دانش‌آموزان با درس خواندن قطع وابستگی كشور را به ارمغان بیاورند
شهید دانشجو «اسماعیل روا» از شهدای دوران دفاع مقدس است. ایشان در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «دانش‌آموزان درس بخوانيد تا سربار جامعه نشويد درس بخوانيد كه قطع وابستگی كشور را به ارمغان بياوريد.»
به گزارش ایکنا از بوشهر، شهيد «اسماعيل روا» فرزند حسين در سال ۱۳۴۴ هجری شمسی در شهر آبپخش در خانواده‌ای مذهبی ديده به جهان گشود. وی دوران دبستان، راهنمايی و متوسطه را در این شهر گذراند و در سال ۱۳۶۳ با رتبه بالا وارد تربيت معلم شهيد رجایی شهر برازجان شد.
او در سال ۱۳۶۰ از طرف ستاد مقاومت شهيد دستغيب آبپخش شهرستان دشتستان به مناطق غرب كشور اعزام شد و بعد از آن نيز چند بار به جبهه عزيمت کرد.
در سال دوم تربيت معلم روح بلند و ايمان محكم وی آرامش و قرار را از وی سلب كرد و بار ديگر در سال ۱۳۶۴ از طرف ستاد بسيج شهيد دستغيب آبپخش به همراه عده ديگری از همرزمانش عازم جبهه‌های جنوب شد. بعد از شركت در عمليات والفجر ۸ وی كه در گروه شهدای تخريب زیر نظر سردار شهید غلامرضا جوان، فرمانده اطلاعات تیپ ۳۳ المهدی(عج) شركت داشت در سحرگاه ۲۱ اسفندماه سال ۱۳۶۴ در سواحل اروندرود به درجه رفيع شهادت نائل آمد و به آرزوی ديرينه‌اش كه هميشه خانواده‌اش را برای استقبال از آن آماده می‌كرد دست يافت و در گلزار شهدای آبپخش به خاک سپرده شد.
پيام شهيد: سلام و درود بر حضرت محمد(ص) و تمامی پيروان راستين او. امت حزب‌الله انتظار داريد چه وصيتی كنم! من همان را از شما می‌خواهم كه شهدای عزيز خواستند حمايت از ولايت فقيه كنيد تا به مملكت شما آسيبی نرسد. دعا بخوانيد كه دعا اسلحه مبارزه با شيطان است. برای حسين(ع) اشک بريزيد كه مصيبت او بسيار سنگين است. خواهرانم حجاب را رعايت كنيد كه اگر نكنيد به خون شهدا خيانت كرده‌ايد و بايد جوابگو باشيد. دانش‌آموزان درس بخوانيد تا سربار جامعه نشويد درس بخوانيد كه قطع وابستگی كشور را به ارمغان بياوريد. پدر و مادرم از شما بسيار سپاسگزارم كه در راه بزرگ كردن من رنج‌های فراوان كشيديد خدا شاهد است كه من از اينكه نتوانستم از زحمت‌های شما قدردانی كنم شرمنده‌ام، اميدوارم كه از حق خودتان درگذريد. میدانم شهادتم به ظاهر برايتان گران است صبر پيشه كنيد كه اگر چنين كنيد آخرت با همه سختی‌هايش ان‌شاءالله برايتان آسان و راحت خواهد شد. اگر سعادت و كمال مرا می‌خواستيد من به آن رسيدم من دوست ندارم در شهادتم كسی لباس سياه بپوشد. دوست ندارم به‌خاطر شهادت من در كارهای خير همچون عروسی تأخير بيفتد هركس برايم روزه بگيرد يا نماز بخواند از خداوند برايش طلب آمرزش می‌كنم ان‌شاءالله كه خداوند او را بيامرزد. اگر حقتان را غصب كردم مرا ببخشيد، همين الان به زبان بگوييد كه مرا بخشيده‌ايد... من هم اگر در گردن كسی حق دارم می‌بخشم. خدايا خدايا تا انقلاب مهدی(عج) حتی كنار مهدی(عج)، خمينی، رهبر انقلاب اسلامی ایران را نگهدار. ۱۳۶۴/۱۱/۱۵ اسماعیل روا.
حامد فکوری
انتهای پیام
