محمدجواد آرینمنش، کارشناس مسائل سیاسی و نماینده پیشین مجلس، در گفتوگو با ایکنا، درباره بهترین شکل تعامل مجلس و دولت در موضوع رأی اعتماد به کابینه گفت: بهترین نوع تعامل مجلس و دولت اجرای اصول قانون اساسی است. در قانون اساسی اصل تفکیک قوا پذیرفته شده است و هر یک از قوای سهگانه مأموریتها و مسئولیتهایی را برعهده دارند. لذا تأیید صلاحیت همه وزرا بدون تأمل و بررسی کارشناسی کمک به دولت نیست.
وی افزود: بهترین شیوه کمک به دولت کمک فکری و انجام نظارت دقیق است و مجلس هم در راستای کمک به دولت دو وظیفه مهم قانونگذاری، زمینهسازی برای اجرای امور و رفع موانع قانونی و در عین حال نظارت بر عملکرد دولت و دستگاههای اجرایی را از طریق اهرمهای نظارتی مانند سؤال، استیضاح و تحقیق و تفحص برعهده دارد.
آرینمنش اظهار کرد: براین اساس اجرای دقیق وظایف قانونی از سوی مجلس بهترین کمک به دولت است. در خصوص رأی اعتماد به وزرا نیز گاهی تأیید صلاحیتها کمک به دولت است و گاهی هم عدم تأیید صلاحیت وزرا یک نوع کمک به دولت و ملت تلقی میشود و نباید این انتظار را ایجاد کرد که چون یک نزدیکی و هماهنگی بین مجلس و دولت ایجاد شده، نمایندگان صلاحیت همه وزرا را تأیید کنند تا دولت از همان ابتدا با ترکیب کامل شکل بگیرد چون اگر چند وقت دیگر برخی وزرا ضعیف عمل کنند خود مجلس نیز در این زمینه باید پاسخگو باشد.
آرینمنش درباره اینکه تا چه اندازه کابینه معرفی شده از سوی رئیسجمهور میتواند رأی اعتماد حداکثری مجلس را کسب کند، گفت: هر رئیسجمهوری که از سوی مردم انتخاب میشود براساس اهدافش و شناختی که از اطرافیانش دارد کابینهاش را شکل میدهد. کابینه معرفی شده دارای امتیازاتی است از جمله اینکه نسبت به کابینههای سالهای اخیر جوانتر و تلفیقی از افراد باتجربه و جوان است و به لحاظ دیدگاه و رویکرد فکری و سیاسی با رئیسجمهور و مجلس نزدیکی و هماهنگی دارند.
این کارشناس مسائل سیاسی بیان کرد: بنابراین احتمال اینکه به دلیل همین نزدیکی فکری و هماهنگی میان دولت و مجلس، اکثریت وزرای پیشنهادی از این مجلس رأی اعتماد بگیرند زیاد است.
آرینمنش درباره اینکه هماهنگی میان دولت و مجلس چه زمانی میتواند از فرصت به یک تهدید تبدیل شود، گفت: یکدست شدن قوای سهگانه هم ابعاد مثبت و هم ابعاد منفی دارد. هماهنگی دولت و مجلس از این جهت مثبت است که وقت قوا کمتر صرف رفع اختلافات و تنشهای ایجاد شده میشود و انرژی و تمرکز قوا بیشتر معطوف به حل مشکلات میشود.
این نماینده پیشین مجلس تصریح کرد: از سوی دیگر این یکدستی و هماهنگی ممکن است آسیبها و آفاتی را هم به دنبال داشته باشد و این در صورتی است که مجلس وظایف نظارتی خود را فدای نزدیکی فکری و سلیقهای با دولت کند. اگر چنین اتفاقی بیفتد و مجلس نیمی از وظایف خود را در قبال دولت به فراموشی بسپارد یا به حداقل برساند تبعات منفی زیادی مانند افزایش فساد، ناکارآمدی دولت و افزایش مشکلات مردم را در پی خواهد داشت.
آرینمنش در پایان اظهار کرد: البته من فکر نمیکنم هر چقدر هم که مجلس و دولت به هم نزدیک باشند مسائلی مانند طرح سؤال، تحقیق و تفحص و استیضاح از سوی مجلس کنار گذاشته شود زیرا همه نمایندگان به یک شیوه فکر نمیکنند و آنها نیز باید پاسخگوی موکلان خود در حوزههای انتخابیه باشند.
انتهای پیام