در این زمینه تلاش کردیم، به دلیل شرایط با پاسخ مثبت روبرو نشدیم.

در کمال ناامیدی و ناراحتی از اینکه مادرم حتی از این سنت دیرینه و داخل شدن در حرم نیز باز‌می‌ماند و غریبانه دفن می‌شوند، به دنبال پیگیری و هماهنگی سایر بخش‌های مراسم بودیم.

از طرف دیگر پدرم هم گفتند به دلیل اینکه آشنایان قرار است از تهران برای تشییع پیکر حضور داشته باشند، مادر را پنجشنبه دفن کنیم که با توصیه یکی از دوستان که از روحانیون هستند و بنابرآنچه در روایات آمده است، تصمیم نهایی بر این شد تا مادرم، در 11 شهریورماه به خاک سپرده شود.

ایکنا ـ چه زمانی از موافقت آستان قدس رضوی برای تشییع و تدفین بانو خراسانی در حرم مطلع شدید؟

چهارشنبه شب، دهم شهریورماه ساعت 23 یا 23:30 بود که از آستان قدس رضوی تماس گرفتند و گفتند دستور مقام معظم رهبری است که ایشان در حرم دفن شوند. من فقط گریه می‌کردم و در کمال تعجب و بهت، خدا رو شکر کردم.

ایکنا ـ گویا همزمان با مراسم تشییع جنازه، مادر شهید با صدای اذان فرزندشان بدرقه شدند؟

بله، پنج‌شنبه نیز روند دریافت جواز دفن کمی زمان برد، هنگامی که به حرم رسیدیم، مسئول دفن آرامستان حرم نیز تذکر داد که هنگام اذان مراسم تشییع در حرم برگزار نمی‌شود، ساعت را دید، 45 دقیقه به اذان ظهر مانده بود که اجازه برگزاری مراسم تشییع و خاکسپاری را دادند اما جمعیت زیاد بود پس از انجام مراسم و طواف حرم حضرت رضا(ع)، هنگامی که برای نماز میت قامت بستیم، تکبیر اول نماز را گفتیم، تکبیر دوم با الله اکبر برادر شهیدم همراه شد.

ایکنا ـ جمله پایانی؛

فکر می‌کردیم مادرم غریبانه دفن شوند اما معتقدم معجزه رخ داد و مراسم بدرقه ایشان تا خانه ابدی با امید و شکر به انجام رسید. شکر بی‌پایان خدایی را که با تدابیر به هنگام مقام معظم رهبری، شاهد ارادت ایشان به شهدا و قرآن هستیم.  

دلنوشته مصطفی حاجی‌حسنی، مدرس قرآن در فراغ مادر

«آه مادرم چقدر حیات و ممات تو زیبا و دیدنی بود

اصلاً ممات تو آینه‌ای از حیات تو بود

آری وقتی یک عمر زندگیت عجین بود با محبت حضرت زهرا(س)؛

عجیب نیست که رهبرمان، فرزندی از سلاله حضرت زهرا هدیه‌ای از مادرش برایت بیاورد. هدیه سکونت ابدی‌ات در آغوش گرم رواق حضرت زهرا (س) تا گواهی باشد که در آغوش خود مادری و به قول خودت معجز مادر در رحلتت نمایان شود.

تو در میان ما گمنام بودی اما رهبرمان خوب شما و پسرت را می‌شناخت...قاری شهیدی که به استقبالت در روز وداع اذان گوی حرم شد. آنقدر داغ محسنت سنگین بود که همان روزها رهبر عزیز برایت تسلیت فرستادند و هنوز به خاطر ها هست که با عطر صدای دلنشینت می‌گفتی: از رهبرم تشکر می‌کنم که به من مادر تسلیت گفتند.

حالا بعد شش سال ما هیچ نفهمیدیم و مبهوت ماندیم که رهبرمان به ما بازماندگان تسلی دادند و برای مایی که از فراقت آواره بودیم، ملجأ و پناهگاهی در رواق حضرت زهرا(س) هدیه کردند.

باید نشانه‌ای ابدی می‌ماند تا نشان دهد در قلب مجروح و سوخته‌ات چه عشقی خانه کرده بود که در زندگیت جلوه می‌نمود و چه نشانه‌ای از این بالاتر که در رواق حضرت مادر تا ابد خانه کردی.

من از نام رواقی که با تو در آنجا خداحافظی کردم و تو را در آنجا به خدایت سپردم فهمیدم وقتی می‌گفتی تمام زندگیت معجزه مادر بود، چه معنایی داشت آری من داشتم معجزه می‌دیدم. معجزه مادری فاطمه زهرا(س) که در آغوش تو و هزاران مادر شهید پرور این سرزمین جریان یافت تا راهی که آغاز نمود پایان نیابد و محسنین عالم از دامن شما مادران قدم بر سر دنیای ما زمینیان بگذارند.

شنیده بودم اهل‌بیت(ع) بر زندگی عاشقان خود نشانه‌ای از خود بر جای می‌گذارند اما تو مثل همیشه کاری کردی که ببینم.

من در رواق آرامگاه تو نامی آشنا دیدم که بسیار از زبانت شنیده بودم حضرت زهرا (س) و برای ما چه نشانه‌ای از این بالاتر.

اگر می‌توانستیم از در و دیوار رواق می‌شد صدای محسنت راشنید که می‌خواند:

رواق منظر چشم من آشیانه توست             کرم نما فرود آ که خانه خانه توست»