به گزارش ایکنا، جامعه جهانی دهم دسامبر(برابر با 19 آذر) را روز جهانی حقوق بشر قرار داده است. این یادبود روزی است که مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلامیه جهانی حقوق بشر را در سال 1948 تصویب کرد.
اعلامیه جهانی حقوق بشر طیف گستردهای از حقوق و آزادیهای اساسی را که همه ما از آنها برخورداریم، تعیین میکند. همچنین حقوق هر فرد را در همه جا بدون تبعیض بر اساس ملیت، محل سکونت، جنسیت، منشأ ملی یا قومی، مذهب، زبان یا هر وضعیت دیگری تضمین میکند.
به همین مناسبت ایکنا با محمد طلال شامی، وکیل لبنانی که دارای مدرک دکترای حقوق و مدرس بسیاری از دانشکدههای حقوق در لبنان است، گفتوگو کرده است.
ایکنا ـ جامعه جهانی روز جهانی حقوق بشر را در 10 دسامبر گرامی میدارد در حالی که در جوامع غربی تبعیض نظاممندی علیه مسلمانان وجود دارد، این پارادوکس از نظر شما چه معنایی دارد؟
حدود بیست میلیون مسلمان در اتحادیه اروپا و حدود 10 میلیون مسلمان در آمریکا زندگی میکنند و از زمان پایان جنگ سرد، در معرض هجمههای نژادپرستانه شدید قرار گرفتهاند به نحوی که آنها را نماد تروریسم و عقبماندگی در غرب میخوانند و از همین رو به دلیل تعلقات دینی و اسامی اسلامی خود هدف نفرتپراکنی و تبعیض نژادی قرار میگیرند.
در غرب متأسفانه نمادهای اسلامی مانند حجاب و ریش به عنوان نمادی از تروریسم و افراطگرایی و به عنوان منبع تهدید برای اکثریت جمعیت کشورهای غربی در نظر گرفته شده است که مانع اصلی زندگی عادی یک فرد مسلمان است به گونهای که احساس میکند فردی نامطلوب و تقریباً منزوی از جامعهای است که در آن زندگی میکند.
پس از حوادث 11 سپتامبر در آمریکا، آزار و اذیت مسلمانان به دلیل تعلقات دینی آنها در غرب به طرز وحشتناکی تشدید شد.
این سیاست نژادپرستانه نسبت به اسلام و مسلمانان ناقض تمام کنوانسیونهای بینالمللی مرتبط با حقوق بشر است. ماده هفتم اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح میکند که «همه مردم در برابر قانون برابر و از حقوق مساوی برخوردارند تا از حمایت قانون بدون تبعیض برخوردار شوند».
ماده 20 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی صراحتاً میگوید: «هر گونه دعوت به نفرت علیه یک قوم، نژاد یا مذهب که به منزله تحریک به تبعیض، خصومت یا خشونت باشد، از لحاظ قانونی ممنوع است.» قطعنامه شماره 1624 شورای امنیت در سال 2005 از همه دولتها میخواهد که بر اساس قانون، رفتارهای تحریکآمیز برای ارتکاب اعمال تروریستی با انگیزه افراطگرایی و تعصب دینی را ممنوع کنند.
ما میبینیم که هجمههای نژادپرستانه علیه اسلام و مسلمانان و اتهامات تروریستی علیه آنها یک هدف نیست، بلکه وسیلهای است که راه را برای هجمههای استعماری علیه کشورهای اسلامی، بهویژه کشورهای غنی از نفت هموار میکند.
تحقیق در مورد تاریخ نژادپرستی به ما نشان میدهد که قبل از هر کارزار استعماری در تاریخ، لشکرکشی نژادپرستانه علیه مردم و کشورهای مورد هدف صورت گرفته و این همان چیزی است که علیه مردم در آسیا و آفریقا از قرن شانزدهم تا جنگ جهانی دوم، اتفاق افتاد و هجمههای نژادپرستانه بر اساس ادعاهایی در مورد بربریت و عقبماندگی این مردم برای توجیه استعمار خود بود.
آمریکا به نام دموکراسی و حقوق بشر وارد عراق شد تا ثروت نفتی آن را غارت کند و در افغانستان و سوریه هم همینطور است، غرب اسلام و مسلمانان را افراطگرایی و تروریسم توصیف میکند در حالی که خودش عامل ایجاد تروریسم و گروههای تروریستی است و برای دستیابی به هدف مخرب خود برای کشورهای مورد نظر، از آنها حمایت کامل میکند.
ایکنا ـ نظر شما درباره هتک حرمت قرآن و سوزاندن این کتاب مقدس که ناقض حقوق مسلمانان است، تحت عنوان آزادی بیان غربی چیست؟
آزادی بیان باید به حقوق دیگران احترام بگذارد و تعرض به مقدسات دینی مانند قرآنسوزی نقض آشکار اعلامیه جهانی حقوق بشر است که در ماده بیست و نهم آن تصریح شده است و جایز نیست. هر فردی باید در استفاده از حقوق و آزادیهای خود مشمول محدودیتهایی باشد که قانون با هدف تضمین به رسمیت شناختن و احترام به حقوق و آزادیهای دیگران تعیین میکند و این قرآنسوزیها مستقیماً به گسترش افراطگرایی و تروریسم کمک میکند و توجیهی برای گروههای افراطی در اعمال خشونت به منظور پاسخ به تجاوز به مقدسات تلقی میشود.
اگرچه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد قطعنامهای در محکومیت اعمال نفرت دینی مانند سوزاندن قرآن به تصویب رساند، اما مقامات در غرب همچنان این تخلفات را بدون مجازات آن به عنوان جنایاتی که منجر به کشمکشهای دینی میشود، نادیده میگیرند.
در مورد آزادی بیان همیشه نزد غربیها دوگانگی وجود دارد، حمله به همجنسگرایان یا آتش زدن پرچم آنها از نظر غرب نقض حیثیت یک گروه اجتماعی است که باید از نظر قانونی رعایت شود در حالی که به آتش کشیدن قرآن کریم از نظر آنها هیچ گونه نقض قوانین و کنوانسیونهای بینالمللی نیست!
همانطور که میدانید رژیم صهیونیستی در حال حاضر حملات وحشیانهای علیه مردم مظلوم فلسطین در نوار غزه مرتکب میشود، چرا نهادهای بینالمللی به نقض حقوق بشر فلسطینیها اهمیت نمیدهند؟
سیر عملیات نظامی دشمن اسرائیلی در نوار غزه، میزان بیتوجهی این رژیم به مقررات حقوق بینالملل و ارتکاب تمامی جنایاتی را که مستلزم تعقیب کیفری در دادگاه کیفری بینالمللی است، نشان داده است.
این جنایات از شدیدترین جنایات علیه بشریت و حقوق بشر است اگرچه دیدهبان حقوق بشر و عفو بینالملل توصیف میکنند که آنچه اسرائیل مرتکب میشود جنایت جنگی است، اما این رژیم همچنان به ظلم خود ادامه میدهد، زیرا دولتهای غربی به رهبری ایالات متحده هنوز از درخواست برای آتشبس خودداری و پوششی برای اسرائیل در انجام نسلکشی علیه مردم غزه فراهم میکنند. این به منزله تضعیف اصول حقوقی اساسی است که نظام بینالمللی کنونی بر آن استوار است.
در جنگ فعلی غزه مشاهده کردیم که کارمندان برخی رسانههای بینالمللی از جمله بی بی سی انگلیس و نیویورک تایمز آمریکا به دلیل جانبداری رسانههایشان از رژیم صهیونیستی استعفا دادند یعنی نهادهای دولتی و غیردولتی در غرب از پایبندی به استاندارها در خصوص احترام به آزادیها و حقوق بشر طفره میروند و رسانههای غربی تحت هژمونی صهیونیست قرار دارند و از همین رو اسرائیل را قربانی جلوه میدهند و تجاوز آن را به نوار غزه توجیه میکنند و این امر نشان میدهد که متون حقوق بشر تنها جوهری روی کاغذ است.
ایکنا ـ برخی از صاحبنظران معتقدند قوانین حقوق بشر باید با نگاهی جهانی و با در نظر گرفتن دیدگاهها و فرهنگهای اقوام و از جمله امت اسلامی نسبت به این حقوق بازنگری و تدوین شود، نظر شما چیست؟
در مورد حقوق بشر یک تناقض بزرگ وجود دارد و آن این است که هیچکس جرئت نمیکند آشکارا ایده آن را رد کند، اما همه به آن حمله میکنند یا آماده حمله هستند.
تعدد فرهنگها گواه روشنی است بر این که فرهنگ کاملی وجود ندارد، بلکه فرهنگهایی وجود دارند که مکمل یکدیگر هستند و هر فرهنگی به حدی کمال مییابد که از طریق گفتوگو و تبادل نظر با دیگران، آگاهی از کاستیهای خود را افزایش میدهد.
میبینیم که بسیاری از کنوانسیونهای بینالمللی حقوق اساسی بشر را در نظر گرفتهاند و خواستار نفی افراطگرایی و نژادپرستی شدهاند، همانطور که قبلاً بهویژه در سطح سازمان ملل متحد و شورای حقوق بشر اشاره کردهام، اما مشکل اساسی در قوانین خاص حقوقی در هر کشور غربی است که نیاز به دو قانون ویژه در آنجا وجود دارد که تبعیض نژادی بر اساس دین را جرمانگاری کند و نقض مقدسات دینی را هم مجازات میکند و به تفاوتهای فرهنگی بین مردم احترام میگذارد. در حالی که در نقاط مختلف اروپا، قوانین مختلف زنان مسلمان را از پوشیدن نمادها و لباسهای دینی در محیطهای کار و اماکن عمومی منع میکند و این قوانین نیاز فوری به اصلاح دارند که برای رسیدن به این هدف نیازمند فشار از سوی حکومتهای اسلامی است.
گفتوگو: ریما فارس
ترجمه: الهام مؤذنی
انتهای پیام