حجتالاسلام جمال سروش، عضو هیئت علمی گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه ملایر در گفتوگو با ایکنا از همدان، ضمن تبریک ایام دهه ولایت و امامت اظهار کرد: واقعه غدیر که در آن پیامبر اکرم(ص) هنگام بازگشت از حجةالوداع و در خطبهای طولانی علی بن ابیطالب(ع) را به جانشینی خود منصوب کردند بهصورت صریح در نهجالبلاغه نیامده است و علت آن هم این است که نهجالبلاغه همانطور که سیدرضی میگوید همه سخنان حضرت امیر(ع) نیست.
وی افزود: اما در قطعی بودن واقعه غدیر هیچ شک و تردیدی نیست، چراکه اصل واقعه از متواترات است و از طرف دیگر کتابهای قوی و متقنی در اثبات این واقعه نوشته شده است که یکی از آنها کتاب الغدیر است.
عضو هیئت علمی گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه ملایر گفت: اَلْغدیر کتابی به زبان عربی با موضوع اثبات امامت و خلافت بلافصل امام علی(ع) در واقعه غدیر، نوشته علامه عبدالحسین امینی است که کتاب در ۱۱ جلد تنظیم شده و جلد نخست، به بررسی سند حدیث غدیر اختصاص دارد.
وی تصریح کرد: علامه امینی حدیث غدیر را یقینآورترین و متواترترین حدیث منقول از پیامبر(ص) میداند و به این منظور سند حدیث را از صحابه و تابعان تا علمای قرن چهاردهم قمری با تکیه بر منابع اهل سنت ذکر میکند. در جلد اول این کتاب نام ۱۱۰ تن از صحابه پیامبر(ص) و ۸۴ تن از تابعان روایتکننده واقعه غدیر را گرد آورده است و در شش جلد بعدی، شاعران غدیر را معرفی و اشعار آنها را نقل کرده است.
سروش با بیان اینکه علامه امینی برای نوشتن این کتاب 40 سال عمر خود را صرف کرد و به کتابخانههای کشورهای مختلف از جمله هند، مصر و سوریه سفر کرده است، گفت: ایشان برای نوشتن این کتاب بیش از یکصد هزار کتاب را دیده و بیش از 10 هزار کتاب را مطالعه کرده است. گرچه واقعه غدیر در نهجالبلاغه به صراحت نیامده است، اما بهصورت ضمنی و در لابلای احتجاجات حضرت با مخالفانشان میتوان به این واقعه پی برد.
عضو هیئت علمی گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه ملایر گفت: پس از وفات رسول خدا(ص) و داستان سقیفه بنیساعده که جانشینی پیامبر(ص) و زعامت جامعه مسلمانان از مسیر درست و حقیقی خود منحرف شد، امام بارها چه در برابر مخالفان و چه در جمع دوستان و هواداران خود از ربوده شدن حقش سخن گفته و بر سزاوارتر بودن خود از دیگران برای زمامداری جامعه اسلامی استدلال و احتجاج کرده است که بخشی از این استدلالها در بیش از 10 موضع از نهجالبلاغه انعکاس یافته است.
وی یادآور شد: حضرت در خطبه دوم در وصف خاندان پیامبر(ص) و بیان مقام ممتاز و بیمانند آنان میفرماید: «هُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ وَ لَجَأُ أَمْرِهِ وَ عَيْبَةُ عِلْمِهِ وَ مَوْئِلُ حُكْمِهِ وَ كُهُوفُ كُتُبِهِ وَ جِبَالُ دِينِهِ بِهِمْ أَقَامَ انْحِنَاءَ ظَهْرِهِ وَ أَذْهَبَ ارْتِعَادَ فَرَائِصِهِ... لَا يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ(ص) مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَحَدٌ وَ لَا يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ أَبَداً. هُمْ أَسَاسُ الدِّينِ وَ عِمَادُ الْيَقِينِ. إِلَيْهِمْ يَفِيءُ الْغَالِي وَ بِهِمْ يُلْحَقُ التَّالِي وَ لَهُمْ خَصَائِصُ حَقِّ الْوِلَايَةِ وَ فِيهِمُ الْوَصِيَّةُ وَ الْوِرَاثَةُ. الْآنَ إِذْ رَجَعَ الْحَقُّ إِلَى أَهْلِهِ وَ نُقِلَ إِلَى مُنْتَقَلِهِ» عترت پيامبر(ص) جايگاه اسرار خداوندى و پناهگاه فرمان الهى و مخزن علم خدا و مرجع احكام اسلامى، و نگهبان كتابهاى آسمانى و كوههاى هميشه استوار دين خدايند خدا به وسيله اهل بيت(ع) پشت خميده دين را راست نمود و لرزش و اضطراب آن را از ميان برداشت ... كسى را با خاندان رسالت نمىشود مقايسه كرد و آنان كه پرورده نعمت هدايت اهل بيت پيامبرند با آنان برابر نخواهند بود. عترت پيامبر(ص) اساس دين و ستونهاى استوار يقين هستند. شتابكننده، بايد به آنان بازگردد و عقبمانده بايد به آنان بپيوندد زيرا ويژگیهاى حق ولايت به آنها اختصاص دارد و وصيت پيامبر(ص) نسبت به خلافت مسلمين و ميراث رسالت، به آنها تعلق دارد. هماكنون كه خلافت را به من سپرديد حق به اهل آن بازگشت، و دوباره به جايگاهى كه از آن دور مانده بود، باز گردانده شد.
انتهای پیام