مهربانی؛ سیره‌ تربیتی پیامبر اسلام(ص)

به گزارش ایکنا از همدان، مرتضی قائمی عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا به مناسبت میلاد پیامر عظیم الشأن اسلام، یادداشتی در مورد سیره تربیتی پیامبر(ص) را در اختیار ایکنا قرار داده است که مشروح آن را در زیر می‌خوانیم:

به سبب مهربانی فوق العاده پیامبر اکرم(ص)، به پیامبر رحمت و مهربانی معرف شد. با مهربانی و محبت در جان‌ها نفوذ می‌کرد و پیام‌های آسمانی را در وجود مخاطبان جای می‌داد. دوست و دشمن به مهربانی پیامبر(ص) معترف بودند و بسیاری از منکران به وسیله مهربانی رسول اکرم(ص) به اسلام گرویدند و شیفته شخصیت آن حضرت شدند.

در سیره تربیتی پیامبر(ص) مهربانی یکی از عوامل توفیق آن حضرت(ص) به شمار می‌رود به خصوص در دوره‌ای که خشونت و تندی رایج بود.

پیامبر اکرم(ص) تأکید می‌کردند که با مردم بر اساس عقلشان سخن بگویید و خود آن حضرت با هر گروه و رده سنی به اندازه درک و فهم و توان و استعدادشان رفتار می‌کرد. با کودکان چون کودک برخورد می‌کردند حتی با آنها بازی می‌کردند و با ملاطفت و مهربانی عملأ آنان را تربیت می‌کردند.

پیامبر از لغزش‌های اصحاب به راحتی می‌گذشتند و به همین سبب، عفو و گذشت در تاریخ زندگی پیامبر(ص) نمود و جلوه خاصی دارد به طوری که همگان از شدت بخشندگی و گذشت پیامبر(ص) شگفت زده می‌شدند. این رفتار به مسلمانان می‌آموزد که عفو و گذشت در تربیت تأثیر به سزایی دارد.

پیامبر اکرم(ص) همزمان هم به تربیت فردی توجه داشتند هم به تربیت اجتماعی، چون تربیت فردی مقدمه تربیت اجتماعی است و تربیت اجتماعی در تربیت فردی تأثیر متقابل دارد. لذا پیامبر(ص) به هر دو جنبه عنایت داشتند.

در دیدگاه پیامبر(ص) خانواده کانون تربیت اجتماع است و اگر به تربیت خانواده توجه نشود جامعه روی سعادت نخواهد دید و دچار فساد خواهد شد. لذا رسول اکرم(ص) تربیت را از خانواده و اطرافیان خود شروع کردند و از همگان خواستند این مسئله را از خانواده شروع کنند و مقدمه تربیت جامعه را فراهم آورد.