شعر | «میکده وصل»

به گزارش ایکنا از همدان، مسعود طاهری عضُد، شاعر همدانی یک قطعه شعر با عنوان «میکده وصل» که برای سلطان علی ابن موسی رضا(ع) سروده است را در اختیار ایکنا همدان قرار داده که تقدیم مخاطبان می‌شود.

آئینه‌های وقف حرم باید ، هر یک درون قاب خودش باشد
نقش و نگارهای در و دیوار ، باید به انتخاب خودش باشد

دور ضریح آینه‌ها وقتی ، در جستجوی باور خود هستند
رازی است بین آینه‌ها، باید ، هر آینه جواب خودش باشد

هر گوشه حرم که نگاهم خورد ، از ماجرای عشق حکایت داشت
یک مثنوی برای روایت داشت ، باید حرم کتاب خودش باشد

از هفت شهر عشق گلی برداشت ، بر پای هشتمین گل عاشق کاشت
عطار قصه‌ها که دلش می‌خواست ، سرگشته‌ گلاب خودش باشد

آنقدر دست و پا نزن ای هارون! چنگیز وار چنگ نزن در خون
می‌خواهد این براق خراسانی ، پیوسته در رکاب خودش باشد

از او سری که شیعه‌گی آموزد ، بر سنگ ظلم و سلطه نمی‌خوابد
هر سربدار مست فقط باید ، زیر سرش طناب خودش باشد

شاهی که با گلوله و خون بگذاشت ، یک شب کلاه بر سر گوهرشاد
با بد کسی طرف شد و چون جان داد ، قبر خودش خراب خودش باشد

حالا حرم که میکده وصل است ، هر سکه با نشان حرم اصل است
هر لب که خورد بر لب جامش گفت ، جان خودم شراب خودش باشد

از دید کفتری که پی نوری ، از صحن قدس رفته به جمهوری
راهی که منتهی است به آزادی ، باید از انقلاب خودش باشد