علیاکبر حنیفی، پیشكسوت و داور مسابقات بينالمللی قرآن، در گفتوگو با ایكنا از فارس، به تبیین انتظارات و درخواستهای خود از نمایندگان مجلس یازدهم پرداخت و گفت: بیش از 40 سال از عمر انقلاب اسلامی میگذرد و طی این سالها فعالیتهای بسیار خوبی در زمینههای قرآنی داشتهایم.
وی تصریح کرد: مدارس، دانشگاهها و حتی بسیاری از سازمانها و نهادهای نظامی فعالیتهای قرآنی دارند و در طول سال مسابقات یا كلاسهای آموزش قرآن برپا میكنند كه همگی به بركت انقلاب اسلامی و خون شهیدان است. به خصوص در 10 سال گذشته با تصویب بودجههای نسبتاً خوب، حمایتهای بسیاری از فعالیتهای قرآنی شده است، اما كافی نیست. البته با شرایط موجود در قیاس با بسیاری از كشورها از نظر فعالیتهای قرآنی وضعیت بهتری داریم، اما در كل در برخی از مسائل جزئی چنین نیست و عقب هستیم.
وی با تأكید بر اینكه باید فعالیتهای قرآنی كشور سازماندهی شوند، بیان کرد: این سازماندهی، كنترل و مدیریت عالی در سطح كشور، كه نگاهی به سطح بینالملل هم باید داشته باشد، امكانپذیر نیست، مگر اینكه تمام فعالیتهای قرآنی در یک سازمان یا مجموعه مدیریتی متمركز شوند، الزاماً نمیگوییم وزارتخانه بلکه حداقل یک سازمان امور قرآنی متمركز برای این فعالیتها تشكیل شود.
این پیشكسوت قرآنی اظهار کرد: هماكنون نهادهای دولتی یا نیمه دولتی اعم از سازمان تبلیغات اسلامی، اوقاف، شورای توسعه فرهنگ قرآنی مدعی اشراف بر فعالیتهای قرآنی هستند، اما هیچ كدام نمیتوانند كنترل نهایی، بازرسیهای دائمی، حسابرسیهای كلی و نظارتها و مدیریتهای عمومی، گزارشگیری و غیره را برای فعالیتهای قرآنی كل كشور داشته باشند و میتوان گفت كه بینظمی در برخی از قسمتها مشاهده میشود و این مسئله به فعالیتهای قرآنی ضربه میزند.
وی تصریح كرد: مدیریتها فراگیر یا ناظر به فعالیتهای روز نیستند و بخشی از آن هم به دلیل عدم بودجههای لازم یا داشتن ابزارهای لازم مدیریتی مثل منابع انسانی و تجیزات است. به همین دلیل انتظار و درخواست از مجلس این است كه به عنوان طرح یا دولت و وزارت ارشاد بهعنوان یک لایحه این مسئله ارائه شود كه یک مركز یا سازمان جامع قرآنی در كشور داشته باشیم تا تمام فعالیتهای قرآنی در این سازمان برنامهریزی، مدیریت و كنترل شوند.
حنیفی پیشنهاد دوم را راهاندازی مجلس قرآنی در كشور برشمرد و گفت: اكنون مجلس شورای اسلامی در رأس تمام فعالیتها و نظام بودجهبندی و نظارت بر فعالیتهای مالی است كه هم تقسیمبندی بودجه انجام میدهد و هم بر آنها نظارت و حسابرسی میکند.
داور مسابقات بينالمللی قرآن با بیان اینکه بودجههای قرآنی كشور تبرّعی است، تصریح کرد: در این رابطه حسابرسی و نظارت انجام و حتی بودجه درستی نیز تخصیص داده نمیشود و در نتیجه كار درستی انجام نمیشود؛ بنابراین به یک مجلس قرآنی نیاز داریم که میتواند متشكل از نمایندگان، نخبگان و برگزیدههای فعالیتهای قرآنی استانها و تعدادی نماینده از ادارات و نهادهای دولتی باشد و در نهایت متشكل از 50 نفر باشد. البته نمیگوییم این مجلس در سطح مجلس شورای اسلامی بوده و امكانات لازم اعم از حقوق، خودرو، مسكن، هزینه ایاب و ذهاب داشته باشد، اما میتواند مجلسی با حضور نخبگان قرآنی كل استانهای كشور بهعنوان نمایندگان جامعه قرآنی باشد و همه چیز در آن استنطاق شود و مانند همین مجلس شورای اسلامی كه از مسئولان سؤال یا حتی استیضاح میكنند، این مجلس هم چنین كاری را برای فعالیتهای قرآنی انجام دهد.
حنیفی اظهار كرد: متأسفانه چنین چیزی در كشور نداریم و هر كسی هر كاری میكند و كسی جرئت ندارد که بگوید چرا چنین كرده است و اگر هم بگوید، میگویند قرآن است و توجیه میكنند، در صورتی كه وقتی درباره فعالیتی در مجلس بحث و گفتوگو میشود، از نظر مدیریتی و نظارتی تمام جوانب آن سنجیده میشود. این دو پیشنهاد را تاكنون به بسیاری از مسئولان بیان كردهام، اما اقدامی نشده و باید بر فعالیتهای قرآنی نظارت کنند و سازمان و مجلسی كار حسابرسی آنها را به عهده داشته باشد و سازمان قرآنی، مدیریت کند و مجلس قرآنی نیز برنامهریزی و بودجهبندی را انجام دهد.
وی در ادامه سخنان خود همچنین بر اهمیت راهاندازی دانشگاه قرائات در كشور تأكید كرد و گفت: در بسیاری از فعالیتهای قرآنی نسبت به دنیا بسیار عقب هستیم، به عنوان مثال بحث آموزش قرائات است، زیرا اصالت قرآن به آموزش قرائات بستگی دارد و اكنون در كشورهایی نظیر مصر، عربستان، سوریه و غیره سیستم بسیار پیشرفته آموزش قرائات با استفاده از اساتید مبرز و منابع بسیار متقنی كه از صدر اسلام جمعآوری شده است، وجود دارد كه به آن اجازه میگویند، مثلاً اجازه داده میشود تا بتوانید قرائت حفص با روایت شاطبیه یا از طرق دیگر خوانده شود.
حنیفی به برخی از بزرگان این عرصه در كشور در دورانهای گذشته اشاره و اظهار کرد: مزار محمدبن محمدبن محمدبن علیبن یوسف الجزری در شیراز است، اما هنوز كسی نمیداند كه این فرد چه شخصیت بزرگی در جهان اسلام است و اگر سعدی و حافظ را برای ایران بدانیم، یوسف الجزری مربوط به كل جهان اسلام است كه جایگاه بسیار رفیعی دارد. این فرد همزمان و معاصر حافظ بوده و حافظ از ایشان قرائات و اجازه گرفته است كه البته معلم و نویسنده كتابهای متعددی از جمله «النشر»، كه در قرائات بسیار پیشرفته است، بود.
وی با بیان اینكه در ایران دو الی سه سال است كه مسئله قرائات راهاندازی و نیمه تمام رها شده است، اظهار کرد: باید در كشور دانشكده و دانشگاه قرائات داشته باشیم و این را سازمان قرآنی طرح داده و مجلس تصویب كند.
داور مسابقات بينالمللی قرآن با ذکر اینكه شاید در قرائت 5 تا 10 درصد پیشرفت كردهایم، اما در 95 درصد كار بسیار عقب هستیم، گفت: قرآن همه چیز است، ناموس، شرف، بزرگی و اعتبار مسلمانی و كتاب وحی الهی است و باید به آن توجه ویژه كنیم. بنابراین پیشنهاد میدهم كه دانشكده بسیار عظیم قرآنی قرائات در كشور راهاندازی كنیم.
وی اضافه كرد: در كشور دانشكدههایی بسیاری تحت عنوان تربیت مدرس قرآن داریم، اما قرآن تدریس نمیشود بلكه معارف دینی تدریس میشود. درست است كه آموزش معارف دینی لازم است، اما جای آن در حوزههای علمیه است و جای دانشكده و دانشگاه قرائات در كشورمان خالی است تا اصل قرآن را از كجرویها و انحرافات حفظ كند.
حنیفی با تأكید بر اهمیت توجه به شیوه تلاوتها در جهان اسلام گفت: امروز اگر یكی از بزرگترین قاریان بینالمللی كشور را به عنوان داور مسابقات اعزام كنیم، از او سؤال میكنند كه از چه كسی اجازه دارید؟ لذا به همین دلیل بسیاری از كشورها اساتید ما را دعوت نمیكنند و میگویند هیچ كدام اجازه ندارند و اگر اجازه نداشته باشند هیچ اعتباری ندارند. درست مانند این است كه كسی بگوید پزشک متخصص جراحی كلیه هستم، اما مدركی را ارائه نكند و بگوید که مدركی ندارم. آیا این صحیح است؟
پیشكسوت قرآنی كشور در پایان اظهار کرد: از تمام خبرنگاران متعهد و با تقوا درخواست میكنم که این موارد را مطرح كنند تا شاید با راهاندازی چنین مكانهایی شاهد اعتلای فعالیتهای قرآنی در كشور باشیم.
انتهای پیام