انفاق؛ مهم‌ترین اسباب نجات در روز قیامت
یک پژوهشگر علوم قرآنی گفت: براساس آیات جزء سوم قرآن کریم، انفاق مهم‌ترین اسباب نجات انسان در روز قیامت است.
به گزارش ایکنا از همدان، مسعود رستنده، مدرس و پژوهشگر علوم قرآنی در سخنانی به بیان نکات اخلاقی جزء سوم قرآن کریم پرداخته است که در ادامه با هم می‌خوانیم:
براساس آیه ۲۵۴ سوره بقره انفاق از مهم‌ترین اسباب نجات در قیامت است. علاوه بر این، در جزء سوم قرآن سیدالآیات یعنی آیت‌الکرسی آمده که همان آیه ۲۵۵ سوره بقره است. در فضیلت این آیه همین بس که امام علی(ع) فرمود در این آیه 50 کلمه آمده است و در هر کلمه، 50 برکت وجود دارد. در حدیثی از امام باقر(ع) آمده است که هر کس آیت‌الکرسی را یک بار بخواند خداوند هزار امر ناخوشایند از امور ناخوشایند دنیا و هزار امر ناخوشایند از امور ناخوشایند آخرت را از او برطرف می‌کند که آسان‌ترین ناخوشایندِ دنیا، فقر و آسان‌ترین ناخوشایندِ آخرت، عذاب قبر است.
رسول خدا(ص) می‌فرمایند: «آیت‌الکرسی از گنجی زیر عرش الهی به من داده شده است و به هیچ پیامبری قبل از من داده نشده»؛ دلیل اهمیت آیت‌الکرسی این است که مجموعه‌ای از معارف اسلامی و صفات خداوند اعم از صفات ذات و فعل و به‌ویژه مسئله توحید در ابعاد مختلف را دربرگرفته است.
براساس آیه ۲۵۶ سوره مبارکه بقره، دین اجباری نیست، چراکه راه درست از راه انحرافی روشن شده است و دیگر نیازی به اجبار وجود ندارد، بنابراین مذهب نمی‌تواند تحمیلی باشد و عبارت «لا إِكْراهَ فِي الدِّين»، صریح‌ترین آیه در این زمینه است.
در آیه ۲۵۹ سوره مبارکه بقره داستان عُزَیر پیامبر آمده است که این پیامبر از کنار خانه‌های خرابی می‌گذشت و چشمش به استخوان‌های متلاشی شده‌ای افتاد. از چگونگی زنده شدن مردگان سوال کرد خداوند هم به مدت صد سال او را میراند و وقتی پس از صد سال زنده شد دید که الاغی که بر او سوار بوده متلاشی شده است، اما غذا و نوشیدنی که با خود به همراه داشته تر و تازه است به امر خدا الاغ زنده شد و عُزَیر گفت اعتراف می‌کنم که خداوند بر هر کاری قادر است. همچنین در ادامه جزء سوم قرآن داستان حضرت ابراهیم(ع) و چهار پرنده است که به مسئله معاد اشاره دارد.
نکته دیگر در آیه ۲۶۲ سوره بقره است کسانی که انفاق می‌کنند و در پی آن منت نمی‌گذارند و آزار و اذیت نمی‌کنند و در پیشگاه الهی از اجر و پاداش برخوردارند یعنی در پی انفاق مراقب حفظ آبروی افراد نیازمند هستند؛ این افراد نه ترسی از فقر و کینه و بخل و مغبون شدن دارند و نه غمی از آنچه انفاق کردند. پس ما نباید پس از انفاق، دیگران را مورد منت و آزار و اذیت قرار بدهیم.
براساس آیه ۲۶۳ سوره بقره برخورد خوب بهتر از انفاقی است که در پی آن آزار و اذیت باشد. یعنی سخن عفو و گذشت به مراتب از انفاق توأم با آزار و اذیت بهتر است. پیامبر گرامی اسلام(ص) می‌فرمایند: «هنگامی که حاجتمندی از شما چیزی را می‌خواهد گفتار او را قطع نکنید تا تمام مقصود خویش را شرح بدهد سپس با وقار و ادب و ملایمت به او پاسخ بدهید یا چیزی که در قدرت دارید در اختیارش بگذارید و یا به طرز شایسته او را بازگردانید زیرا ممکن است سؤال‌کننده فرشته‌ای باشد که مأمور آزمایش شماست تا ببیند در برابر نعمت‌هایی که خداوند به شما ارزانی داشته چگونه عمل می‌کنید.»
نکته دیگری که از جزء سوم قرآن کریم برمی‌آيد این است که براساس آیه ۲۶۷ سوره بقره انفاق ما به نیازمندان باید از قسمت‌های پاکیزه اموالمان باشد از چیزهایی انفاق نکنیم که اگر به خودمان بدهند آن را نمی‌پذیریم. همچنین براساس آیه 268 سوره مبارکه بقره شیطان هنگام انفاق همواره ما را از فقر و تهیدستی می‌ترساند ولی خداوند آمرزش و افزایش اموال را به ما وعده داده و نگران کاهش اموال نباید باشیم. زیرا خداوند لحظه‌ای که انفاق می‌کنیم بلافاصله آن را جبران می‌کند مثل زمانی که در رودخانه‌ای بزرگ، کاسه‌ای را از آب رودخانه پر کنید جای آن کاسه بلافاصله پر می‌شود.
نکته دیگری که از جزء سوم قرآن کریم به‌دست می‌آید این است که براساس آیه 269 سوره مبارکه بقره، تنها حکمت است که می‌تواند بین دو کشش الهی و شیطانی در امر انفاق فرق بگذارد. کسانی که به آن‌ها حکمت داده شده خیر فراوان به آن‌ها داده شده و فقط خردمندان هستند که این حقایق را درک می‌کنند. حکمت یعنی علم و دانشی که انسان را از کارهای خلاف باز دارد کسانی که دارای حکمت هستند؛ وقتی که امر انفاق برایشان پیش می‌آید شیطان به آن‌ها وعده فقر می‌دهد، اما خداوند به آن‌ها وعده آمرزش و وعده افزایش اموال می‌دهد و آن‌ها سمت و سوی خداوند را انتخاب می‌کنند.
انتهای پیام
