علیاصغر شعاعی، قاری بینالمللی کشورمان در یادداشتی که آن را در اختیار ایکنا قرار داده است به یادآوری جلوههایی از ارادت قاریان و اساتید مصری به اهل بیت(ع) پرداخته و نمونههایی از این ارادتها که در رفتار و گفتار اساتید مطرح مصری بروز داشته، را ذکر کرده است. مشروح این یادداشت در ادامه آمده است.
«بیشک یکی از عوامل وحدت جهان اسلام موضوع «حب اهل بیت (ع)» است، چرا که حب این خاندان مطهر در بین برادران اهل سنت نیز مورد تأکید قرار گرفته است. مردم کشور اسلامی مصر به عنوان یکی از پایگاههای مهم قرائت قرآن در دنیای اسلام نیز علاقه و محبت خاصی نسبت به اهل بیت(ع) دارند و شدیداً به ائمه اطهار(ع) عشق میورزند؛ مؤید این مدعا وجود شجرهنامه دوازده امام شیعیان در زیارتگاههای این کشور است.
با نگاهی به سیره اساتید ممتاز و شناخته شده کشور مصر میتوان جلوههایی از حب و ارادت آنها نسبت به اهل بیت(ع) را مشاهده کرد که در ادامه به مواردی اشاره شده است.
پسر استاد عبدالباسط در سفری که به کشور عزیزمان داشت در پاسخ به سؤال یک خبرنگار که پرسیده بود؛ «شنیدهام مصریها به اهل بیت پیامبر(ص) ارادت قلبی زیادی دارند و آنان را بسیار دوست میدارند.» گفته بود: «ما ایام ولادت حضرت حسین (ع)، حضرت زینب (س) و حضرت رقیه(س) را جشن میگیریم. بسیاری از قاریان مصری علاقهمند هستند که در این مناسبتها به تلاوت قرآن بپردازند. شاید تعجب کنید که مرحوم پدر یکی از علاقهمندان و عاشقان اهل بیت(ع) بود. ایشان زمانی که ۲۰ ساله بود به اتفاق پدرشان عازم حرم حضرت زینب(س) میشوند، در آنجا از او میخواهند که به تبرک این مکان شریف، 10 دقیقه قرآن تلاوت کند. تلاوت استاد چنان جمعیت را منقلب میکند و شور و ولوله در آنها ایجاد میکند که تا یک ساعت و نیم به طول میکشد. از آن پس بود که رادیو و مطبوعات به سراغ او آمدند و ایشان دارای آوازه جهانی شد. مرحوم پدر دائماً به فرزندانش میگفت او هرچه دارد از حضرت زینب(س) است و رمز موفقیت و شکوفایی هنر قرائت او به خاطر حب حضرت زینب(س) و اهل بیت(ع) بوده است.» (برگرفته از پایگاه کتاب نیوز).
مرحوم حجتالاسلام والمسلمین سیدعبدالله فاطمینیا، استاد اخلاق میفرمود: «مرحوم استاد عبدالباسط به اهل بیت(ع) ارادت خاصی داشتند، من دوستی در نجف دارم که هنوز هم زنده است. تعریف میکرد، هنگامی که عبدالباسط تلاوت معروف سورههای مبارکه «حشر» و «تکویر» را در عراق خوانده است این دوست ما نیز حضور داشته؛ عبدالباسط به این دوست ما میگوید برای این تلاوت به موسیبن جعفر(ع) متوسل شده است.»
مرحوم استاد محمدتقی مروت، از اساتید و قاریان بینالمللی که سالها در مصر حضور داشته و همنشین اساتید قرائت کشور مصر بوده است نیز تعریف میکرد و میگفت: «خود من نهجالبلاغه را به استاد عبدالباسط معرفی کردم، استاد فرازهایی از نهجالبلاغه را حفظ کرده بود و در موقعیتهای مختلف به کار میبرد.» یک بار استاد مروت به منزل عبدالباسط میرود و آنجا شیخ الازهر را میبیند که میهمان عبدالباسط بوده است. به گواهی استاد مروت، عبدالباسط با شیخ الازهر در حقانیت علی بن ابیطالب (ع) صحبت کرده و فرازهایی از نهجالبلاغه را به عنوان شاهد بیان میکند.
کتاب «سرّ دلبران» درباره فضائل امیرالمومنین علی(ع)، است. این کتاب ترجمه 100 قصه از زندگی امام علی(ع) و نوشته محمدصدیق منشاوی ـ قاری و استاد مشهور مصری ـ است که با ترجمه و تحقیق حجتالاسلام والمسلمین محمود محققیان از سوی دفتر نشر معارف به چاپ پنجم رسیده است. این کتاب، خود بیانگر شباهتهای اعتقادات و علایق ملت ایران و مصر به امیرالمؤمنین(ع) را به خواننده مشخص میسازد و گامی در جهت تقریب مذاهب اسلامی و نزدیکی دو ملت است.
در مقدمه این کتاب، محمد صدیق منشاوی، مینویسد: «امیرالمومنین علی ابن ابیطالب، مرد با عظمتی که سرّ پیامبر(ص) شد، ایشان در منزل پیامبر رشد کرد و پیامبر خود به تربیتش همت گمارد، لذا متخلّق به اخلاق پیامبر و متصف به صفاتش گشت، دین را از سر چشمه گرفت و سیراب گشت، علی(ع) مناقبش بیشمار و خصلتهایش با شکوه، شمایلش نیکو، فضائلش پسندیده، صفاتش زیبا و صاحب کرامات بود، او امام عارفان و قدوه عاملان و پیشوای فصیحان و تاج بلیغان و شیرِ بیشه خطیبان در شهر علم و کوه حلم است، نور از او میبارد و حکمت از او به سخن میآید، امامی است عادل که حکم نمیکند به باطل و رد نمیکند سائل را، بلند نظر است و بسیار پُرتوان، شجاعِ شجاعان و پهلوانِ پهلوانان و شکننده کمر ستمگران است، کسی با او در دنیا در نیاویخت الا اینکه شکست خورد و با او مبارزه نکرد الا اینکه کشته شد.»
استاد فاطمینیا در دیدار با کاروان قرآنی جمهوری اسلامی ایران اعزامی به حج تمتع ضمن بیان خاطراتی از مرحوم نقشبندی، با بیان اینکه ایشان ارادت خاصی به اهل بیت(ع) داشت، گفته است: «در جایی نقشبندی آرام به من گفت: بیا برویم قدم بزنیم، من یک کتاب صحیفه سجادیه به وی دادم و او مدام به فرازهای کتاب نگاه میکرد و ماشاالله میگفت. دو کتاب دیگر هم در این زمینه به وی دادم و بعد از آن ارتباط ما بسیار نزدیک شد. حتی او به مشهد رفت و بعد از بازگشت از مشهد سراغ من را گرفته بود و به دیدارم آمد. نقشبندی به اهلبیت(ع) ارادت داشت و او هم مانند محمد صدیق منشاوی شیعه ۱۲ امامی است».
مرحوم شیخ فرجالله شاذلی در سال 1387 در پنجمین نشست تخصصی شورای عالی قرآن در سخنان کوتاهی که همراه با جاری شدن اشک حضار بود در وصف اهل بیت (ع) این گونه میگوید: «در درون ما، در جانهای ما، در زندگی ما، در نفسهای ما و در نبضِ قلبهای ما، دوستی و عشق به اهل بیت رسول الله(ص) وجود دارد. در هر دم و بازدمی، در هر نبضی از نبضهای قلب و در هر کلمه که از حروف و حرکات تشکیل شده باشد، به رسول الله (ص) و اهل بیت او عشق میورزیم. زبان از وصف حب اهل بیت پیامبر (ص) کاملاً عاجز است. من دوستشان دارم، آنها محبوبهای من هستند و ان شاءالله خداوند ما را در آخرت از دوستداران آنها قرار دهد.»
اقرار به ولایت امیرالمؤمنین(ع) با خواندن عبارت «اشهد ان علیاً ولی الله» در اذان جلوهای از محبت ایشان یکی دیگر از قاریان مطرح مصری به خاندان وحی است. استاد راغب مصطفی غلوش بدون واهمه و با علم از به خطر افتادن اعتبارش از سوی الازهر، اذانی ماندگار از خود به جای گذاشت.
چه زیبا در شبستان مسجد مدرسهٔ سپهسالار تهران (مدرسهٔ عالی شهید مطهری) نوای استوار این استاد برجسته مصری شنیده میشود كه به زیبایی و ارادت هرچه تمام، آیهٔ «تطهیر» را تلاوت میكند: «... إنما یریدُ الله لیذهب عنكم الرّجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا» (احزاب/33)؛ و مردمِ سراپا اشتیاق فریادكشان او را تشویق میكنند و غلوشِ تیزهوش كه این تشویق و شور و هیجان را میبیند، چندین و چند بار دیگر آیه را برای دوستداران اهل بیت(ع) تكرار میكند.
یکی از قاریان مصری که تحت تاثیر حب به اهل بیت(ع) تلاوت ماندگاری در ایران انجام داد، استاد محمد اللیثی است. ماجرای این قرائت او مربوط به وقتی است که اللیثی در تاریخ ۲۸ بهمن سال ۱۳۷۷ به دانشگاه فارابی آمده بود، در ابتدا وقتی از ایشان برای تلاوت دعوت میکنند، نمیپذیرد ولی پس از گذشت لحظاتی ناگهان با حالتی دگرگون پس از گوش فرا دادن به مصائب حضرت اباعبدالله (ع) و روضه قرآن خواندن سر آن حضرت، اللیثی اعلام میکند میخواهد تلاوت کند و شروع به تلاوت آیات 189 تا 195 سوره مبارکه آلعمران میکند.
استاد سیدمحسن موسویبلده که در آن جلسه تلاوت حضور داشته در بیان خاطره این تلاوت ماندگار گفته است: «ایام محرم بود و در دانشگاه علوم و فنون فارابی مراسم قرائت زیارت عاشورا برپا بود، علی فراهانی، مداح و ذاکر اهل بیت (ع) پس از زیارت عاشورا در ذکر مصیبت در مقام بیات، سلام بر امام حسین(ع) را خواند که در همان لحظه استاد محمداللیثی دستمالی را جلوی صورت گرفته و گریه میکرد به طوری که شانهها و بدنش میلرزید. پس از این ذکر مصیبت، استاد لیثی با همان حال غریب و بغض کرده و با چشمانی نمناک آماده تلاوت قرآن کریم شد و در ابتدای این تلاوت حالت حزن و بغض آلودگی مشهود است. وی آیات 189 تا 195 سوره مبارکه «آلعمران» را با تأسی و الهام از ذکر توسل از مقام شامخ «اباعبدالله(ع)» در مقام بیات و اوج و فرودهای خاص تلاوت کرد. در این تلاوت زمانی که استاد محمد اللیثی به آیه «رَبَّنا إِنَّکَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَ ما لِلظَّالِمینَ مِنْ أَنْصارٍ، رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادی لِلْإیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ، رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمیعادَ» میرسد چنان با سوز و بغض در گلو تلاوت میکند که فضای عجیبی ایجاد میشود.» بنا بر گفته خود لیثی، این تلاوت ماندگارترین تلاوتش بوده است.
یکی از قاریان و اساتید قدیم مصر استاد طه الفشنی است که در تواشیح زیبای خود حب و ارادتش را به اهل بیت (ع) نشان داده است که در ادامه به متن و ترجمه این تواشیح که مملو از عشق به خاندان عترت و طهارت است اشاره شده است.
حُبُّ الحُسِین وُسیلةُ السُّعداءِ؛ عشق حسین راه توسل سعادتمندان است
وضیاءَهُ قد عَمَّ بالأرجاء؛ و فروغ تابانش سراسر عالم را فرا گرفته است
سِبطٌ تَفَرَّعَ مِنهُ نَسلُ المُصطَفى؛ و همان نوه ای است که نسل محمد مصطفی (ص) همه از اوست
وَأضَاءَ مِسک بوجهِهِ الوَضَّاء حبُّ الحسین؛ هر اقلیم و سرزمینی را چهره ی نورانی اش روشنی بخشیده است
فَهُوَ الکریمُ ابنُ الکریمُ وَ جَدُّهُ خَیرُ الأنام وسیِّدُ الشُّفَعاءِ؛ بخشنده و بخشنده زاده است و جدش سرور عالم و بزرگ پایمردان است.
امید است همه مسلمانان با تمسک به فرمایش گهر بار نبی اکرم در حدیث شریف ثقلین، همواره قدردان دو نعمت قرآن و عترت (ع) باشند و روز به روز شاهد گسترش فرهنگ انس با این دو امانت الهی در جهان اسلام باشیم.
اللّهُمَّ اجْعَلْنا مِنَ الْمُتَّقینِ بِالْقُرآن»
انتهای پیام