مسابقات قرآن اوقاف همه ساله با استقبال گستردهای از قرآنیان کشور برگزار میشود که امسال شاهد برگزاری چهلوهفتمین دوره آن بودیم و در مرحله نهایی آن که به میزبانی تبریز برگزار شد، پنج نماینده از استان همدان حضور داشتند. خبرنگار ایکنا از همدان با مسعود صفری، مدیرعامل مجمع اساتید، قاریان و حافظان استان همدان که برای چندمین سال متوالی در مرحله فینال این مسابقات حضور داشت بهمنظور بررسی وضعیت مسابقات، متسابقان، نقاط قوت و ضعف این دور از مسابقات گفتوگویی کرده است که مشروح آن را در زیر میخوانیم:
مسعود صفری هستم، ۳۱ ساله، امسال سومین سالی بود که در مرحله فینال مسابقات قرآن اوقاف در رشته قرائت ترتیل قرآن کریم شرکت میکردم. حدود سه سال است که در رشته ترتیل در مسابقات قرآن شرکت میکنم و در همین سه سال بهصورت پیوسته در مرحله فینال شرکت داشتم. سال گذشته رتبه پنجم مسابقات ترتیل را کسب کردم.
مدارجی که تاکنون کسب کردهام در زمینههای مختلف قرآنی از جمله مدرک تخصصی قرائت است که مدرک تخصصی درجه سه قرائت را از شورای عالی قرآن کریم در سال گذشته دریافت کردم، رتبههای متعددی هم در سطح استانی و سراسری داشتهام. بهعنوان نمونه در مسابقات دارالقرآن امام علی(ع) در رشته ترتیل رتبه دوم را کسب کردم.
مجموعه بسیار بزرگی از جامعه قرآنی اوقاف در استانهای مختلف برای برگزاری مسابقات قرآن اوقاف تلاش میکنند و برای برگزاری مطلوب این مسابقات از ماهها قبل در تکاپو هستند، این بزرگترین جشنواره قرآنی محسوب میشود و هیچ مسابقهای هم از منظر کمی و کیفی نمیتواند به پای مسابقات قرآن اوقاف برسد. در مرحله نهایی هم بهترینهای ایران در هر رشتهای در این مسابقات شرکت میکنند.
در این دوره هم میتوان گفت مسابقات نقاط قوت زیادی داشت، اما باید پذیرفت که هر برنامهای در کنار نقاط قوت، نقاط ضعف هم دارد. از جمله اینکه برای این بازه از سال، محل برگزاری آزمون که تبریز انتخاب شده بود اصلاً جای مناسبی نبود، چراکه به علت شرایط آبوهوایی و سردی هوای آن منطقه، متسابقان دچار سرماخوردگی شدند و اجرایی که میبایست داشته باشند را نتوانستند اجرا کنند که این مهمترین نقطه ضعف این دوره از مسابقات قرآن اوقاف بود. اما از منظر برنامهریزی برای برگزاری مسابقات خوب بود و همه کارها طبق برنامه زمانبندی اعلام شده پیش رفت.
ایرادی به مبحث داوری در این دوره از مسابقات نمیتوانم داشته باشم. شاید برخی از داوران بهصورت سلیقهای در مسابقات عمل کرده باشند، اما واقعیت این است که سهم این سلیقهها به حدی نبود که بتواند رتبههای افراد را جابهجا کند و یا شایستگی افراد را به هم بزند. به هر حال همه اساتیدی که در جمع داوران قرار دارند همگی از اساتید ما هستند و همه آنها سالهاست که در این عرصه تلاش میکنند و به حدی تقوا دارند که بخواهند با نهایت دقت و تیزبینی اجرای شرکتکنندگان را بدون اینکه توجه کنند چه کسی است و چه نسبتی با آنها دارد بررسی کنند.
بنابراین نقطه ضعف این دور از مسابقات را داوران نمیدانم، بلکه مجموعه برگزارکننده میدانم. در یک سری بخشها باید آیتمهای داوری و شاخصهای داوری شفافتر باشد که اگر متسابق در یک بخش نمره کمتری گرفت بتواند با آییننامه تطبیق دهد و براساس آییننامه بداند که ایراد کار کجا بوده است، چراکه این فرصت و امکان فراهم نیست که همه متسابقان بتوانند با داوران صحبت و اشکالات خود را از داوران دریافت کنند.
به همین دلیل باید در مبحث داوری آییننامه شفافتر و گویاتر شود و متسابقان بدانند که مثلاً در مبحث وقف و ابتدا یکی از نکاتی که همواره اشکال متسابقان بوده این است که معیارها آشکار نیست و ما نمیدانیم داوری که امسال در مسابقات حضور دارد چه معیاری را مدنظر دارد که متأسفانه در بخش صوت هم معیار داوران به صورت واضح و مشخص نیست و در نهایت پس از اجرا نیز نقاط قوت و ضعف خود را نمیدانیم، چراکه به آییننامه و نکات مدنظر داور واقف نیستیم.
پیشنهادم این است که برگههای داوری پس از برگزاری مسابقات به همه شرکتکنندگان داده شود تا متوجه شوند که در چه نکاتی ضعف داشتند و برای سالهای آتی بدانند که در چه نکاتی باید خود را تقویت کنند.
باید اشکالات را داوران به متسابقان گوشزد کنند و فرد شرکتکننده برگه داوری را ببیند تا بفهمد در چه نکتهای اشکال داشته تا آن را مرتفع کند. بنده شخصاً هنوز هم نمیدانم در چه نکتهای دچار اشتباه شده بودم تا آن را اصلاح و در آن زمینه خود را تقویت کنم. این پیشنهاد هزینه زیادی برای اوقاف نخواهد داشت و فقط کمی زحمت و تلاش دوستان را میطلبد.
سطح مسابقات در همه رشتهها از جمله رشته قرائت بالا بود. در رشتهای مانند رشته قرائت ترتیل نفرات برتر با هزارم درصد با یکدیگر فاصله دارند. از اینرو، میتوان گفت بالاترین سطح مسابقات در دنیا محسوب میشود، چراکه هیچ کشوری را سراغ نداریم که به اندازه کشور ایران در زمینه تلاوت قرآن پیشرفت کرده باشد و تا این حد شرکتکنندگان کاملاً حرفهای و فنی داشته باشد. بنابراین، سطح مسابقات را بسيار بالا میدانم و همه کسانی که در مرحله فینال حضور پیدا میکنند از بهترینهای آن رشته هستند، چه بسا شخصی میتواند در مسابقات سراسری کسب رتبه داشته باشد و یا در روز مسابقه بهدلیل بیماری و یا... نمیتواند اجرای خوبی داشته باشد.
اما در زمینه نقاط قوت آموزشی باید گفت جای آموزش و همافزایی علمی در این مسابقات بسیار خالی است. میتوان از افرادی به غیر از داوران برای آموزش در زمینه صوت، لحن، تجوید و... استفاده کرد. پیشنهادم این است مسئولان اوقاف هر ساله بستههای آموزشی و یا حداقل جزوه و بروشور آموزشی خلاصه شده را در زمینه مهمترین نکات آموزشی تهیه کنند و در اختیار شرکتکنندگان قرار دهند که هم شرکتکنندگان از نظر علمی رشد پیدا کنند و هم در این صورت سطح مسابقات ارتقا پیدا میکند و حرفهایتر میشود. متأسفانه فعالیتی در این زمینه صورت نمیگیرد. بنابراین، مسئله آموزش یکی از حلقههای مفقوده در مسابقات قرآن اوقاف است که باید در این موضوع چارهاندیشی شود.
در مجموع مسابقات خوبی بود و در تبریز هم میزبانی خوبی صورت گرفت گرچه سطح مسابقات هم خوب بود، اما همچنان جای پیشرفت وجود دارد و شرکتکنندگان ترتیل نسبت به سال گذشته قویتر شده بودند.
اوقاف اگر بتواند افرادی که وارد مرحله فینال میشوند را تا سال آینده مورد حمایت آموزشی قرار دهد و جلسات ماهانه و یا حتی فصلی و یا مجازی شرکتکنندگان برتر رشتهها با اساتید را هماهنگ و برگزار کند و این متسابقان با اساتید در ارتباط باشند و با اشکالات خود آشنا شوند و تمرین داشته باشند، هم سطح مسابقات بالا میرود و هم سطح علمی افراد بالاتر خواهد رفت و نمایندگان بهتری را برای اعزام به مسابقات بینالمللی خواهیم داشت.
در اغلب استانها خلأ وجود اساتید مجرب را داریم گرچه مربیانی هستند که تلاش و زحمت زیادی کشیدهاند، اما در برخی استانها این اساتید در سطح ملی و بینالمللی نیستند و نیاز است که قاریان و حافظان برتر استانها با اساتید در ارتباط باشند. بدون بهرهمندی و ارتباط با اساتید نمیتوانیم انتظار داشته باشیم سال آینده وضعیت بهتری را در بین متسابقان داشته باشیم. بنابراین، از اوقاف مرکز درخواست داریم به این نکته آموزشی توجه داشته باشد. متأسفانه در اوقاف استان هیچ حرکت آموزشی نداشتهایم.
خوشبختانه و به لطف خداوند در زمان تلاوت قرآن و مسابقات هیچگونه استرس و اضطرابی ندارم، چراکه کلامی را قرائت میکنیم که خود سرشار از آرامش است و ما حتی این آرامش را باید به شنوندگان هم القا کنیم.
روزی هم که قرار بود تلاوت داشته باشم سالروز وفات حضرت امالبنین(س) بود ثواب این تلاوت را به روح پاک ایشان هدیه کردم و از ایشان استمداد کردم که آنچه که شایسته و مطلوب آیات قرآن است را به اجرا در آورم.
بنده معلم علوم و معارف اسلامی هستم و 11 سال است که سابقه آموزش و پرورش را دارم. یکی از فعالیتهای همیشگی بنده برگزاری جلسه تخصصی آموزش قرآن، چهارشنبهها پس از نماز مغرب و عشا در حسینیه مکتب قرآن در میدان شریعتی است و در خدمت علاقهمندان به تلاوت قرآن کریم هستیم. یکی از برنامههای خودم کسب مدرک اقراء است که انشاءالله بتوانم امسال آن را کسب کنم.
انتهای پیام