هدف ارسال پیامبران اتمام حجت خداوند است

به گزارش ایکنا از همدان، آیت‌الله حبیب‌الله شعبانی موثقی، نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه همدان، شب گذشته، پنجم آذرماه در جلسه 97 تفسیر قرآن کریم که در مسجد مهدیه همدان برگزار شد، در سخنانی به بیان هدف ارسال پیامبران پرداخت که در ادامه می‌خوانیم:

علم کلام که امروز در حوزه علمیه دنبال می‌شود از زمان امام باقر و امام صادق(ع) معروف است و وجود دارد، به کسانی که با استدلال‌های عقلی از دین دفاع می‌کنند را متکلم می‌گویند که هم در شیعه و هم در اهل تسنن وجود دارد، متکلمین بحثی دارند به نام «قاعده لطف» که بر خدا واجب است. اینکه بیان می‌شود این قاعده بر خداوند واجب است یعنی عقل می‌فهمد خدا به عالم لطف دارد.

حال لطف به چه معناست، اینکه خداوند هر آنچه باعث رفتن به بهشت و جهنم است را بیان می‌کند، گفتن این مسئله برای خدا واجب است یعنی خداوند نمی‌تواند مخلوق و بشر خود را بدون نشان دادن راه رها کند. امام موسی کاظم(ع) فرمودند خداوند دو حجت به انسان داده و با این دو دلیل راه بهانه را بر بشر بسته است؛ یک حجت باطنی (عقل) و دیگر حجت ظاهری است؛ این حجت ظاهری به گفته قرآن کریم ارسال پیامبران است.

آیه 42 سوره انفال در این باره می‌فرماید: «لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَيَحْيَىٰ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ؛ تا كارى كه خدا مقرر كرده است واقع شود، تا هر كه هلاک مى‌شود به دليلى هلاک شود و هر كه زنده مى‌ماند به دليلى زنده ماند. هرآينه خدا شنوا و داناست.» براساس این آیه اولین هدف ارسال پیامبران، اتمام حجت است که خدا حرفش را بزند، از آنجا که عقل نمی‌تواند به تنهایی همه امور را درک کند خدا پیامبران را ارسال کرده است تا حرف خود را به بشر از این طریق اعلام کند.

بیشتر بخوانید:

• تقویت اراده و عبرت انسان‌؛ دو هدف قرآن از بیان سرنوشت پیامبران
• نوع ذکر قرآن در مورد انبیا (ع) چگونه است

خداوند پیامبران را ارسال کرده تا در قیامت کسی مسئله‌ای را انکار نکند؛ در قیامت فرشته جهنم از جهنمیان سؤال می‌کند آیا برای شما بیم‌دهنده‌ای نیامد؟ «سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ» (ملک/ آیه 8) در آیه بعدی نیز می‌فرماید: «قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِير؛ آنها در جواب گویند: آری، ما را رسول بیم‌دهنده حق آمد ولی ما تکذیب او کردیم و گفتیم که خدا چیزی از آسمان نفرستاده و جز اینکه شما رسولان سخت به گمراهی و ضلالتید هیچ نیست.» (ملک/ آیه 9)

بنابراین خداوند اگر بخواهد کسی را عذاب کند، قبل از آن حرف خود را به او می‌رساند و با او اتمام حجت می‌کند، از این روست که 124 هزار پیامبر ارسال شده است. قرآن کریم در مورد هدف ارسال پیامبران می‌فرماید: «رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا؛ رسولانی را فرستاد که نیکان را بشارت دهند و بدان را بترسانند تا آنکه پس از فرستادن رسولان، مردم را بر خدا حجتی نباشد، و خدا همیشه مقتدر و کارش بر وفق حکمت است.» (نساء/ آیه 165) در بهشت چیزهایی هست که هیچ وقت ما در این دنیا میزان لذت آن را درک نخواهیم کرد.

پیامبر بهشت رفتن را برای ما راحت کرده است، رسول خدا(ص) فرمودند که از هفت گناه كه موجب هلاكت است دوری كنيد عرض شد يا رسول‌الله آن هفت گناه چيست؟ فرمود به خدا مشرک شدن، سحر کردن، نفس محترمی را كشتن مگر آنكه به حق كشته شود، ربا، خوردن مال يتيم خوردن، روز جنگ پشت به ميدان كردن و زنان پاكدامن بی‌خبر و با ايمان را تهمت ناروا زدن. اگر کسی واجبات خود را رعایت کند و از این گناهان دوری کند خداوند او را عذاب دائمی و جاوید نخواهد کرد. طبق آیه مطرح شده پیامبران ارسال شدند که در روز قامت کسی نگوید خدایا چرا این نکته را در دنیا نگفتی.