به گزارش ایکنا، سیدحمید خویی محقق و پژوهشگر نهجالبلاغه و عضو هیئت علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران است. وی در سلسله درسگفتارهای «جرعهای از کلام امیر(ع)» در خبرگزاری ایکنا به بیان نکاتی درباره خصوصیات متقین از منظر حضرت علی(ع) پرداخته که قسمت سی و ششم آن از نظر میگذرد؛
از دیگر خصوصیات متقین در خطبه 193 نهجالبلاغه در کلام حضرت امیرالمؤمنین(ع) این است که میفرمایند: «و خشوعاً فی عباده، و تجمّلاً فی فاقه، و صَبراً فی شِدّه، و طلباً فی حلال، و نشاطاً فی هُدی» خشوع به معنای تواضع و فروتنی است. در صفات مؤمنان، خداوند در سوره مبارکه مؤمنون میفرمایند: «الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ؛ آنان که در نماز خود خاضع و خاشعند» (مؤمنون/ 2) در واقع نماز متقین نماد کوچکی در برابر خداوند بزرگ است.
متقین در همه عبادتها، رنگ خشوع، فروتنی، تواضع و عشق به عبادت خود میبخشند. عبادت وقتی از سر رفع تکلیف انجام شود دیگر رنگ خشوع و خضوع ندارد. باید در برابر خدای بزرگ، کوچکی کنیم. ابتدا باید این کوچکی و ناچیزی و فقر را به رسمیت شناخت سپس در ارتباط با پروردگاری که عظمت و قدرت و بزرگی مطلق است این کوچکی را نشان دهیم و نشان دادن این کوچکی به معنای خشوع است.
متقین کسانی هستند که در ثروتمندی از میانهروی فاصله نمیگیرند و در فقر و تنگدستی تحمل کرده و شکیبایی پیشه میکنند و از راه به بیراهه نمیغلتند. آنان صبر و بردباری میکنند چراکه یقین دارند که پایان شب سیه سفید است. از دیگر خصوصیات متقین این است که در سختیها صبر میکنند. در آیات متعددی از قرآن راجع به مقام صابرین به عنوان یکی از مقاماتِ رضوان الهی سخن رفته است.
در جایی از قرآن گفته شده است؛ «وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّار؛ و هم در طلب رضای خدا راه صبر پیش میگیرند و نماز به پا میدارند و از آنچه نصیبشان کردیم پنهان و آشکار انفاق میکنند و در عوض بدیهای مردم نیکی میکنند، اینان هستند که عاقبت منزلگاه نیکو یابند» (رعد/ 22) جایگاه ویژهای در بهشت به صابران اختصاص دارد. خداوند متعال در جای دیگر نیز فرموده است: «سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ ۚ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ؛ (و میگویند) سلام و تحیت بر شما باد که صبر پیشه کردید، و بس نیک است سرانجام این سرای» (رعد/ 24)
متقین در سختیها و بنبستها درمانده نمیشوند و نمیشکنند. متقین در طلب رزق و روزی حلال هستند و به لقمه و مال حرام نزدیک نمیشوند چراکه میدانند این مال حرام به عنوان مال نجس، رابطه آنها با پروردگارشان را به شدت تیره و تار میکند. در دعاهای ائمه(ع) به میزان زیادی بر این نکته تأکید شده است که خدایا از تو رزق و روزی گسترده و حلالی را میطلبم که در تأمین معیشت مورد رضایت حضرت پروردگار به کار گرفته شود.
مال حرام تبعات سنگینی نظیر خراب شدن فرزندان، عدم استجابت دعا و قطع ارتباط با خدا به همراه دارد. ویژگی دیگر متقین این است که در هدایت، دارای نشاط، سرزندگی، پیگیری و احساس مسئولیت تمام و کمال هستند.
انتهای پیام