حاشیه قرآن برای یادداشت‌برداری نکات حفظ نیست / مباحثه با هم سن و سالان انجام شود + صوت

به گزارش ایکنا؛ با توجه به ایام اوقات فراغت کودکان و نوجوانان برای حضور در کلاس‌های آموزشی مختلف چون حفظ قرآن، حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا نجفی، حافظ و مدرس دوره‌های تربیت مربی حفظ قرآن، در هشت جلسه به بیان نکاتی برای این مقاطع سنی می‌پردازد. در ادامه متن و صوت هفتمین جلسه بارگذاری شده است؛

«در جلسات گذشته گفتیم که هنگام مرور نباید قرآن دستمان باشد یا مواقعی که فراموش می‌کنیم، سریعاً قرآن را باز کنیم، چرا که این امر موجب استرس مضاعف می‌شود و این نشان می‌دهد که روش‌های اصولی را برای حفظ دنبال نکرده‌اید.

در این جلسه می‌‌خواهم درباره اشتباه حافظان به ویژه نوجوانان، جوانان و خردسالان بگویم. برخی قرآن دستشان است و اشتباهات محفوظاتشان را در حاشیه قرآن می‌نویسند و برخی نیز انگار قرآن دفترچه یادداشتشان است و اشتباهات و نکته‌ها حفظی را در آن می‌نویسند، این امر موجب شلوغی مصحف شریف و سردرگمی حافظ می‌شود. بنابراین باید یک دفتر داشته باشیم یا از گوشی و کامپیوتر استفاده کنیم و یادداشت برداری کنیم. البته دفتر دارای ماندگاری بهتری است و می‌توان در آن خاطرات، نکات تفسیری و حفظی و سایر نکات لازم را یادداشت کرد.

نکته دیگر این است که طبیعی است که گاهی از اوقات سوره، آیه یا عبارتی از قرآن را در مرور و مباحثه جا بیاندازید و اینها را نیاز نیست مدام یادداشت کنید. بنابراین نیاز نیست همه اشتباهاتتان را یادداشت کنید، بلکه اگر اشتباهی را چندبار تکرار می‌کنید، یادداشت کنید این امر موجب ماندگاری می‌شود. از جهت دیگر، همانطور که گفته شد، هنگامی که پس از چندین بار از حفظ خواندید، به صفحات تیز نگاه کنید تا اشکالاتتان را متوجه شوید تا حافظه تصویری شما شکل بگیرد.

حافظان عزیز هنگامی که در جایگاه قرار می‌گیرید، بلافاصله پس از پرسش، پاسخ ندهید، بلکه با آرامش مکث کنید تا صفحه در ذهنتان بیاید و سپس آرام آرام شروع به خواندن کنید. همیشه نیز قرآن اصلی حفظتان را همراه داشته باشید؛ مصحفی که بدون ترجمه و با خط خوب و بدون خستگی برای چشم باشد تا حفظ قوی و خوبی را داشته باشید.

خواندن برای دیگران، مباحثه و تحویل دادن موجب رفع ایرادات و اشکالات در ارائه محفوظات می‌شود. مباحثه‌ای خوب است که به هم سن و سال تحویل داده شود و روش آن نیز این است که نصف صفحه، یک صفحه یا بیشتر خوانده شود و دوستتان و هم مباحثه‌تان اشکالات شما را بگیرد و بالعکس.

گاهی از اوقات نیز آیه‌ای بحث کنید و برخی از اوقات، سرعتی تمرین کنید، گاهی از اوقات نیز به صورت تپقی بخوانید، یعنی نفس بگیرید و تا زمانی که غلط نخواندید، ادامه دهید و اگر جایی از محفوظاتتان را اشتباه تلفظ کنید، دوستتان ادامه می‎دهد.

اگر بگویید «هم‌مباحثه حافظ ندارم»، اشکال ندارد، حفظتان را به فردی که غیرحافظ است، تحویل دهید، اما به این نکته توجه داشته باشید که چنین فردی زود خسته می‌شود. بنابراین محفوظاتتان را خُرد خُرد به او تحویل دهید و چه بهتر است که این فرد غیرحافظ نیز از هم سن و سالان شما باشد.

شاید بپرسید که دوست حافظمان اجزای حفظش با من برابر نیست یا او پنج جزء پایانی را حفظ است و من پنج جزء اول را، اشکال ندارد، مباحثه‌تان را پنج دقیقه‌ای کنید و از همان جایی که حفظ هستید، بخوانید.

بنابراین مرور و مباحثه هر کدام جای خود را دارد و هیچ کدام جای دیگری را نمی‌گیرد.