جانفشانی در سنگر سلامت / دعایمان کنید
بیمارستان غرضی ملایر پس از ورود کرونا ویروس در این شهر یک یخش خود را به بیماران کرونا اختصاص داده است. با سرپرستار این بخش که امسال به‌عنوان پرستار نمونه کشوری انتخاب شده است و اکنون صبورانه بر بالین بیماران کرونایی شبانه‌روز حاضر است به گفت‌وگو نشسته‌ایم.
پرستاری همواره به‌عنوان فعالیتی مقدس و ارزشمند شناخته می‌شود. جامعه پرستاری کشور در خط مقدم ارائه خدمات سلامت به مردم و بیماران قرار دارند و بیشترین بار زحمات و مشکلات در بخش درمان بر دوش این افراد است.
روزهای اخیر شرایط جدید و سختی را برای این سفیدپوشان رقم زده است. آنچه جامعه پرستاری کشور نیازمند آن است قدردانی واقعی از این قشر زحمتکش و محقق شدن انتظارات به‌حق آنان است. شاید این روزها بیش از هر زمانی نقش و جایگاه سفیدپوشان سلامت را درمی یابیم. کسانی که همچون سال‌های دفاع مقدس امروز جانفشانی می‌کنند و در سنگر سلامت جامعه دل در گروی اخلاص گذاشته و فداکارانه مشغول خدمت هستند.
بیمارستان غرضی ملایر تنها مرکز درمان تأمین اجتماعی ملایر است که طی سال‌های گذشته در حوزه‌های مختلف خوش درخشیده و با ارائه خدمات مطلوب به مردم همواره رضایتمندی خوبی را از سوی مراجعان به این مرکز درمانی به همراه داشته است.
معصومه ملکی، ۲۰ سال است که در این مرکز درمانی صبورانه بر بالین بیماران شبانه‌روز حاضر بوده و امسال به‌عنوان پرستار نمونه کشوری انتخاب‌شده است. کسب این موفقیت و سربلندی برای مجموعه حوزه درمان تأمین اجتماعی بسیار ارزشمند است و به‌پاس این موفقیت گفت‌وگویی با این پرستار نمونه صورت گرفته است که در ادامه می‌خوانید:
ایکنا ـ خودتان را معرفی کنید؟
معصومه ملکی هستم ۴۳ سال سن دارم و حدود ۲۰ سال است که در بخش‌های مختلف بیمارستان غرضی ملایر در حرفه پرستاری مشغول خدمت به بیماران هستم. در بخش جراحی مردان به‌عنوان سرپرستار مشغول فعالیت هستم.
ایکنا ـ از چه سالی وارد حرفه پرستاری شدید و چرا پرستاری را انتخاب کردید؟
من در سال ۷۸ از دانشگاه همدان فارغ‌التحصیل شدم. از سال ۷۹ در بیمارستان تأمین اجتماعی غرضی مشغول به فعالیت شدم و به خاطر عشق و خدمت به مردم و علاقه‌مند بودنم مسیر زندگی‌ام را در این شغل قراردادم.
ایکنا ـ از روزهای تلخ و شیرین پرستاری بگویید
هر شغل سختی‌های خودش را دارد اما پرستاری جزو مشاغل سخت است، یکی از مشکلات حوزه ما این است که تعطیلی نداریم و کمبود نیرو هم در این زمینه مؤثر است. مشکل کار برای پرستاران البته بیشتر برای پرستاران خانم است چراکه با توجه به توان جسمی یک خانم واقعاً نیازمند این است که زودتر بازنشسته شود.
دیدن رنج و درد بیماران و همراهان آن‌ها هم بسیار دردآور است. همچنین روزهای تعطیل سرکار هستیم و آمادگی همیشه برای شرایط بحرانی و برخورد با تمامی قشرهای جامعه در سخت‌ترین شرایط زندگیشان و آرامش دادن به آن‌ها می‌تواند از سختی‌های دیگر شغل پرستاری باشد.
مهم‌ترین لذت برای من واقعاً لحظه‌ای بوده است که بتوانم جان یک انسان را نجات دهم و خوشحالی خانواده او را ببینم، لحظه به دنیا آمدن نوزاد هم برایم لذت‌بخش است، اما وقتی‌که تمام تلاش خود را برای نجات جان بیمار داشته باشیم و نتیجه‌ای نداشته باشد برای ما بسیار سخت است.
ایکنا ـ امسال برای چندمین بار است که پرستار نمونه شده‌اید؟
من برای اولین بار است که امسال به‌عنوان پرستار نمونه کشوری سازمان تأمین اجتماعی انتخاب شدم و یک‌بار نیز در سال ۹۱ به‌عنوان پرستار نمونه استانی و سال ۸۸ نیز به‌عنوان کارمند نمونه معرفی شدم.
ایکنا ـ پرستار نمونه بودن یعنی چه؟
عشق زیاد به کار؛ پرستار در یک جمله یعنی ایثار، وجدان بیدار و داشتن ارتباط و اخلاق خوب. بیماران و خانواده‌ها در بدترین شرایط به ما مراجعه می‌کنند و اگر ما در آن لحظه صبوری و اخلاق خوبی نداشته باشیم نمی‌توانیم موفق عمل کنیم.
ایکنا ـ از خاطرات خود در این حرفه بگویید
یکی از بهترین خاطرات من مربوط می‌شود به سال ۸۱ یک پیرمرد ۷۲ ساله را که دچار ایست قلبی شده بود به بیمارستان آوردند که با تلاش‌های زیاد و احیای قلبی نفسش برگشت و فردای آن روز حالش خوب شد و مشغول خوردن صبحانه در بخش بود که واقعاً برای من خوشحال‌کننده بود و الان نیز بعد از چند سال در قید حیات است و گاهی هم او را در خیابان می‌بینم.
یکی از بدترین خاطرات من مربوط به یک خانم بیمار ۴۸ ساله می‌شود که چند سال پیش بعد از چند روز بستری بودن در بیمارستان حالش بهبود پیداکرده بود و موقع نهار دو فرزندش در کنار تختش نشسته بودند و مادرشان مشغول ناهار خوردن بود که یک‌لحظه ایست قلبی کرد و درگذشت و تلاش ما نیز نتیجه نداد.
ایکنا ـ برخورد مردم با شما چگونه است؟
مردم در بدترین حالت به ما مراجعه می‌کنند و در آن لحظه باید صبور باشیم و سکوت کنیم و چیزی نگوییم. بارها پیش آمده است پس از بهبودی بیمار، اطرافیانش اگر برخورد بدی با ما داشتند عذرخواهی کرده‌اند.
ایکنا ـ از شرایط این روزهای سخت بگویید
این روزها پرستاران روزهای سختی را می‌گذرانند چراکه همه اقدامات و اعمال بیماران مشکوک و یا مبتلا به ویروس کرونا از صفرتا صد به عهده پرستاران است. به تمام سفیدپوشان و مدافعان سلامت کشور خسته نباشید می‌گویم احساس خوبی دارم از اینکه در این برهه حساس برای سلامت بیماران تلاش می‌کنم و تمام تلاش من و همکاران این است که هر چه سریع‌تر شاهد ریشه‌کنی این ویروس از کشورمان باشیم.
هر روز از ساعت 7 صبح تا 2 بعدازظهر در این بخش حضور دارم و مشغول خدمت‌رسانی به بیماران هستم همه برنامه‌های این بیماران خاص است و وسایل، آزمایش‌ها، دارو و ... برای هر بیمار با توجه به شرایط و سطح‌بندی حال بیمار با بیمار دیگر فرق می‌کند، ملاقات ندارند چراکه با توجه به سرایت بیماری فقط پزشک و پرستار باید بالای سر بیمار باشد.
از ابتدای اسفندماه در این بخش حضور مستمر دارم، به‌هرحال بودن در این لباس‌ها، عینک، ماسک، دستکش و... شرایط بسیار سختی دارد اما تحمل می‌کنیم. ما در معرض این بیماری هستیم و وقتی به منزل می‌روم بیش از خودم نگران این هستم که خانواده‌ام مبتلا نشوند.
ایکنا ـ آنچه که در حال حاضر بیش از هرچیزی به آن نیاز داریم چیست؟
امید و محبت، امری مهم برای بیماران است این روزها همه باید کمک کنیم تا هر چه سریع‌تر این بیماری از بین برود و مردم در این زمینه می‌توانند به خودشان و هم نوعانشان و پزشکان و پرستاران کمک کنند. طبق تأکیدات وزارت بهداشت پیشگیری، رعایت اصول بهداشت فردی و اجتماعی و در خانه ماندن چرخه شیوع این بیماری را کند می‌کند.
حرف آخر ...
موفقیت‌هایم در کار را مدیون تأمین اجتماعی می‌دانم، امیدوارم سال‌های باقیمانده خدمت خود را در راستای خدمت به بیماران به‌صورت درست انجام‌وظیفه کنم. مردم نیز ما را دعا کنند تا از این برهه سخت و حساس هر چه سریع‌تر خارج شویم و امیدواریم بتوانیم به وظیفه خود در این روزهای حساس به‌خوبی عمل کنیم.
انتهای پیام
