نظام حکومتی پیامبر گرامی اسلام(ص) بسیار ساده و فاقد تشکیلات و سلسله مراتب گسترده بود، در دوران زمامداری ایشان از تشریفات و تجملات مرسوم در دربار پادشاهان و سایر فرمانروایان خبری نبود، علاوه بر این رسول خدا کاخ و نگهبان شخصی نداشت و مسجدالنبی در مدینه پایگاه حکومتی ایشان بود، بهمنظور بررسی شیوه حکومتداری حضرت محمد(ص) خبرنگار ایکنا از همدان با حجتالاسلام والمسلمین علی رسولی، عضو هسته علمی مؤسسه کلامی احیای همدان گفتوگویی کرده است که مشروح آن را در زیر میخوانیم:
حکومت رسول خدا(ص) در مدینه مبتنی بر اصول و ارزشهایی بود که نقش مهمی در توسعه و گسترش اسلام ایفا کردند. برخی از شاخصهای این حکومت را بررسی میکنیم، یکی از مهمترین اصول حکومت پیامبر(ص) برقراری عدالت در جامعه بود. این عدالت شامل عدالت اجتماعی، اقتصادی و قضایی میشد.
ایشان بهمنظور اجرای عدالت اجتماعی و اقتصادی به توزیع منابع و فرصتها بهصورت عادلانه و جلوگیری از تبعیض میپرداختند. همچنین برای ایجاد عدالت قضایی مستقل و شفاف نیز به ایجاد سیستم قضایی که مستقل باشد و بهصورت شفاف و عادلانه به پروندهها رسیدگی کند، اقدام کردند.
برابری یکی دیگر از ویژگیهای حکومتی پیامبر اکرم(ص) بود، ایشان برابری بین افراد جامعه، بدون توجه به نژاد، طبقه یا موقعیت اجتماعی را تأکید میکرد. همه افراد در مقابل قانون و حقوق یکسان بودند. بهطوری که برای رفع تبعیض به اجرای قوانین و سیاستهایی که تبعیض نژادی، قومی، جنسیتی و طبقاتی را از بین ببرند، میپرداختند و حقوق برابر برای همه را مدنظر داشتند، به همین منظور تضمین حقوق و آزادیهای برابر برای تمامی افراد جامعه قائل شدند.
ویژگی سوم حکومتداری ایشان شورا بود، در تصمیمگیریهای مهم، پیامبر(ص) از مشورت با صحابه و مردم استفاده میکرد. این روش به تقویت مشارکت عمومی و همبستگی اجتماعی کمک میکرد. بهمنظور مشورت و مشارکت نیز ایجاد نهادهایی که مردم و نمایندگان آنها بتوانند در تصمیمگیریهای مهم شرکت کنند را ترتیب اثر دادند و همچنین برای شفافیت در تصمیمگیری نیز اطلاعرسانی شفاف درباره تصمیمها و سیاستهای حکومتی سرلوحه کار خود قرار داده بودند.
احترام به حقوق دیگران نیز یکی ديگر از مهمترین شاخصهای حکومتداری پیامبر(ص) بود، ایشان احترام به حقوق دیگران و حفاظت از حقوق اقلیتها را بسیار مهم میدانست. افراد در حکومت پیامبر(ص) از حقوق و آزادیهای خود برخوردار بودند. برای حمایت از حقوق اقلیتها، تضمین حقوق و آزادیهای اقلیتهای دینی، قومی و فرهنگی را مدنظر داشتند و به حفظ و احترام به آزادیهای فردی و حقوق بشر قائل بودند.
رفع تبعیض، پنجمین ویژگی خاص حکومت پیامبر بود، حکومت پیامبر(ص) علیه هر گونه تبعیض نژادی، قومی، طبقاتی و جنسیتی مبارزه میکرد و برای اجرای قوانین ضد تبعیض، به تدوین و اجرای قوانین و سیاستهایی که هرگونه تبعیض را از بین ببرند اهتمام کردند و به همین منظور به فراهمسازی فرصتهای برابر در زمینههای آموزش، اشتغال و مشارکت اجتماعی پرداختند.
شفافیت و صداقت از جمله ویژگیهای حکومتی پیامبر(ص) بود، ایشان در امور حکومتی شفافیت و صداقت را ترویج میکرد. این امر موجب افزایش اعتماد عمومی به حکومت میشد. ارائه اطلاعات دقیق و شفاف به مردم در مورد مسائل حکومتی و اداری و ایجاد سازوکارهای پاسخگویی برای مقامات حکومتی در قبال عملکرد خود از جمله اقدامات لازم برای شفافیت و صداقت بود.
تقوا و اخلاق نیز از شاخصهای حکومتداری ایشان بود، پیامبر(ص) تأکید زیادی بر تقوا و اخلاق در زندگی فردی و اجتماعی داشت. این اصول باعث شکلگیری جامعهای بر پایه ارزشهای معنوی و اخلاقی شد. آموزش و ترویج ارزشهای اخلاقی و دینی در جامعه و همچنین پرهیز از فساد و مبارزه با فساد در تمام سطوح حکومتی و اداری از جمله اقدامات لازم برای ترویج ارزشهای اخلاقی بود.
یکی از اهداف مهم حکومت پیامبر(ص) حمایت از فقرا و ضعیفان جامعه بود. برای این منظور، برنامههایی مانند زکات و صدقات در نظر گرفته شد. برای اجرایی شدن این هدف برنامههای اجتماعی در نظر گرفته شد از جمله ایجاد برنامههای حمایتی برای فقرا و نیازمندان، مانند زکات و صدقات و همچنین ارائه خدمات تأمین اجتماعی برای نیازمندان و ضعیفان جامعه.
تعلیم و تربیت نیز نهمین ویژگی حکومتداری پیامبر(ص) بود ایشان به آموزش و تربیت دینی و علمی مردم پرداختند به همین منظور مدارس و مکاتب برای آموزش کودکان و بزرگسالان تأسیس شدند. این شاخصها نه تنها نقش مهمی در توسعه و گسترش اسلام داشتند، بلکه به ایجاد جامعهای پایدار، عادل و همبسته کمک کردند.
تعمیم اصول و شاخصهای حکومت رسول خدا (ص) به حکومت اسلامی فعلی میتواند به ایجاد جامعهای پایدار، عادل و همبسته کمک کند.
حکومت نبوی(ص) میتواند بهعنوان الگویی برای نظامهای اسلامی معاصر بهکار گرفته شود، چراکه اصول و شاخصهای آن میتوانند در ایجاد یک جامعه عادل، پایدار و همبسته مؤثر باشند در این راستا به برخی از روشهای تعمیم حکومت نبوی به نظامهای اسلامی اشاره میکنیم، بهعنوان نمونه حکومت نبوی بر پایه عدالت استوار بود که با توجه به این شاخص، نظام اسلامی نیز باید توزیع عادلانه منابع و فرصتها را تضمین کند و از هرگونه تبعیض جلوگیری کند.
همچنین باید یک سیستم قضایی مستقل و شفاف وجود داشته باشد که به پروندهها بهصورت عادلانه رسیدگی کند. در حکومت نبوی، همه افراد از حقوق برابر برخوردار بودند. نظام اسلامی باید قوانین و سیاستهایی برای رفع تبعیض نژادی، قومی، جنسیتی و طبقاتی اجرا کند و احترام به حقوق اقلیتها را سرلوحه فعالیت خود قرار دهد، به همین منظور تضمین حقوق و آزادیهای اقلیتهای دینی، قومی و فرهنگی ضروری است.
پیامبر(ص) در تصمیمگیریهای مهم از مشورت با مردم و صحابه استفاده میکرد. نظام اسلامی باید نهادهای مشورتی برای مشارکت مردم در تصمیمگیریها ایجاد کند.
شفافیت در تصمیمگیریها نیز از ویژگیهای حکومتی پیامبر(ص) بود که برای ارائه اطلاعات شفاف و دقیق درباره تصمیمات حکومتی به مردم باید اهتمام کرد. همچنین نظام اسلامی باید ارزشهای اخلاقی و دینی را در جامعه ترویج کند و برای مبارزه با فساد در تمام سطوح حکومتی و اداری اقدام داشته باشد.
برای حمایت از مستضعفان جامعه نیز ایجاد برنامههای حمایتی، مشابه زکات و صدقات در زمان پیامبر(ص) رایج بود که اکنون باید آنها را تقویت کرد و به ارائه خدمات تأمین اجتماعی برای نیازمندان و ضعیفان جامعه پرداخت.
ارائه آموزشهای عمومی و دینی برای تمامی افراد جامعه، مشابه مکاتب و مدارس نبوی و تأکید بر تربیت نسلهای آینده با ارزشهای اسلامی و اخلاقی میتواند نقش مهمی در الگوگیری از حکومت پیامبر(ص) داشته باشد.
اجرای این اصول و شاخصها میتواند به ایجاد یک نظام اسلامی کارآمد و پایدار کمک کند که به نیازها و خواستههای مردم پاسخگو باشد.
انتهای پیام