دفتری برای میراث ایزوتسو در شماره ۱۱۱ اطلاعات حکمت و معرفت

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، شماره 111 ماهنامه علمی - تخصصی اطلاعات حکمت و معرفت به صاحب‌امتیازی موسسه اطلاعات و مدیر مسئولی انشا‌‌ءالله رحمتی منتشر شد.
«میراث ایزوتسو» دفتر ویژه این شماره «اطلاعات حکمت و معرفت» است. ایزوتسو، شرق‌شناس و قرآن‌پژوه ژاپنی بود که آثار برجسته‌ای از خود به یادگار گذاشته است.
در این ماهنامه پس از «میراث ایزوتسو» که توسط دبیر دفتر، منوچهر دین‌پرست نوشته شده است، گفت‌وگوهایی با نصرالله پورجوادی، آکیرو ماتسوموتو و بهمن ذکی‌پور به ترتیب با عناوین «ایزوتسو در پی تاسیس «فلسفه جهانی» بود» ،«فلسفه شرقی ایزوتسو ناتمام ماند» و «فلسفه ایزوتسو، فلسفه‌ای جهانی و فراشرقی بود»، منتشر شده است.
در ادامه دفتر مطالبی با عناوین «معنای اصلی فلسفه ایزوتسو» نوشته جون ایچی‌اونو، «سنت و معرفت در ذهن و زبان توشی هیکو ایزوتسو» اثر علی‌محمد اسکندری‌جو، «معناشناسی جهان‌بینی قرآنی» نگاشته عبدالکبیر حسین صالح، «ذن و مسئله انسان» اثری از ایزوتسو و «امکان‌‌های فلسفه تطبیقی» نوشته مهدی فدایی‌‍مهربانی ارائه شده است.
در بخش گنجینه مخطوطات، بخش دوم تنبیهات عرفانی به کوشش سیدمسعود رضوی و در بخش ادب و هنر «زیبایی‌شناسی هنر سنتی از دیدگاه آناندا کوماراسوامی» نوشته مهدی همازاده‌‎ابیانه و «طریقت صوفیانه» نوشته اریک جعفری منتشر شده است.
در بخش اندیشه و نظر دو مطلب با عناوین «تاملی پیرامون شرایط تاریخی پیدایش مسیحیت» و «اغانه(پرده افکنی بر) قلب و امتحان حجاب» چاپ گردیده است.
در بخش کتاب نیز ذیل سه عنوان سخن واژگون، طنز و فلسفه و معرفی کتاب خارجی، کتب در زمینه‌ حکمت و معرفت معرفی، تحلیل و بررسی شده‌اند. در پایان این ماهنامه نیز گزارشی از نشست‌ها و همایش‌های حوزه اندیشه می‌‍خوانیم.
دین‌پرست دبیر دفتر حاضر در بشی از سخن دبیر دفتر مان می‌نویسد: پروفسور توشی‌هیکو ایزوتسو در حالی که بیش از 120 اثر علمی-پژوهشی اعم از تالیف، ترجمه، مقاله از خود به جای گذاشت، سرانجام هفتم ژانویه 1993 میلادی در شهر کاکاکورای ژاپن چشم از جهان فروبست. بیش از بیست سال ار مرگ ایزوتسو می‌گذرد و امروزه در ژاپن صحبت از فلسفه ایزوتسو می‌کنند.
نصر‌الله پورجوادی در بخشی از گفت‌وگوی خود در خصوص ایزوتسو می‌گوید که او به دنبال فلسفه‌ای بود که خودش اسمش را می‌گذاشت «فلسفه جهانی» و معتقد بود این فلسفه را از طریق تطبیقی و با مقایسه انسان می‌تواند به دست بیاورد. یعنی محقق با جست‌وجو می‌‎تواند این نگاه و بینش را در فلسفه‌های مختلف به خصوص شرقی و در فری هم در بعضی از نحله‌های فلسفی بیاید. یکی از مهم‌ترین عناصر فلسفی که ایزوتسو به آن توجه داشت عدم و نیستی بود. عدم به صور مختلف می تواند جلوه کند. در بودیسم بلند مرتبه ترین مرتبه است که تمامی تعنیات و شیئیت محو می شود. به این مرتبه می‌گویند عدم و نیستی و هستی از اینجا شروع می‌شود. علاقه ایزوتسو به اگزیستانیسالیسم هم تا حدودی از همین لحاظ است.
در بخشی از مقاله «معنای اصلی فلسفه ایزوتسو» می‌خوانیم: فلسفه ایزوتسو به عنوان فلسفه‌ای برای دوران مدرن دارای دو پیچیدگی است. از یک سو به نتیاج آکادمیک در شناخت غرب و فلسفه غرب منتهی می‌شود و از طرق دیگر در حالی که به یان مساله توجه داد و  فلسفه خودش را به صورت فلسفه مدرن شرق ایجاد می‌کند. این مساله برای سنجش فلسفه غرب شاخصه‌ای نسبی است که تلاش دارد در مواجهه با آن یک جامعیت دیگری به نام فلسفه شرق را برسازد. لذا فلسفه ایزوتسو طرح ابعاد جامع‌تری را به طور فلسفی مدنظر خویش قرار می‌دهد که با فلسفه نیشیدا هم هم‌سویی دارد.