معیارها و راه‌های شناخت نامزد اصلح در انتخابات مجلس
کد خبر: 4201299
تاریخ انتشار : ۰۳ اسفند ۱۴۰۲ - ۰۹:۲۷
تا انتخابات ۱۱ اسفند ۱۴۰۲/ ۶

معیارها و راه‌های شناخت نامزد اصلح در انتخابات مجلس

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه لازمه نمایندگی مجلس، دانستن و آگاهی از علم حقوق است، گفت: پرسش از داوطلبان انتخابات به‌ویژه در زمینه حقوقی به کسب شناخت از آنها بسیار کمک می‌کند.

انتخابات مجلس شورای اسلامیدر فاصله ۹ روز مانده تا انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، خبرنگار ایکنا از اصفهان گفت‌وگویی با حسین مطیع، عضو هیئت علمی گروه معارف اسلامی دانشگاه صنعتی اصفهان درباره چگونگی انتخاب اصلح و راه‌های شناخت نامزدها و داوطلبان انتخابات انجام داده است که متن آن را در ادامه می‌خوانید.

ایکنا ـ معیارهای انتخاب نامزد اصلح به‌طور ویژه برای ورود به مجلس شورای اسلامی چیست؟

بیشتر معیارهای شناخت نامزد اصلح در قانون بیان شده است، برای مثال مدیر و مدبر بودن، صالح و سالم بودن، شهرت نداشتن به ویژگی‌های بد یا فسق و فجور، قانون‌دانی که الزاماً به معنای حقوقدان بودن نیست و...، ولی نامزد اصلح باید نسبت به فضای کاری خود آگاه باشد؛ یعنی بداند که در حال ورود به نهاد قانون‌گذاری و نظارت کشور است و تا حد لازم در آن حوزه مهارت داشته باشد، در عین اینکه می‌تواند در زمینه‌های دیگری تخصص داشته باشد.

لازمه نامزد انتخابات مجلس شورای اسلامی این است که حداقل مؤمن و معتقد به نظام جمهوری اسلامی، انقلاب و ولایت فقیه و آشنا به قانون‌گذاری و شأن و وظایف مجلس شورای اسلامی باشد. او باید بداند که اگر رأی آورد و نماینده شود، فقط نماینده شهر خود نیست، بلکه نماینده کل کشور است؛ به‌طوری که ۲۹۰ نفری که نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی هستند، نماینده همه ملت ایران محسوب می‌شوند.

نکته سومی که در کشور ما و همه کشورهای دموکراتیک جهان وجود دارد، این است که نمایندگی مجلس دو قسمت کاملاً جدا از یکدیگر دارد. دو وظیفه اصلی نماینده مجلس، تقنین و نظارت است. نماینده مجلس دو کار انجام می‌دهد که یکی مبارزه انتخاباتی برای رأی آوردن و دیگری نشستن روی کرسی مجلس است. کسانی به مجلس راه‌ می‌یابند که در کار اول قوی هستند؛ یعنی توانسته‌اند رقابت‌های انتخاباتی را پیروز شوند، مردمان حوزه‌های انتخابیه آنها را مورد حمایت خود قرار داده‌اند یا اینکه حمایت حزب خاصی را همراه خود دارند.

کار دوم یعنی همان تقنین و نظارت با کار اول بسیار متفاوت است. این وظیفه به دانستن علم حقوق نیاز دارد و فردی که می‌خواهد به مجلس راه‌ پیدا کند، باید حداقل به اندازه یک فرد دارای مدرک کارشناسی حقوق از این علم آگاهی داشته باشد. این فرد باید قانون اساسی را به‌طور کامل مطالعه کرده و پروژه قانون‌گذاری را بلد باشد و حدود وظایف و اختیارات نمایندگان را به‌طور کامل بداند که بسیاری از نمایندگان این امور را نمی‌دانند یا بلد نیستند، البته از ابتدای انقلاب تاکنون این وضعیت بسیار بهتر شده است، به‌طوری که در دوره‌های اول مجلس نمایندگانی داشتیم که حتی یک بار هم قانون اساسی را مطالعه نکرده بودند، ولی امروز این وضعیت مناسب‌تر شده است.

نمایندگان مجلس مثل یک دانش‌آموز یا دانشجو مشق شب دارند، به‌طوری که باید از قبل درباره موضوعات تحقیق و مطالعه کنند تا بتوانند در صحن مجلس درباره آن صحبت کنند. یک دانش‌آموز موفق باید هر روز حدود ۵۰ صفحه درس بخواند تا چیزی برای عرضه داشته باشد. حال اگر نماینده‌ای اهل این کار نباشد، پس نمی‌تواند در مجلس هم فعالیت مفیدی داشته باشد.

وضعیت تحصیلات و اطلاعات نمایندگان مجلس نسبت به سالیان پیشین بسیار بهتر شده است، ولی نکته‌ای که وجود دارد، این است که برخی از نمایندگان هنوز نمی‌دانند غیر از وظایف شهرستانی خود، وظایف ملی هم دارند، بنابراین مصالح ملی را فدای مصالح شهرستانی می‌کنند.

ایکنا ـ پیش از انتخاب نامزد اصلح، چگونه می‌توانیم از میزان مهارت و آگاهی او درباره وظایف و امور مربوط به مجلس شورای اسلامی اطلاعات کسب کنیم؟

سؤال و جواب بهترین راه کسب این اطلاعات است؛ باید از نامزدها سؤال بپرسیم. ‌یکی از سؤالات صریحی که می‌توانیم از آنها بپرسیم، این است که تاکنون چند بار قانون اساسی را مطالعه کرده‌اند یا سؤالات فنی بپرسیم، برای مثال درباره تعارض یا تزاحم قوانین از ایشان توضیح بخواهیم و بپرسیم که تفاوت تعارض با تزاحم چیست. سؤالات حقوقی از داوطلبان می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد تا بدانیم آنها تا چه حد از اطلاعات اولیه‌ای که باید داشته باشند تا بتوانند در مجلس قانون‌گذاری فعالیت کنند، برخوردارند.

غیر از پرسش و پاسخ، می‌توان رزومه و سابقه فعالیتی و فرهنگی نمایندگان را نیز مورد مطالعه قرار داد. رشته تحصیلی نمایندگان، زمینه شغلی، زمینه‌های تخصصی، فعالیت‌های علمی و پژوهشی و... باید مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد.

ایکنا ـ و سخن پایانی.

درباره فایده رأی دادن می‌توان گفت که در اصل باید بدانیم تبعات رأی ندادن چیست. اگر در انتخابات امسال مشارکت نداشته باشیم، وضعیت اقتصادی از چیزی که امروز تجربه می‌کنیم، بدتر خواهد شد؛ ارزش پول ملی کمتر می‌شود، قیمت دلار افزایش می‌یابد، احتمال اینکه مورد هجوم کشورهای بیگانه قرار بگیریم، بیشتر می‌شود، تحریم‌ها شدیدتر خواهد شد و به‌طور کلی مشارکت نکردن وضعیت زندگی یک ملت را بدتر خواهد کرد.

ما باید با دوستان و خانواده‌های خود به گفت‌وگو بپردازیم و آنان را از عواقب تصمیم‌های خود آگاه کنیم. برای مثال اگر توجه کرده باشیم، وقتی مسابقات جام ملت‌های آسیا در حال برگزاری بود و تیم ملی ایران، ژاپن را شکست داد، قیمت دلار سه هزار تومان کاهش یافت. شاید کسانی بگویند که این مسئله کاملاً غیرمرتبط است، ولی اهل فن می‌دانند که همه این مسائل بر یکدیگر مؤثر هستند. حتی شاید اگر تیم ملی ایران به مرحله نهایی مسابقات راه یافته بود، قیمت دلار روند کاهشی بیشتری طی می‌کرد.

حال در نظر بگیریم که مشارکت در انتخابات حداکثری باشد، می‌توان مطمئن بود که قیمت دلار روند کاهشی طی خواهد کرد، ولی در صورتی که مشارکت حداقلی باشد، قیمت دلار افزایش بیشتری خواهد یافت و دشمنان ما جسورتر خواهند شد. در حال حاضر، تجزیه‌طلبان دندان‌ تیز کرده‌اند و منتظر نتیجه انتخابات هستند. زمانی که کشوری اتحاد ملی خود را داشته باشد، به آن کمک می‌کند تا بتواند مشکلات داخلی خود را هم حل کند. ما در دوره‌های پیشین مشارکت حداکثری ملت و حمایت آنان را با خود همراه داشتیم، ولی در این دوره بیش از هر زمان دیگری به مشارکت مردم نیاز داریم تا بتوانیم مشکلات درونی کشور را حل کنیم؛ در غیر این صورت وضعیت کشور بدتر خواهد شد.

زهراسادات مرتضوی

انتهای پیام
captcha