محبت امام حسین(ع)؛ بالاترین خیر دنیا

حجت‌الاسلام محمدحسین فرخی، کارشناس علوم دینی و فعال فرهنگی در همدان در گفت‌و‌گو با ایکنا از همدان، ضمن تبریک به‌مناسبت سالروز میلاد امام حسین(ع) و گرامیداشت روز پاسدار، به روایتی از امام صادق(ع) در کتاب کامل الزیارات اشاره کرد و گفت: امام صادق(ع) می‌فرمایند اگر خداوند اراده کند که در زمان حیات انسان به او خیری برساند، قطعاً خیر خداوند در دو چیز نهفته است.

اولین خیر خداوند بر بنده‌اش این است که محبت امام حسین(ع) را در قلب انسان قرار دهد و دوم اینکه عشق زیارت امام حسین(ع) همه دغدغه زندگی بنده‌اش قرار دهد. حضرت موسی(ع) در قرآن کریم به خداوند می‌فرمایند: «رَبِّ إِنّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقیرٌ؛ من فقیر ثروت، جاه و مقام دنیا نیستم بلکه من فقیر خیر تو هستم. هر آنچه که تو بر من روا داری و از منظر تو خیر باشد، به آن نیازمندم‌.» (قصص/ آیه 24)

خداوند در آیه 216 سوره بقره «كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ» می‌فرماید گاهی انسان تصور می‌کند چیزی به خیر اوست در حالی که شر انسان در آن است و گاهی چیزی را دوست دارد در حالی که شر انسان در آن است، بنابراین مهم این است که خداوند خیری را به انسان برساند.

براساس این روایت از امام صادق(ع)، خیر خداوند برای بندگان و مؤمنان این است که محبت امام حسین(ع) را در قلب آنها جای دهد، در حقیقت محبت امام حسین(ع) انسان را نجات خواهد داد.

پیامبر اکرم(ص) در این باره می‌فرمایند: خداوند برای مؤمنان نشانه گذاشته و آن این است که عشق اباعبدالله(ع) در قلب مؤمنان باشد. در زیارت نامه امام حسین(ع) نیز داریم که سلام بر آقایی که استجابت دعا تحت قبه ایشان است، شفای امراض و دردها در تربت ایشان است. همچنین پیامبر، ایشان را کشتی نجات انسان‌ها معرفی می‌کند.

در روایتی امام رضا(ع) می‌فرماید: «همه ما اهل بیت کشتی نجات هستیم، اما کشتی نجات امام حسین هم وسعت بیشتری دارد و هم سرعت بیشتری»؛ وسعت بیشتری دارد که حر را لحظه آخر زندگی‌اش نجات می‌دهد و از همه انسان‌ها دستگیری می‌کند تا به خداوند برسند، چراکه امام حسین(ع) پل ارتباطی بین مردم و خداوند است.

همچنین این کشتی نجات سرعت بیشتری هم دارد که امثال علی گندابی‌ها را یک شبه نجات می‌دهد و با یک تلنگر و با عشق و ارادت امام حسین(ع) به دینداری حقیقی می‌رساند و از منجلاب گناه نجات می‌دهد.

امام صادق(ع) می‌فرمایند: اگر بنده آنقدر گناهکار باشد که مشیت خداوند بر این باشد که بدی بر او روی بیاورد و از دایره رحمت خداوند به دور باشد قطعا عشق به امام حسین(ع) را از دل او دور می‌کند. براساس تمام روایات ذکر شده جایگاه امام حسین(ع) نزد خداوند مشخص می‌شود، ایشان به حدی جایگاه والایی نزد خداوند دارند که بالاترین خیر انسان را محبت به او و زیارت او قرار داده و ایشان را وسیله دستگیری انسان‌ها کرده است.

پیامبر اکرم(ص) خطاب به امیرمؤمنان(ع) می‌فرمایند: مردم توسط من مورد انظار قرار می‌گیرند، هادی امت تو هستی، توسط حسن مورد احسان قرار می‌گیرند و با حسین(ع) نیز عاقبت بخیر می‌شوند. «تا نگاهم به در خانه ات افتاد حسین/ خانه آباد شدم خانه ات آباد حسین.»