تدبر صحیح در قرآن مستلزم دانستن معنای درست واژه‌ها است
گروه فعالیت‌های قرآنی ـ یکی از اساتید کارگاه تدبر در قرآن که در حاشیه بیست و چهارمین جشنواره قرآن و عترت وزارت بهداشت برگزار شد در تعریف تدبر در قرآن بیان کرد: باید فهم واژه‌های قرآن درست شود، واژه‌ها در کنار هم تبدیل به جمله می‌شود و جملات در کنار هم تبدیل به باور می‌شود.
به گزارش ایکنا از همدان، یاسر رضازاده در کارگاه تدبر در قرآن که در حاشیه بیست و چهارمین جشنواره قرآن و عترت وزارت بهداشت در دانشگاه علوم پزشکی همدان برگزار شد در تعریف تدبر در قرآن گفت: تدبر به معنای تلاش برای کشف غرض هدایتی قرآن است.
وی در ادامه با اشاره بر توضیحاتی در تفاوت تدبر و تفسیر به رای اظهار کرد : تدبر وظیفه عمومی است اما تفسیر وظیفه عمومی نیست.
رضازاده ادامه داد : آیات یک سوره با هم مرتبط هستند و سوره های کوتاه یا برخی از سوره های بلند مانند سوره انعام یکپارچه نازل شده اند.
این استاد کارگاه تدبر در قرآن در ادامه، ضمن توضیح روش های تدبر در سوره فلق برای حاضرین در کارگاه یادآور شد : باید بدانیم که در سوره فلق چه رابطه ای بین کلمات وجود دارد و کلمات قل، اعوذ، رب، شر و حسد به چه معنا هستند.
رضا زاده در ادامه بر اهمیت فهم صحیح واژه‌ها برای تدبر صحیح در قرآن تاکید کرد و تصریح کرد: اکثر شبهاتی که در ذهن ایجاد می‌شود در اثر غلط معنا کردن واژه‌ها است. برای مثال واژه‌های خوف، خشوع، خشیت و جبن در کلام عرب به معنای ترس است و باید بتوانیم این واژه ها را دقیق معنا کنیم تا دچار اشتباه در فهم معنای آیات قرآن نشویم.
وی در ادامه کلمات سوره فلق را معنا کرد و بیان کرد : رب کسی است که ادعای حرکت از نقص به سمت کمال دارد. تمام اعمال، ما را یک گام به سمت بهشت یا به سمت جهنم می‌برد و لحظه ای نیست مگر اینکه ما یک گام به بهشت یا جهنم نزدیک شده‌ایم.
رضازاده افزود: کسی که عاشق باشد دوست دارد که محبوبش در همه چیز نظر دهد و عمل به این نظرات برای او تکلف نیست. پیامبر(ص) عاشق خدا بود، ماجرا یک رابطه عاشقانه بوده و عاشق بر خودش باید و نباید نمی‌بیند. پیامبر(ص) دوست داشت خدا در همه چیز نظر دهد. این ما هستیم که آنها را باید و نباید می‌بینیم.
وی تاکید کرد: باید فهم واژه‌های قرآن درست شود. واژه‌ها در کنار هم تبدیل به جمله می‌شود و جملات در کنار هم تبدیل به باور می‌شود.
وی خاطرنشان کرد : در این سوره می‌خوانیم: قل اعوذ برب الفلق. من شر ما خلق. استعاذه به معنای پناه بردن به خدا است هر کسی که احساس بی پناهی دارد می‌تواند به این سوره تمسک جوید و باید کسی که سوره فلق خوانده با او که فلق نخوانده متفاوت باشد.
رضا زاده گفت: نفث در این سوره به معنای دمیدن است و سوره فلق و سوره ناس را معوذتین نامیده‌اند. پیامبر(ص) با این دو سوره امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را مورد تعویذ از چشم زخم و سحر قرار می‌داد.
انتهای پیام
