به گزارش ایکنا؛ مراسم سوگواری ایام شهادت امام حسین(ع) در ماه صفر با سخنرانی حجتالاسلام والمسلمین حسین انصاریان، شب گذشته در مهدیه اعظم سمنان برگزار شد.
وی بیان کرد: پیامبر اکرم(ص) چند مسئله را پیشنهاد کردند و به مردمی که مستمع ایشان بودند، فرمودند که این چند پیشنهاد من را بپذیرید؛ یعنی به کار ببندید تا برای شما بهشت را ضمانت کنم. در حقیقت حضرت(ص) در این گفتار الهی و عرشی خودشان، شاقولی را در اختیار انسان میگذارند تا اگر بخواهیم بدانیم فردای قیامت اهل بهشت هستیم یا خیر، خود را با این کلام ارزیابی کنیم.
دروغ کار منافقانهای است
وی افزود: یکی از آن موارد این است که در سخن گفتن نباید دروغ گفت. دروغ کار منافقانهای است، چون انسان مطالبی را به طرفش میگوید، در حالی که میداند حقیقت ندارد. یک دانشمندی از کسی پرسید که چرا به دنبال علم نمیروی؟ در پاسخ گفت که خلاصه علم پیش من است. گفت خلاصه علم چیست؟ در پاسخ پنج مطلب را گفت که یکی از آنها این بود که تا حرف راست هست، دنبال دروغ نمیروم. قرآن مجید، نهجالبلاغه و صحیفه سجادیه حرف راست است و مردم را از روی دلسوزی راهنمایی کردن، نیز حرف راست است. این همه حرف راست وجود دارد و لذا نباید دروغ گفت. گاهی دروغ به اندازه چند قرن یک جامعه بزرگ را گرفتار انواع فسادها میکند.
انصاریان تصریح کرد: اما دومین مورد که شاید در نظر مردم ساده باشد، اما این پیشنهاد نیز بسیار مهم است؛ اولاً در جامعه جلوی بسیاری از درگیریها را میگیرد و ثانیاً اگر عمل شود خود انسان مورد محبت مردم و خانوادهاش قرار میگیرد، آن این است که رسول خدا(ص) فرمودند: زمانی که وعده میدهید به آن عمل کنید و پیمانشکن نباشید که گاهی عمل نکردن به وعده در یک مملکت یک بدبینی شدیدی را ایجاد میکند و ارزش وعدهدهنده را نیز که به وعده عمل نکرد پَست میکند. در بسیاری از اوقات نیز عمل نکردن به وعده منتهی به حرام میشود.
عمل به وعدهها
وی ابراز کرد: پروردگار وعدهدهنده است، یعنی یکی از کارهای وجود مقدس حضرت حق وعده دادن به بندگان است که آیاتش نیز در قرآن بسیار است. در یکی از آیات بسیار مهم که خطاب آن به کل مردم عالم و تاریخ است وعده یک حقیقت است که همه مردم عالم باید بدانند که این حقیقت اخلاقاً باید انجام شود. خدا کاری به دین مردم ندارد، ارزش وعده و وفا کردن به وعده را خطاب به همه بیان میکند و میفرماید: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ» یعنی ای همه مردم دنیا، به طور مسلم و یقیناً وعده خدا حق است.
انصاریان تصریح کرد: در روایتی هم داریم که پیامبر(ص) به تمام مردم واجب میکند که «تخلقوا باخلاق الله»؛ یعنی ای مردم به اخلاق خدا آراسته شوید. یکی از اخلاقهای خدا این است که وعده خدا حق است. شما نیز اگر قرارداد میبندید به وعده وفادار بمانید؛ برای مثال بدون علت شرعی اگر طلاقی رخ دهد مخالفت با قرآن و روایت و اخلاق انسانی است؛ بنابراین وعدهای که خدا میدهد حق است.
وی در ادامه افزود: در آیه دیگری خداوند میفرماید «إِنَّ اللَّهَ لَا یُخْلِفُ الْمِیعَادَ». محال است که خداوند خلف وعده کند. پروردگار عالم زیبایی بینهایت است و معنا ندارد که به بندهاش وعده دهد و خلف وعده کند. اما آیه سوم دارای یک نکته ادبی است. در همه زبانها افعالی داریم که به آن ماضی میگویند که مربوط به گذشته است. یک افعالی نیز مضارع است و دلالت بر آینده دارد. این قدر وعده خدا قطعی و یقینی است و وفا کردن به آن مسلم است که در قرآن با اینکه در دنیا هستیم و هنوز بهشت و قیامت نیامده، اما وقتی به مؤمنان میخواهد وعده دهد با فعل ماضی وعده میدهد و معنایش این است که وعدهام صددرصد قطعی است و نمیگویم که ای مؤمنان به شما وعده میدهم، میگوید وعدهام قطعی و مسلم و محقق است.
عهد مسئولیتآور
انصاریان تصریح کرد: خداوند میفرماید: «وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَمَسَاکِنَ طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَکْبَرُ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ» آیه با فعل ماضی شروع شده و معنایش این است که این وعده من به شما مؤمنان قطعی است و نگرانی نداشته باشید. به مردان و زنان مؤمن اعلام قطعی میکنم که برای آنها بهشتهایی است که از زیر درختانش نهرها جاری است و خانههای آرامبخشی در بهشت ابد مقرر کردهام و رضوانی که به سوی آن میروند اکبر از این هشت بهشت است. این یکی از آیاتی است که خداوند فرمود این پیروزی بسیار بزرگی برای مردان و زنان اهل ایمان است.
وی در پایان گفت: وقتی قرآن به سراغ مردم میرود در مورد مسئله عهد و پیمان آیاتی را نیز در این زمینه مطرح میکند. یکی از آیات این است که فرمود «أَوْفُوا بِالْعُقُودِ» «اوفوا» فعل امر است و اگر قرینه نداشته باشد دلالت بر وجوب دارد و شکستن امر واجبِ خدا بیحرمتی به خداست. آیه دوم این است: «وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ کَانَ مَسْئُولًا» یعنی به عهدی که میبندید عمل کنید، زیرا این وعده مسئولیتآور است.
انتهای پیام