به گزارش ایکنا از همدان، مهدی ساعد، قاری بینالمللی قرآن کریم در صفحه شخصی خود در پیامرسان ایتا نکاتی در مورد نحوه استفاده صحیح از صدا برای قاریان قرآن و مداحان ارائه کرده است که این نکات را در زیر میخوانیم:
یکی از عمدهترین مشکلات صوتی در مداحان یا قاریان قرآن کریم این است که اغلب پس از اجرا، احساس ضعف در تارهای صوتی و یا به قول خودشان سوزش میکنند. ممکن است برای دیگر خوانندگان نیز چنین مشکلی پیش بیاید. توجه داشته باشید هرگونه احساس ضعف در تارهای صوتی، بم شدن بیش از اندازه صدا پس از خواندن، گرفتگی صدا، عدم توانایی برای خواندن معمولاً ناشی از سه مورد است.
خروج غیرصحیح و غیراصولی صدا از حنجره؛ یعنی صدایی که پس از ارتعاش تارهای صوتی و خروج از حنجره باید از فضای دهان بیرون بیاید، از فضای بینی خارج میشود و همین مورد باعث نشنیدن صدای سالم و بدون نقص و گرفتگی زودهنگام صدا و ایجاد خش و خروسک در صدا میشود. خواننده در این موارد اغلب نمیتواند تمام تحریرها و نغمات را کامل اجرا کند، به همین دلیل اصرار دارد برای اینکه صدای بهتری خارج کند دائم بر روی نتهای اکتاو دوم هنرنمایی کند که آن هم با شکست مواجه میشود.
گرم نکردن صدا پیش از خواندن؛ در یک قانون نانوشته در صداسازی، هر خوانندهای پیش از یک اجرا باید صدای خود را گرم و پس از هر اجرا صدای خود را سرد کند و به حالت عادی برگرداند. بهدلیل اینکه خواندن و استفاده از تارهای صوتی مستلزم درگیر شدن اندامهای مختلف صورت، گردن، گلو، سیستم تنفسی و... است، باید پیش از یک بار خواندن طولانی مدت، بهطور مثال 30 دقیقه تارهای صوتی و اندامهایی که برای خواندن به آنها نیاز داریم را گرم کنیم. درست مثل یک ورزشکار حرفهای که تا زمانی که با گرم کردن بدن و اندامهایی که بیشتر به آنها نیاز دارد، آمادگی کامل و 100 درصدی برای حضور در صحنه ورزشی خود را پیدا نکرده است در صحنه حاضر نمیشود خواننده حرفهای نیز باید پیش از شروع به خواندن حتماً اندامها و اجزای مختلف بدن خود که در خواندن به آنها نیازمند است را گرم کند و در این مورد بسیار سختگیر باشد و برای خود قانون بگذارد که «بدون گرم کردن، نمیخوانم.»
بیشتر بخوانید:
فریاد زدنهای ناخودآگاه و خودآگاه در حین مداحی نیز کُشنده صداست. با صدایی که هنوز گرم نشده و به میزان کافی آمادگی برای خواندن پیدا نکرده است، نباید فریاد زد، این کار در طولانی مدت عمر صدا را کاهش میدهد و در کوتاه مدت نیز سبب خستگی زودهنگام صدا و تارهای صوتی در حین خواندن و نیز گرفتگی صدا پس از خواندن میشود. یک خواننده حرفهای هیچ وقت اصول خواندن را فدای احساسات لحظهای نمیکند؛ بزرگترین و مهمترین ابزار خواننده برای ارائه هنر خود، تارهای صوتی و حنجره است؛ چنانچه این ابزار مهم آسیب ببیند یا با مشکل مواجه بشود، خواننده به هیچ طریق دیگری نمیتواند هنر خود را نمایان کند. مانند اینکه از یک نقاش حرفهای توقع داشته باشیم بدون داشتن چشم و دست، نقاشی کند.
برای اینکه این مشکلات به وجود نیاید یا از بین برود باید چند اصل مهم را سرلوحه تمام خواندنهای خودتان قرار بدهید: از این پس هیچ وقت بدون گرم کردن صدا، نخوانید. یکی از سادهترین راههای گرم کردن صدا، تکرار آوای «آ» یا «م» در درجات صوتی مختلف است. در هر درجه صوتی، به مدت چند ثانیه آوای «آ» یا «م» را تکرار کنید و تا یک اکتاو (هشت نت پشت سر هم) این تکرارها را ادامه بدهید. پس از رسیدن به پایان یک اکتاو، دوباره همان مسیر را به پایین برگردید تا به نقطه ی شروع برسید.
سادهتر از این تمرین برای گرم کردن صدا نیز زمزمه کردن مداحیها یا قطعههای مورد علاقه خودتان یا قطعههایی است که میخواهید آنها را در جلسه بخوانید. البته باید دقت کنید که این زمزمهها به فریاد و خواندن تبدیل نشوند؛ همیشه در گرم کردن صدا دقت کنید که شما نمیخواهید به اصطلاح صدا دم کند، تنها میخواهید صدا و تارهای صوتی آماده استفاده بشوند. گرم کردن با داغ کردن تفاوت دارد.
اندامهای صورت، فک، گردن و شانه (کتف) را پیش از خواندن، در منزل گرم کنید. اندامهای صورت را با تکرار حالت خمیازه کشیدن، فک را با تکرار حالت جویدن آدامس، گردن را با حرکت آهسته به جهتهای چهارگانه و شانه و کتف را با حرکت دَوَرانی دست به عقب و جلو گرم کنید.
انتهای پیام