حجتالاسلام اصغر قاضی خانی، پژوهشگر حوزه مهدویت در همدان، در گفتوگو با ایکنا از همدان، با بیان اينکه از برنامههای اصلاحی حضرت مهدی(عج) در دوره حکومت خود، گزینش افراد شایسته و کارآمد برای به دست گرفتن کارهای حکومتی است، اظهار کرد: ثبات و دوام حکومت به ویژه با شاخصههای دینداری و عدالت بدون کارگزاران شایسته و کاردان عملی نخواهد بود. از این رو یکی از مقولههای برجسته و مورد توجه جدی آن حضرت کارگزاران حکومت و نقش مدیریتی آنان است.
خداوند در قرآن کریم این ملاک شایستگی آنها را به روشنی بیان کرده است در آنجا که فرمود «وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنّ الارض يرثُهَا عِبادِى الصَّالِحُونَ و همانا در زبور پس از ذکر نوشتیم که زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد.» امام باقر(ع) دربار این بندگان شایسته فرمود «هُمْ أَصْحَابُ الْمَهْدِى فِي آخِرِ الزَّمَانِ؛ آنان یاران و کارگزاران امام مهدی(عج) در آخرالزمان هستند.» که از این روایت به دست میآید ملاک برای اعتبار آنها صالح و شایسته بودن در همه عرصهها است.
حاکم نیشابوری در روایتی معتبر از امیر مؤمنان(ع) نقل کرده که آنان شایستگان نمونه تاریخ هستند که «لَمْ ُيسبقهُمُ الأولُونَ وَلا يدركُهُمُ الاخِرُونَ؛ بندگان برگزیده نخستین بر آنان پیشی نگرفتهاند و شایستگان آخرین هم مقامات آنها را درک نمیکنند.»
چگونگی گزینش این افراد و قراردادن آنها در جایگاههای گوناگون سیاسی، نظامی، مالی داوری و اداری از شئون مستقیم امام است که در مرحله تثبیت حکومت آن را اجرایی خواهد کرد. آشنا کردن کارگزاران با شیوه زمامداری و رفتار با مردم و نظارت بر رفتار و مدیریت آنان به منظور اجرای نیکوی کارها که به فراهم شدن امنیت جامعه، خشنودی همگانی مردم منجر خواهد شد نیز از کارهایی است که امام مهدی(عج) بدانها اهتمام خواهد داشت.
از آنجا که امام مهدی(عج) به عدالت اجتماعی در حکومت اهمیت ویژهای خواهد داد یکی از راهکارهای عملی پدید آمدن آن را گزینش کارگزاران و مدیران شایسته در امور میداند. افزون بر شایستگی زمامدار و پیشوای اصلی جامعه، کارگزاران و عاملان او در مناصب گوناگون نیز باید از تخصص لازم و متناسب آن جایگاه برخوردار باشند.
آن حضرت افزون بر اینکه در گزینش کارگزاران حکومت از جنبه شایستگی در مدیریت حساسیت نشان میدهد نظارت ویژهای را نیز بر اعمال آنها به کار میبندد. امیر مؤمنان(ع) درباره اهتمام حضرت مهدى(ع) به مسئولیتهای کارگزاران خود میفرماید «که داند که فردا چه پیش آرد فرمانروایی که از این طایفه امویان - نیست کارگزاران حکومت را به جرم کردار زشتشان بگیرد و عذری از آنان نپذیرد.»
از آنجایی که سخن روشن و صریحی در خصوص کارگزاران حضرت مهدى(ع) به طور مشخص در دست نیست میتوان با توجه به اهتمام حضرت مهدی(عج) در پیروی از امیرمؤمنان علی(ع) در همه امور همه دستورالعملهای آن حضرت به کارگزاران خود را بخشی از دستورالعملهای حضرت مهدی(عج) به کارگزاران خود دانست.
بیش از ۳۰ نامه از ۷۹ نامه حضرت امیر در نهجالبلاغه به کارگزارانی نوشته شده که از جانب او در شهرهای گوناگون به کار گماشته شده بودند از قبیل فرمانداران، مرزداران، فرماندهان سپاه، ماموران خراج و زکات و سایر کارگزاران با ملاحظه متن نامهها به خوبی میتوان دریافت که ایشان چگونه به کارهای مردم و امنیت آنها اهتمام داشته و از اینکه کارگزاران او در حوزه اختیار خود مرتکب خطا و انحراف شوند نگرانی داشته است؛ زیرا از نظر وی بزرگترین خیانت، خیانت به امت است و همت آن امام بر آن بود تا مردم در حکومت او از ناحیه کارگزاران و مسوولان کارها در امنیت به سر ببرند.
بدون تردید پدیدآوردن اصلاحات در جامعه و برپاداشتن عدالت و برپایی حکومت دینی بر پای سیره و سنت پیامبر و اهلبيت او عليهمالسلام نیازمند یاران و کارگزاران پاک، زیرک، کاردان شجاع و فداکار خواهد بود که با بینش درست نسبت به آموزههای اسلام و شناخت به امام خود مطیع فرمانهای او بوده به دستوراتش عمل کنند، در جنگها سستی نورزند و به دشمن پشت نکنند و در کارهای مردم صادقانه کوشش کنند.
البته به نمونه این سختگیری بر کارگزاران و خدمتکاران پیشتر در دوران غیبت صغرای آن حضرت این گونه اشاره شده است حسن بن خفیف از پدرش نقل میکند که حضرت قائم(عج) خدمتگزارانی به مدینه فرستاد شاید غلامان خود حضرت بودهاند و برای خدمت مسجد و ضریح اعزام شدهاند و همراه آنان دو خادم بودند که غلام نبودند، بلکه اجیر شده بودند حضرت به خفیف هم نامه نوشت که با آنها حرکت کند چون به کوفه رسیدند، یکی از آن دو خادم شرابی مست کننده آشامید، از کوفه بیرون نرفته بودن که از سامره نامه آمد خادمی که شراب نوشیده را برگردانید که او از منصبش برکنار شد. و این نمونهای از شیوه برخورد حضرت با کارگزاران کارشکن است.
انتهای پیام