ظهور قیامت در یک چشم بر هم زدن
کد خبر: 4191016
تاریخ انتشار : ۱۵ دی ۱۴۰۲ - ۰۹:۴۰
در صحبت قرآن/ 305

ظهور قیامت در یک چشم بر هم زدن

به زبان فناوری روزگار ما می‌توان گفت که واقعه قیامت تنها با یک اشاره انگشت و در فناوری‌ الهی با یک اشاره چشم و در یک چشم‌برهم زدن بر صحنه آفرینش ظاهر می‌شود.

۳۶۵ روز در صحبت قرآن، نوشته استاد حسین محی‌الدین الهی قمشه‌ای، کتاب چهارم از مجموعه کتاب‌های جوانان و فرهنگ جهانی است. این مجموعه با هدف شناساندن فرهنگ و ادبیات به جوانان اولین بار سال ۱۳۹۰ به همت نشر سخن تدوین و منتشر شده است.
 
کتاب «۳۶۵ روز در صحبت قرآن» ۳۶۵ قطعه کوتاه و بلند از قرآن برای آشنایی جوانان با تعلیمات فراگیر قرآن انتخاب شده و کوشش شده است که این گنجینه تصویری از ابعاد گوناگون کلام آسمانی برای مخاطب ترسیم کند.
 
این کتاب، تفسیر در معنی اصطلاحی کلمه مانند تفاسیری چون کشاف و مجمع البیان و امثال آن نیست، بلکه بیشتر انعکاسی از کتاب وحی در ادب عرفانی فارسی و اسلامی است و نگاهی دارد به قرآن از دیدگاه ادبی، زیباشناسی و اخلاقی، اجتماعی و عرفانی.
 
گروه اندیشه ایکنا به منظور بهره‌مندی مخاطبان خود از این گنجینه قرآنی و ادبی اقدام به انتشار قطعه‌هایی از کتاب «در صحبت قرآن» کرده است. سیصد و پنجمین قسمت از تحفه این کتاب با عنوان «ظهور قیامت در یک چشم بر هم زدن» تقدیم مخاطبان گرامی می‌شود.
 
 
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ ﴿قمر۵۰﴾
 
و فرمان ما در عالم یکی بیش نیست که آن نیز در یک طرفة العین متجلّی می‌شود(50). 
 
هر چند خداوند جهان‌های بی‌حد و شمار آفریده و در هر‌یک شرح و تفصیلات بی‌نهایت نهاده اما این تجلّیات نامتناهی به یک فرمان و در یک طرفةالعین حاصل شده و آفرینش آنها نیاز به هیچ فاصله زمانی یا وسعت مکانی نبوده است. مثال این عالم امر در انسان، تخیل خلاق اوست که در یک لحظه به صرف اراده و فرمان می‌تواند باغی و بوستانی و قصری و بارگاهی در ذهن خود ایجاد کند الا آنکه تخیّل خلاق خداوند عینیّت خارجی به خود می‌گیرد و تنها صورت ذهنی نیست (اگر چه آن صورت عینی نیز از مدرکات ذهنی ماست) و چنان‌که آن صورت ذهنی از قصر و باغ و صحرای خیالی، از ذات خود انسان و دارایی‌های خود او از رنگ و صورت، طرح پدید آمده است، عوالم بی‌پایان هستی نیز همه از ذات و اوصاف خداوند سرچشمه می‌گیرند. 
 
توانایی که در یک طرفةالعین
ز کاف و نون پدید آورد کونین
زغمزه عالمی را کار ساز
به بوسه هر زمان جان می‌نوازد 
ز«لمح بالبصر» شد حشر عالم
ز نفخ روح پیدا گشت آدم 
از او یک غمزه و جان دادن از ما
از او یک بوسه و استادن از ما (گلش راز) 
 
به زبان فناوری روزگار ما می‌توان گفت که واقعه قیامت تنها با یک اشاره انگشت و در فناوری‌ الهی با یک اشاره چشم و در یک چشم‌برهم زدن بر صحنه آفرینش ظاهر می‌شود.
 
انتهای پیام
captcha