به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ در هشتم شوال سال 1344 هجری قمری(برابر با امروز، 22 خرداد) قبرستان بقيع، مهمترين قبرستان اسلام و بقعههای آن از جمله بارگاه امام حسن(ع)، امام سجاد(ع)، امام باقر(ع)، امام صادق(ع) به دست وهابيون تخريب شد؛ وهابیان دو بار، ابتدا در ۱۲۲۰ق و سرانجام در ۱۳۴۴ قمری با اتکا به فتوای ۱۵ تن از مفتیان مدینه، مبنی بر ممنوعیت اجماعیِ ساختن بنا بر روی قبور و لزوم تخریب قبور، به ویران کردن اماکن و بقعههای بقیع پرداختند. تخریب بقیع، واکنش مردم و عالمان بسیاری را در ایران، عراق، پاکستان، شوروی سابق و... برانگیخت. دولت وقت ایران، در واکنش به تخریب اماکن مقدس مسلمانان، یک روز عزای عمومی اعلام کرد و در پی آن، به رسمیت شناختن کشور تازهتاسیس سعودی، سه سال به تعویق افتاد.
در منابع، آگاهیهایی اندک از تلاشهای آل احمد در دو سال اقامتش در مدینه عرضه شده است. به گفته شمس آل احمد، برادر جلال به رغم آن که وهابیان بازسازی قبور را بدعت میشمرند، وی در این دوره با حمایتهای آیتالله بروجردی و تشویق بازاریان تهران کوشید تا قبرستان بقیع را بازسازی کند؛ ولی توفیقی نیافت.(جلال از چشم برادر، ص۱۶۱) جلال آل احمد نیز در کتاب «خسی در میقات» از اشتیاق برادرش و تلاش فراوان و خون دل خوردن وی برای سنگچین کردن پیرامون قبور ۴ امام مدفون در بقیع سخن گفته است(خسی در میقات، ص۴۲).
فطرسمدیا با انتشار ویدئویی به شرح این رویداد میپردازد.