به گزارش ایکنا، اسقف مالخاز سونگولاشویلی؛ اسقف اعظم کلیسای بابتیست گرجستان، 14 بهمن ماه در نشست علمی «اخلاق مددکاری و خدمت در اسلام و مسیحیت» به عنوان یازدهمین نشست علمی همایش بینالمللی مطالعات تطبیقی اخلاق در اسلام و مسیحیت که از سوی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار شد با بیان اینکه بنده به عنوان مدرس مباحث تطبیقی میان اسلام و مسیحیت و یک شخصیت مذهبی در خدمت شما هستم، گفت: کاملا میدانید که مسلمین و مسیحیان نیمی از جمعیت جهان را دارند و طبعا همکاری و اشتراک ما میتواند مؤثر واقع شود. من به عنوان شخصیتی که به مسیحیت تعلق دارم آموزههای مسیحیت برایم مهم است و احساس میکنم کاربرد اجتماعی دارد.
اسقف اعظم کلیسای بابتیست گرجستان با بیان اینکه در سنت و آموزههای مسیحی 3 جهت و آموزه مختلف وجود دارد، اظهار کرد: اولین آموزه، مفهوم کوینونیا است که معادل مفهوم امت در اسلام است؛ این مفهوم در مسیحیت در قرون متمادی وجود داشته است اما نکتهای که ما به شدت به آن معتقدیم این است که امت مسیحی نباید محدود بماند و باید با همکاری سایر ادیان در جهان توسعه یابد.
وی با بیان اینکه ما معتقدیم که بخشی از این امت میتوانند پیروان ادیان دیگر از جمله مسلمین باشند، تصریح کرد: ما براساس دیدگاه مسیحیت دنبال ایجاد همگرایی با پیروان ادیان دیگر هستیم نه اینکه بخواهیم دنبال مسائل اختلافی برویم؛ در واقع کوینونیا دوستی عمیق میان مسیحیت و مسلمین و ادیان دیگر در راستای جلب رضایت خداوند است.
مالخاز سونگولاشویلی با بیان اینکه البته باید اعتراف کنم که این سنت در راستای تبلیغ و جلب دیگران به مسیحیت بوده است، اضافه کرد: من از کشور گرجستان و کلیسای کوچکی میآیم زیرا وقتی انگشتم را بر روی این کشور در نقشه بگذارم آن را میپوشاند ولی نگاه ما این است که هر کسی باید تلاش خود را برای خدمت و مددکاری اجتماعی به کار بگیرد.
اسقف اعظم کلیسای بابتیست گرجستان افزود: ما در کلیسای خودمان روی مفهومی از امت کار میکنیم و آن همگرایی و همکاری با ادیان دیگر است نه اینکه بخواهیم دیگران را مسیحی کنیم. در واقع این مسئله تاریخی مخرب بود که برخی از مسیحیان تلاش کردند تا به وسیله شمشیر و زور و یا تبلیغ بخواهند دیگران را مسیحی کنند.
وی با اشاره به اینکه بنده در تعاملات با دوستان مسلمان نگاه عمیقی پیدا کردم و دوستی ما هم عمیقتر شد، گفت: مفهوم و موضوع دوم بعد از امت، لیتورگیا(لیتورجیا) است که مفهوم بسیار مهمی در سنن مسیحی است؛ ما به واسطه این مفهوم، بندگی خود را در برابر خدا اعلام میکنیم تا زمانی که در این دنیا در قید حیات هستیم؛ در واقع این کار محدود به یکشنبه نیست و یکشنبه فقط خاص بودن بندگی را میرساند یعنی در تمام روزها از مسیحیان خواسته شده است خدا را عبادت کنند.
وی ادامه داد: در مسیحیت مفهومی به نام مسیحیت یکشنبه داریم که مسیحیان در آن عبادت خاص میکنند و در بقیه روزها هم باید به عبادت خدا مشغول باشند البته امروزه فقط مراسم یکشنبه در خیلی از کشورها وجود دارد ولی تعبیر غلطی است که بگوییم «مسیحیان یکشنبه» کما این که بگوییم «مسلمان جمعه» هم غلط است زیرا اسلام و مسیحیت تاکید دارند که انسان باید عبد خدا باشد.
اسقف مالخاز سونگولاشویلی با بیان اینکه خدا به عبادت ما نیاز ندارد بلکه ما به عبادت خداوند محتاج هستیم، اظهار کرد: من به عنوان یک کشیش مسیحی به این نتیجه رسیدم که باید در تمام عمر بنده و عبد خداوند باشیم ولی به عنوان یک اسقف مسیحی در روزهای یکشنبه با لباس خاصی در خدمت دین و مردم هستیم و این لباس، نمادی برای آن است که ما میخواهیم در خدمت خدا باشیم و این مفهوم را به مردم هم منتقل کنیم.
اسقف اعظم کلیسای بابتیست گرجستان ادامه داد: مفهوم سوم هم مفهوم خدمت به خداوند است؛ خدمت به خدا البته از مدخل خدمت به مردم عبور میکند؛ به عنوان یک روحانی مسیحی هدف ما این نیست که به دیگران خدمت کنیم تا به ما خدمت کنند بلکه مفهوم خدمت و مسئولیت اجتماعی مفهومی در الهیات مسیحی است و در انجیل منعکس شده است. در واقع این مسئله در 3 کتاب از اناجیل در مسیحیت متجلی شده است و در کتاب چهارم، نمادهای این خدمت تبیین شده است.
وی با بیان اینکه در این کتابها داستانهایی در مورد حضرت عیسی(ع) نقل شده است که بنده آن را نقل میکنم، تصریح کرد: در یکی از این داستانها نقل شده که فردی در حالی که زخمی شده بود وارد اریحا شد ولی افراد زیادی نسبت به او که به کمک دیگران نیاز داشت محتاج بود ولی کسی به او کمکی نکرد چون دین آن فرد مخالف دین بقیه بود.
اسقف مالخاز سونگولاشویلی با بیان اینکه از منظر رویکرد مسیحی این پرسش وجود دارد که ما باید چگونه به خدمت اجتماعی به مردم بپردازیم، اظهار کرد: در آن زمان این مفهوم وجود داشت که افرادی که از ادیان دیگر در بین مسیحیان بودند و از ما شناخته میشدند، ما نسبت به آنان مسئولیت اجتماعی داشتیم ولی این رویکرد به تدریج در جوامع مسیحی، کمرنگ شد.
وی افزود: در سنن یهودی از جمله آداب روز شنبه داریم که اگر شما به عنوان مسافر از جایی عبور کنید و خانهای را در حال خرابشدن ببینید نباید کمکی بکنید مگر اینکه اعضای آن خانه یهودی باشند و براین مبنا برخی از مسیحیان تاثیرگرفته از این آموزه، از کنار فردی که از اریحا آمده بود بی تفاوت رد میشدند چون آن فرد محتاج به کمک، از مسیحیان نبود، البته یک فردی در نهایت او را کمک کرد و بعد محل سکونتی به او داد تا زخمش خوب شود و بهبود بیابد.
این اسقف مسیحی گرجستان تاکید کرد: این آموزه مسیح(ع) است که اگر بخواهید به جامعه کمک کنید باید بدون در نظرگرفته مرام و عقیده افراد به آنان کمک کنید. این در واقع روح حاکم بر اناجیل سه گانه بود. همچنین نقل شده است که حضرت مسیح و 12 حواری در مراسم شام معروف که حضور داشتند عیسی(ع) پای 12 حواری را خود شست و به آنان خدمت و محبت کرد و فرمود شما هم باید به مردم اینطور خدمت کنید.
اسقف مالخاز سونگولاشویلی با بیان اینکه در مسیحیت آموزههایی داریم که با صراحت در مورد خدمت به مردم سخن گفته است ولی ما این آموزهها را عملیاتی نکردهایم، ادامه داد: ما آنچنان که باید و شاید براساس آموزههای مسیحی نتوانستهایم به جامعه خدمت کنیم و رسالتی که بردوش ما هست انجام ندادهایم. ما وقتی آموزههای مسیح را بررسی کنیم، رویکرد خدمت به دیگران جزء آموزههای برجسته است و حضرت عیسی(ع) فقط یکسری آموزه مانند تثلیث و ... را در بین ما باقی نگذاشته است.
اسقف مسیحی کشور گرجستان تصریح کرد: در 3 قرن ابتدای مسیحیت، مفاهیم بسیار ساده بود اما از قرن سوم به بعد وقتی مسیحیت شکل حکومتی به خود گرفت، این مسائل پیچیده شد. آموزههای مسیح و دیالوگی که با خدا داشت که خدا را پادشاه معرفی کرده است و خطاب به خدا میگوید ما تشنه بودیم و خدا ما را سیراب کرد، ما زندانی بودیم و خدا ما را نجات داد و ما گرسنه بودیم و خدا سیر کرد و همه اینها مصادیقی از خدمات و مسئولیت اجتماعی است لذا ما باید گرسنگان را سیر و زندانیان را نجات دهیم و در این مسئله نگاه مذهبی و دینی نداشته باشیم و این نوع مفهومی است که از کمک و خدمات اجتماعی از مسیحیت درک میکنیم.
انتهای پیام