قرآن کریم انبیای الهی را منذر معرفی می‌کند

به گزارش ایکنا از همدان، آیت‌الله حبیب‌الله شعبانی موثقی، نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه همدان، شب گذشته، 10 دی‌ماه در یکصد‌ویکمین جلسه تفسیر قرآن کریم که در مسجد مهدیه همدان برگزار شد، در ادامه مباحث خود درباره هدف ارسال پیامبران به بیان مطالبی پرداخت که در ادامه می‌خوانیم:

انبیا و پیامبران الهی یک سری اهداف و اصول مشترکی دارند، آنها در اصل دین واحدی دارند، تفاوت آن‌ها در شریعت‌هایشان است، اما در مسیر کلی هدف واحدی دارند.

قرآن کریم انبیای خود را به‌عنوان منذر معرفی می‌کند و می‌فرماید: «رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ؛ رسولانی را فرستاد که نیکان را بشارت دهند و بدان را بترسانند تا آنکه پس از فرستادن رسولان، مردم را بر خدا حجتی نباشد.» (نساء/ آیه 165)

بنا به گفته قرآن کریم پیامبران هم ما را به بهشت و خوبی‌ها و سعادت بشارت می‌دهند و هم ما را از عذاب می‌ترسانند. نکته مهم در این قضیه این است که روش تربیتی پیامبران بیشتر به روش انذار و ترساندن است. تقریباً دوسوم صحبت پیامبران سخن از خطراتی است که برای بشر وجود دارد و او را تهدید می‌کند. خداوند متعال، خود، پیامبران و قرآن را به‌عنوان منذر معرفی می‌کند که این منذران امروز حوزه، مرجعیت و علما را شامل می‌شود.

بیشتر بخوانید:

• اتمام حجت پیامبران یعنی گرفتن بهانه‌ها از بشر
• هدف ارسال پیامبران اتمام حجت خداوند است
• تقویت اراده و عبرت انسان‌؛ دو هدف قرآن از بیان سرنوشت پیامبران
• نوع ذکر قرآن در مورد انبیا(ع) چگونه است

قرآن کریم می‌فرماید: «وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ* نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ* عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ؛ و راستى كه اين قرآن وحى پروردگار جهانيان است* روح‌الامين آن را بر دلت نازل كرد* تا از جمله هشداردهندگان باشى»(شعراء/ آیات 192 تا 194)؛ بنا به تفسیر برخی از علما اگر پیامبر خدا(ص) نبود قرآن نازل نمی‌شد. یکی از مواردی که ما مدیون پیامبر(ص) هستیم این است که اگر ایشان نبود قرآن هم نازل نمی‌شد.

قلب پیامبر(ص) تنها قلبی که ظرفیت اخذ وحی الهی را دارد

هیچ قلبی به اندازه قلب پیامبر اکرم(ص) ظرفیت اخذ وحی الهی قرآن را ندارد. اگر ایشان نبود همه پیامبران پیشین و حتی ائمه اطهار(ع) جمع شوند ظرفیت آن را نداشتند که قرآن نازل شود. امیرالمؤمنین(ع) نیز با همه عظمتی که دارد و این عظمت اصلاً برای ما قابل فهم و توصیف نیست اما جبرئیل بر او نازل نشده است.

تمام درجات بهشت به تعداد آیات قرآن کریم است؛ حقیقت قرآن کریم این کتاب کتبی و ظاهری نیست بلکه حقیقت این کتاب آن چیزی است که بر قلب پیغمبر(ص) نازل شد. حقیقت این آیه قرآن کریم است که می‌فرماید اگر این کتاب بر کوه‌ها نازل می‌شد از هم می‌پاشید. «لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ؛ اگر این قرآن را بر کوهی نازل می‌کردیم، قطعاً آن را از ترس خدا فروتن و از هم پاشیده می‌دیدی.»(حشر/ آیه 21)

قرآن کریم در آیات اول و دوم سوره کهف می‌فرماید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَلْ لَهُ عِوَجًا* قَيِّمًا لِيُنْذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِنْ لَدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا؛ ستايش خدايى را كه اين كتاب آسمانى را بر بنده خود فرو فرستاد و هيچ‌گونه كژى در آن ننهاد* كتابى راست و درست تا گناهكاران را از جانب خود به عذابى سخت بيم دهد و مؤمنانى را كه كارهاى شايسته مى‌كنند نويد بخشد كه براى آنان پاداشى نيكوست.»

خطاب قرآن به علما این است که درس دین یاد بگیرند یعنی اگر عده‌ای برای این مسئله دنبال درس دین نروند همه مردم در قیامت بازخواست می‌شوند. «وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ؛ و مؤمنان را نسزد که همگی به‌سوی جهاد بیرون روند؛ چرا از هر جمیعتی گروهی به سوی پیامبر کوچ نمی‌کنند تا در دین آگاهی یابند و قوم خود را هنگامی که به سوی آنان بازگشتند، بیم دهند، باشد که از مخالفت با خدا و عذاب او بپرهیزند.»(توبه/ آیه 122)؛ بنابراین فراگرفتن درس دین طبق این آیه واجب کفایی است. خداوند قرآن کریم را فرستاد تا منذر باشد.

اکرم یوسفی پارسا