غزه، این باریکه مظلوم و مقاوم، در قلب تحولات جهان اسلام و عرصه تقابل حق و باطل، نقشی فراتر از یک مسئله صرفاً سیاسی و جغرافیایی ایفا میکند. رنجها و استواریهای مردم غزه، همچون زنگ بیداری برای امت اسلامی به صدا درآمده و غبار غفلت و غرور را از دیدگان بسیاری زدوده است.
این حوادث جانکاه، نه تنها چهره کریه ستمگران و منافقان را آشکار کرده؛ بلکه نشانههایی از تحولات بزرگتر و سنتهای الهی را در پیش چشم ما نمایان کرده است.
استقامت بینظیر مؤمنان در برابر طغیان کفر، بیداری غافلان، رسوایی منافقان و حتی گرویدن غیرمسلمانان به اسلام، همگی گواه بر این مدعاست که غزه، کانون تحولات و نقطه عطف در مسیر بیداری و آمادگی برای آیندهای روشنتر است. بهمنظور بررسی و تحلیل این مطلب که آیا میتوان تحولات در غزه را از نشانههای آخرالزمان دانست یا خیر، خبرنگار ایکنا از همدان، با حجتالاسلام والمسلمین علیرضا یوسفی راستگو، متخصص حوزه مهدویت گفتوگویی کرده است که مشروح آن را در زیر میخوانیم:
فساد اخلاقی و بیحیایی یکی از مهمترین ویژگیهای آخرالزمان است و روایات اشاره به گسترش فساد جنسی، بیحیایی زنان، و هتک حرمتها دارند. امام علی(ع) میفرمایند: زنان در آخرالزمان برهنه و لخت شده، زینتهای خود را آشکار میکنند و به شهوات میگرایند.
از طرف دیگر گناهان در آخرالزمان عادیسازی میشود و منکر معروف و معروف منکر میشود و ارزش به ضدارزش تبدیل خواهد شد.
از دیگر ویژگیهای آخرالزمان آن است که حکومتهای ظالم و فاسد بر جامعه حکمفرما خواهند شد. براساس روایات زمامداران جائر «امراء جوره» و وزیران فاسق «وزراء فسقه» بر جامعه حاکم میشوند و اداره کشور به دست نامردان و زنان یا جوانان بیتجربه میافتد.
سستی ایمان و معنویات نیز از دیگر ویژگیهای این دوران است. براساس آنچه در روایات آمده است مساجد آباد، اما خالی از هدایت خواهد شد «مساجد عامره و هی خراب من الهدی» و قرآن تنها بهصورت خط و نوشته باقی میماند و عمل به آن کاهش مییابد.
خشونت و ناامنی در جامعه پدیدار میشود؛ جنگهای پی در پی، مرگهای ناگهانی و قحطی از نشانههای روایتشده است. همچنین براساس روایتی از امام محمدباقر(ع) که میفرمایند: «لایقوم القائم الا علی خوف شدید» ترس و ناامنی در جامعه شکل خواهد گرفت.
همچنین تضعیف روابط انسانی و متلاشی شدن خانواده نیز از ویژگیهای آخرالزمانی بیان شده که در پی آن سردی عواطف رخ خواهد داد و بزرگترها به کوچکترها ترحم نمیکنند. خانوادهها متلاشی میشوند مردان از همسران اطاعت میکنند، اما به والدین بیاحترامی میکنند.
در غزه، اشغالگری رژیم صهیونیستی مصداق بارز تسلط اشرار است. کشتار غیرنظامیان، تخریب خانهها، و محاصره غذایی که منجر به قحطی شده است. نهادهای بینالمللی مانند شورای امنیت با سکوت یا حمایت از ظلم، نقش «وزراء فسقه» را ایفا میکنند.
فساد اخلاقی جهانی در برابر مقاومت غزه نیز حادث شده است. در حالی که غرب شاهد عادیسازی همجنسگرایی و بیحیایی است، مردم غزه با حفظ حجاب و نماز جماعت در میان خرابهها، نماد «قابض علی الجمرة» «چنگ زدن به ایمان مانند نگهداشتن زغال گداخته» هستند.
مرگهای ناگهانی در غزه با بمبارانهای گسترده، تطابق با روایت مرگ سفید (مرگ ناگهانی) دارد و قحطی در غزه بهدلیل محاصره، یادآور روایات «نقص من الاموال والانفس» کاهش داراییها و جانهاست.
مقاومت مردم غزه، نمونه عینی «مؤمن ذلیل» است که در روایات توصیف شده از نظر ظالمان خوار شمرده میشود، اما در پیشگاه خداوند عزیز است.
در غزه، زنان همزمان دو نقش دارند؛ قربانیان بیحیایی نظام جهانی مثلاً سکوت در برابر جنایات جنسی رژیم صهیونیستی و نماد الگوهای مقاومت که مادران شهیدان، پرستاران بدون امکانات، و مدافعان خانواده هستند.
بسیاری از نشانهها از جمله جور حاکمان، قحطی، جنگ در غزه محقق شدهاند. اما روایات تأکید میکنند ظهور زمانی رخ میدهد که تمام جهان را فساد فراگیرد.
بنابراین، وقایع غزه ممکن است زمینهساز ظهور باشد، اما تعیین وقت ظهور «توقیت» رد شده است. عملکرد ما در این شرایط مهم است، انتظار فرج به معنای فعالبودن در مبارزه با ظلم و حفظ ایمان است، نه انفعال. وظیفه مؤمنان در شرایط کنونی امر به معروف و نهی از منکر، افشای جنایات غزه و مقابله با عادیسازی ظلم، تقویت روحیه انتظار فعال است. امام صادق(ع) میفرمایند: «انتظار فرج، خود فرج است»؛ یعنی باید با عمل صالح، زمینهساز ظهور شد.
پرهیز از یأس نیز از دیگر وظایف است. حتی در تاریکترین شرایط (مانند غزه)، مؤمنان باید بدانند که «أتی أمر الله» فرمان خدا فرا میرسد.
بر این اساس غزه امروز، آیینهای از نشانههای آخرالزمان است، ظلم جهانی، مقاومت مؤمنان، و فساد سیستماتیک. اما این رویدادها لزوماً به معنای وقوع قریبالوقوع ظهور نیستند، بلکه هشداری برای آمادگی دائم و عمل به وظایف الهی هستند. همانطور که در روایات تأکید شده، ظهور هنگامی رخ میدهد که جهان در اوج ظلمت فرو رفته باشد، و در آن زمان، «جاء الحق و زهق الباطل حق میآید و باطل نابود میشود.»
عاطفه ابرار
انتهای پیام