شروع به حفظ قرآن با چشمانی بینا و اتمام با چشم دل / سفر کربلا؛ خاطره‌ای زیبا که باقی ماند
یکی از حافظان روشندل روستای حسام‌آباد لالجین با بیان اینکه تا به حال مشکلات جدی در زمینه حفظ قرآن نداشته است، گفت: به دلیل مشکلی که برای چشمانم ایجاد شده بود پزشکان احتمال نابینا شدن مرا تائید کرده بودند حافظ قرآن شدن خواسته مربوط به زمان کودکی‌ام بود لذا تصمیم به حفظ قرآن در من جدی‌تر شد، زمانی که شروع به حفظ قرآن کردم بینایی داشتم و در حین حفظ بینایی خودم را از دست دادم.
عشق و علاقه به قرآن و انس گرفتن با آیات آن نیاز به ابزارها یا امکانات خاصی ندارد تنها دلی می‌خواهد خالص تا الهی‌ترین کلام را درک و دریافت کند، این دل که آماده دریافت کلام الهی و به حافظه سپردن آن می‌شود مهم نیست که حتی چشمانی بینا برای دیدن و خواندن آن آیات نداشته باشد.
روح‌الله صفری جوانی است از دل یکی از روستاهای شهر لالجین همدان که از کودکی در راه قرآن و حفظ آیات الهی قدم برداشته است. ازاین‌رو گفت‌وگویی با این حافظ روشندل از سوی ایکنا تهیه شده است که شما را به خواندن این مصاحبه دعوت می‌کنیم.
ایکنا: خودتان را معرفی کنید.
روح‌الله صفری، 39 ساله، فارغ‌التحصیل لیسانس علوم قرآنی، طلبه سطح 2 حوزه و ساکن روستای حسام‌آباد از توابع شهر لالجین هستم.
ایکنا: از فعالیت‌های قرآنی خود برایمان بگویید.
در حال حاضر حافظ کل قرآن هستم و در کنار آن در زمینه مداحی هم فعال هستم البته قبل از شیوع کرونا نیز فعالیت زیادی داشتم که تدریس در کلاسهای آموزشی صوت و لحن، روان‌خوانی، روخوانی، تجوید، مفاهیم و تفسیر از جمله آن هستند اما با توجه به شرایط موجود و عدم برگزاری کلاسهای حضوری این فعالیت‌ها به‌صورت موقت لغو شده است.
ایکنا: چه انگیزه‌ای موجب شد در مسیر حفظ قرآن گام بردارید؟
در دوران دانش‌آموزی پدرم مرا تشویق به حفظ قرآن می‌کرد و خود نیز علاقه بسیار زیادی به حفظ قرآن داشتم. در واقع مشوق اصلی من در ورود به عرصه حفظ پدرم بود که به من می‌گفت اگر قرآن را حفظ کنی تمام خوبی‌ها را یک جا خواهی داشت، همین تشویق‌ها و علاقه شخصی باعث شد در آن زمان به سمت قرآن کشیده شوم اما در ایام کودکی در زمینه حفظ کل قرآن وارد نشدم بلکه در سن 37 سالگی و دو سال پیش شروع به حفظ کل قرآن کردم و در طی یک سال در سن 38 سالگی موفق به حفظ کل قرآن شدم.
این نکته را بگویم که به دلیل مشکلی که برای چشمانم ایجاد شده بود پزشکان احتمال نابینا شدن مرا تائید کرده بودند حافظ قرآن شدن هم که خواسته مربوط به زمان کودکی‌ام بود لذا از این رو تصمیم به حفظ قرآن در من جدی‌تر شد که قبل از اینکه کامل بینایی خود را از دست بدهم کار حفظ قرآن را آغاز کنم زمانی که شروع به حفظ قرآن کردم بینایی داشتم و در حین حفظ بینایی خودم را از دست دادم.
ایکنا: تا به حال در چه مسابقاتی شرکت کرده و چه رتبه‌هایی کسب کرده‌اید؟
در مسابقات زیادی از جمله مسابقات قرآن بنیاد شهید، آموزش‌وپرورش، هلال‌احمر، بهزیستی و اداره اوقاف و... شرکت کرده‌ام که در اکثر آنها در مراحل شهرستانی، استانی و کشوری مقام اول تا سوم را کسب کردم. یکی از بهترین مسابقاتی که در آن شرکت کردم، مسابقات بهزیستی غرب کشور بود که در رشته حفظ کل مقام سوم را کسب کرده و جایزه این مسابقات سفر کربلا و یکی از بهترین جایزه‌های دریافتی‌ام بود که به‌عنوان یک خاطره زیبای قرآنی برایم باقی ماند.
ایکنا: مشوقین اصلی شما برای ورود به عرصه حفظ قرآن چه کسانی بودند؟
اولین مشوق من برای ورود به عرصه قرآن معلم ابتدایی‌ام بود، بعد از او پدر و مادرم خیلی زحمت کشیدند چراکه در آن زمان که هشت سال بیشتر نداشتم کتاب و نوار قرآن کم بود، پدرم بسیار تلاش می‌کرد تا نوارهایی با سه یا پنج بار تکرار را برایم فراهم کند. از طرفی مادرم هم پیگیر بود تا وقتی سوره‌ای را حفظ می‌کنیم آیات آن را از ما بپرسد تا فراموش نکنیم، این پیگیری پدر و مادرم تأثیر زیادی داشت تا من بتوانم در ادامه راه موفق شوم. در کل حفظ قرآن را از آن دوران آغاز کردم اما به‌صورت پراکنده بود و منسجم انجام نمی‌شد.
پدرم روحیه مذهبی بسیار بالایی داشت در حفظ قرآن بسیار کمک می‌کرد، منزل ما همیشه میزبان قاریان و روحانیون مذهبی بود. در نماز خواندن ما را همراهی می‌کرد و می‌گفت: با من نماز بخوانید و این همراهی با او لذت خاص خودش را داشت.
ایکنا: از مشکلاتی که در مسیر حفظ قرآن داشته‌اید به‌عنوان یک حافظ و روشندل بگویید.
باید بگویم تا به حال مشکلات جدی در زمینه حفظ قرآن نداشته‌ام، همه مرا در این امر به نوعی کمک می‌کردند. زمانی که شروع به حفظ قرآن کردم بینایی داشتم و در حین حفظ بینایی خودم را از دست دادم. از آنجا که با خط بریل آشنا نبودم از متون بریل نمی‌توانستم استفاده کنم و مجبور بودم با گوش دادن به صوت آیه‌ها را حفظ کنم.
از این رو مشکلاتی به‌دلیل ناتوانی در خواندن برایم در زمینه حفظ ایجاد می‌شد؛ به‌طور مثال نمی‌توانستم بفهمم که آیه کجا تمام می‌شود و گاهی دچار اشتباه در حفظ و مشکل می‌شدم.
ایکنا: آیا امکانات مناسب و به‌روز در زمینه حفظ و قرائت برای روشندلان فراهم است؟
خوشبختانه امروز نابینایان می‌توانند از انواع امکانات استفاده کنند، حتی می‌توانند با گوشی‌های لمسی کار کنند. لذا، می‌توان در فضای مجازی وارد شد، در حال حاضر با جرئت می‌توان گفت هیچ مشکلی که یک نابینا بر سر راه حفظ قرآن می‌تواند داشته باشد وجود ندارد.
ایکنا: الگوی شما در زندگی و افرادی که تأثیرگذار بوده‌اند چه کسانی هستند؟
یکی از ملاک‌های بسیار مهمی که در زندگی خودم قرار داده‌ام شهدا هستند یعنی سعی کردم در زندگی‌ام به‌طور کامل از آنها بهره ببرم. زمانی که کسی خاطره‌ای از یک شهید تعریف می‌کند سعی می‌کنم آن را ضبط کنم. در زمینه مداحی حتماً سعی می‌کنم از شهدا و خاطراتشان یاد کنم، ارادت خاصی به شهدا دارم و من معتقدم که شهدا حاجت می‌دهند و معجزه می‌کنند.
ایکنا: برای ترویج فرهنگ و مفاهیم قرآن چه پیشنهاداتی دارید؟
امروز هدف دشمن، جوانان ما است و از روش تشویق آنان برای ترویج گناه استفاده می‌کند. شاید یکی از راه‌های ترویج فرهنگ و معارف قرآنی، برگزاری کلاسهای آموزشی است اما امروز برای هر آنچه که فکرش را بکنیم آموزش وجود دارد جزء برای قرآن، چراکه آن‌طور که باید برای آن سرمایه‌گذاری نشده است.
یکی دیگر از این مشکلات کمکاری برخی متولیان در این زمینه است، به‌طور مثال زمان برگزاری یک کلاس یا محفل قرآنی معمولا این جمله را از نهادهای مربوطه می‌شنویم که بودجه‌ای نداریم و از طرف دیگر برای تهیه جوایز که می‌تواند در زمینه تشویق کودکان و نوجوانان به قرآن اثرگذار باشد هم همین نبود بودجه مشکل‌زا است. شاید این مسائل بر روی نسل ما خیلی اثرگذار نبود و در هر صورت ما راه خودمان را می‌رفتیم اما امروز برای کسی که می‌خواهد به سمت قرآن حرکت کند باید تشویق‌هایی را در نظر گرفت.
یکی دیگر از مشکلات به خود خانواده‌ها باز می‌گردد، متأسفانه امروزه خانواده‌ها آن‌طور که برای کلاسهای متفرقه همچون زبان و کامپیوتر فرزندان خود هزینه می‌کنند برای یادگیری قرآن هزینه نمی‌کنند.
یکی از روش‌ها و مکان‌های جذب جوانان به قرآن، مساجد است اما در برخی از مساجد برخوردهای درستی با کودکان که تمام زندگی آنان بر اساس بازی شکل گرفته، انجام نمی‌گیرد و گاهی اوقات رفتارهایی با آنان می‌شود که چیزی جز دلزدگی به جا نمیگذارد. لذا، مسئله تشویق کودکان و نوجوانان برای جذب به قرآن خیلی تأثیرگذار است. با تجربه‌ای که در زمینه کار قرآنی با کودکان و نوجوانان داشته‌ام این مسئله را دریافته‌ام که خانواده‌هایی که از کودکی برای فرزندانشان در این راه سرمایه‌گذاری می‌کنند نتیجه آن را هم می‌بینند.
پیشنهادم به مادرانی که به دنبال ثبت نام فرزندانشان در کلاسهای قرآنی هستند، ثبت نام آنها از سن 3 و یا 4 سالگی در کلاس قرآن است که نه تنها باعث دلزدگی نمی‌شود بلکه آنها را علاقه‌مند می‌کند چراکه قرآن را با روش‌های مخصوص که اغلب با بازی همراه است آموزش می‌دهند و بر خلاف تصور برخی آموزش با سخت‌گیری به آنها انجام نمی‌شود.
ایکنا: در مورد کرونا و تأثیراتی که بر جلسات قرآن گذاشته است بگویید؟
بگذارید این مسئله را از زبان علما و بزرگان بگویم، ما باید از مشکلات استفاده مناسب کنیم، این‌طور نباشد که چون مشکلات به ما روی آورده به خداوند گله و شکایت کنیم. این اتفاق برای همه سخت است. برای جامعه قرآنی به‌دلیل تعطیلی محافل و مساجد نیز مشکلاتی ایجاد شده است اما در خانه هم می‌توان از فرصت به‌دست آمده استفاده کرد؛ همان‌طور که حجت‌الاسلام پناهیان در این باره می‌گوید در این فرصت به‌دست آمده خیلی‌ها در خانه مشغول حفظ قرآن هستند و این باعث می‌شود این امر بعد از ویروس کرونا هم ادامه داشته باشد. پس ما باید از مشکلات بهترین استفاده‌ها را بکنیم.
خداوند نیز در آیه 216 سوره مبارکه بقره می‌فرماید: «کُتِبَ عَلَيْکُمُ الْقِتالُ وَ هُوَ کُرْهٌ لَکُمْ وَ عَسي أَنْ تَکْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَکُمْ وَ عَسي أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ؛ بر شما کارزار با کفار نوشته و مقرر شد و حال آنکه برای شما ناخوشایند است، و بسا چیزی را خوش ندارید و آن برای شما بهتر است، و بسا چیزی را دوست دارید و آن برای شما بدتر است، و خدا می‌داند و شما نمی‌دانید.»
ایکنا: چه پیشنهاد یا صحبتی با روشندلانی که می‌خواهند وارد این عرصه شوند دارید؟
روشندلان عزیز اگر می‌خواهند قرآن را شروع کنند از محدودیت‌های این راه هراسی نداشته باشند و در اولین فرصت شروع کنند. امروزه محدودیتی به آن صورت برای روشندلان در این زمینه وجود ندارد که حالا فکر کنند چون ما نابینا هستیم نمی‌توانیم قرآن را حفظ کنیم نه چنین نیست امکانات بسیار زیاد شده حتی قرآن با خط بریل وجود دارد، البته این راه، سختی‌هایی دارد اما این سختی‌ها خیلی شیرین است.
وقتی با شاگردانم کار حفظ قرآن را انجام می‌دهیم و می‌بینم یک جز از قرآن را حفظ می‌کنند از صمیم قلب خوشحال می‌شوم و خودشان هم بسیار لذت می‌برند.
از بابت حضور قرآن‌آموزان بینا و نابینا در کنار هم و در کلاسهای مشترک محدودیتی وجود ندارد و امیدوار هستم که قرآن‌آموزانم در مسابقات قرآن بهزیستی در سطح بسیار بالایی قرار بگیرند.
ایکنا: سخن آخر
در پایان از پدر و مادرم که در این راه به من کمک کردند و مشوق اصلی من بودند و همچنین از اساتید عزیزم تشکر می‌کنم؛ استاد صادق عبدخدا، رئیس جامعة‌القرآن که هرچه در توان داشتند برای ما دریغ نکردند تا ما بتوانیم به اینجا برسیم.
جوانان ما باید بدانند که قرآن بهترین راه زندگی است و مسئولان ما باید بیشتر به قرآن اهمیت بدهند. در حال حاضر برخی حافظان قرآن ما می‌گویند در مسابقات شرکت نمی‌کنیم چون اطلاع‌رسانی و امکانات بسیار ضعیف است و این مشکل برای حافظان قرآن وجود دارد چه برسد به جوانان ما که می‌خواهند پا در این عرصه بگذارند. باید بودجه قرآنی بیشتر شود تا جوانان این امکانات را مشاهده کنند.
گفتوگو از عباس اقبال مهران
انتهای پیام
