جرعه‌ای از کلام امیر/ 28
متقین وعده پاداش الهی را جدی میگیرند
سیدحمید خویی در شرح اوصاف متقین در نهج‌البلاغه اظهار کرد: متقین وعده پاداش الهی را کاملاً جدی میگیرند و چنان حرکت می‌کنند که خودشان را مستحق دریافت این پاداش قرار دهند. دلشان در رسیدن به این وعده‌های نیک الهی از شوق پر می‌کشد و همه وجود آنها اشتیاق به لقای پروردگار می‌شود.
به گزارش ایکنا، سیدحمید خویی محقق و پژوهشگر نهج‌البلاغه و عضو هیئت علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران است. وی در سلسله درس‌گفتارهای «جرعه‌ای از کلام امیر(ع)» در خبرگزاری ایکنا به بیان نکاتی درباره خصوصیات متقین از منظر حضرت علی(ع) پرداخته که قسمت بیست و هشتم آن از نظر می‌گذرد؛
یکی از شاخصه‌های اساسی متقین، تعامل فطری صحیح و منطقی با آیات قرآن است. از مواردی که مؤمن و نامؤمن از همدیگر افتراق داده می‌شوند این است که مؤمن از کنار آیات پروردگار و پیام‌های الهی، سَرسَری نمی‌گذرد. خدای متعال در قرآن کریم می‌فرماید: وقتی این افراد از کنار آیات پروردگار عبور می‌کنند، کر و کور از کنار آیات خداوند عبور نمی‌کنند؛ منظور این است که این افراد در آیات قرآن کریم تأمل، تفکر و تدبر کرده و چیستی پیام را دریافت می‌کنند، پیام الهی را به کام جانشان نشانده و در زندگی خود جاری می‌کنند.
اما نامؤمنان، منافقان و کوردلان، حتی آنگاه که فرصتی برای خواندن قرآن پیدا می‌کنند همانند کر و کور از کنار آیات قرآن رد می‌شوند و این آیات تغییری در آنها ایجاد نمی‌کند و تأثیری بر رفتار آنها به جا نمی‌گذارد. قرآن کریم فقط برای خوانده شدن، بر پیامبر اسلام نازل نشده بلکه قرآن کتاب زندگی و دستور العمل رستگاری است لذا امیرالمؤمنین(ع) در بیان حال متقین می‌فرماید: وقتی که به آیه‌ای می‌رسند که در آن تشویق، ترغیب و وعده پاداش الهی است همه وجود آنها شوق به رحمت و پاداش الهی می‌شود.
متقین وعده پاداش الهی را کاملاً جدی میگیرند و چنان حرکت می‌کنند که خودشان را مستحق دریافت این پاداش قرار دهند. دلشان در رسیدن به این وعده‌های نیک الهی از شوق پر می‌کشد و همه وجود آنها اشتیاق به لقای پروردگار می‌شود و گمان می‌کنند که این وعده الهی و تحقق آن در پیش روی آنها و در آینده نزدیک آنهاست یعنی کاملاً وعده‌های الهی را بر پاداش نیکان، صالحان و خیرپیشگان جدی میگیرند.
حضرت امیرالمؤمنین(ع) همچنین می‌فرمایند: متقین وقتی به آیه‌ای می‌رسند که در آن هشدار و بیدار باش یا وعده کیفری برای به بیراهه غلتیدن و معصیت ورزیدن وجود دارد این هشدارهای الهی را کاملاً جدی میگیرند، گوش دل به این هشدارهای قرآنی می‌سپارند و گمان می‌کنند که صدای آتش جهنم را در گوش جانشان می‌شنوند. این کنایه از جدیت تعامل با وعده‌ها و وعیدهای قرآنی است.
ایشان می‌فرمایند: متقین، از کنار وعدهِ پاداش و نه وعید کیفر سرسری نمی‌گذرند. این سخنی بسیار مهم است که متقین واقعی و حقیقی وقتی آیات مربوط به جهنم را می‌شوند گویا لهیب آتش جهنم را در گوش‌شان می‌شوند. این کنایه از اوج جدی گرفتن تعامل با وعده و وعیدهای الهی است. شاید یکی از مشکلات برخی از ما این است که بهشت و جهنم را باور داریم اما چون به یقین نرسیده‌ایم آنطور که باید و شاید این بهشت و جهنم و ثواب و عقاب الهی را جدی نمی‌گیریم. در فرصت دیگر به توضیح این مطلب می‌پردازیم.
