نهج‌البلاغه؛ کتابی برای تمام اعصار بشر
نهج‌البلاغه تنها کتاب دیروز و امروز نیست بلکه کتاب فردا هم هست، چراکه تشریح انسان به‌طور جاودانه انجام شده است و در هر زمانی طروات خاص خودش را دارد و این‌گونه عمیق است.
کتاب نهج‌البلاغه که شامل بیانات گوناگون و معجزه‌گون امیر بیان و بنان، امام علی بن ابیطالب(ع) است، از نظر دانشمندان مسلمان و غیرمسلمان، بعد از قرآن کریم که کلام ذات اقدس اله، جل و اعلی است، بزرگترین کتاب از حیث محتوا و شکل و زیباترین سخنان در اوج فصاحت و بلاغت و حقیقتاً از هر نظر بی‌نظیر محسوب می‌شود.
با توجه به لزوم گسترش آموزش و آشنایی با فرهنگ و معارف بلند نهج‌البلاغه و همچنین نیاز مبرم مردم و مسئولان به آموزه‌های این کتاب باعظمت، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی ارزنده، امام جمعه شهرستان ملایر، در یادداشتی به چرایی تأکید رهبر معظم انقلاب در ضرورت توجه به نهج‌البلاغه در سال جاری پرداخته است که مشروح آن را در زیر می‌خوانیم:
یکی از توصیه‌های همیشگی و به‌ویژه سال جدید رهبر معظم انقلاب به مطالعه و آموزش نهج‌البلاغه است؛ اینکه چرا ایشان در اولین فرمایشات رسمی توصیه به نشر نهج‌البلاغه دارند را باید مورد تحلیل قرار دهیم.
بسیاری از مردم ما در عین حال که حب امام علی(ع) را در دل دارند، اما نسبت به کتاب نهج‌البلاغه بسیار غریب هستند و چیزی بیشتر از اسم و نام نهج‌البلاغه نمی‌دانند.
رهبر معظم انقلاب در یکی از سخنرانی‌های خود می‌فرمایند که هرکس نهج‌البلاغه نمی‌خواند چیزی از قرآن هم نمی‌داند. نهج‌البلاغه کتابی برای اداره جامعه است که هم مسائل فردی و هم اجتماعی و هم خانوادگی در آن وجود دارد؛ مسائل سیاسی و کشورداری، مدیریت جامعه و حتی نحوه رزم کردن به حدی جامع است که رهبر معظم انقلاب درباره این کتاب می‌فرمایند: «ما اگر بخواهیم انقلاب را ادامه دهیم باید اسلام را همه‌جانبه درنظر بگیریم که نمودار آن نهج‌البلاغه است.»
بیشتر بخوانید:
این کتاب، نقشه راه درست برای اداره جامعه است که اگر در اعمال شخصی، اجتماعی و سیاسی به فرامین امام علی(ع) عمل کنیم قطعاً جامعه رستگار خواهد شد و این نقشه راه انقلاب است، اگر طبق این نقشه حرکت کردیم انقلاب ما در مسیر ولایت واقعی حرکت کرده و به هر میزانی که ما از این کتاب فاصله بگیریم از قرآن فاصله گرفته‌ایم و در حقیقت از حقایق اعتقادی و دینی فاصله گرفته‌ایم.
بنابراین تصور نکنیم که اگر صرفاً اسم نهج‌البلاغه را شنیده‌ایم و یا شرحی مختصر و یا ترجمه ظاهری نهج‌البلاغه را خواندیم کافی است، بلکه فرمایشات حضرت(ع) بسیار جای پرداختن دارد.
از اهل شیعه و سنی اگر کسی بخواهد در رابطه با نهج‌البلاغه مطالعه‌ای داشته باشد قطعاً باید به یکی از شروحی که مراجعه می‌کند شرح ابن ابی الحدید معتزلی باشد که بیان می‌کند: «هر سخن علی را از سخن خالق فروتر و از سخن مخلوق فراتر است.» یعنی کلام ایشان کلام خداوند نیست، اما بشر نیز هرگز نمی‌تواند مانند علی(ع) در سخن گفتن همه جوانب را در حد اعلا بسنجد و بیان کند که علما و ادبا در برابر این سخنان زانو زده‌اند.
ابن ابی الحدید درباره سخنان حضرت علی(ع) بیان می‌کند: «بیش از 50 بار سخنان حضرت را خوانده‌ام و در هر بار پنجره جدیدی از معرفت این سخنان بر من گشوده شد.»
علامه محمدتقی جعفری که یکی از مفسران نهج‌البلاغه است در کتاب خویش با نام «نگاهی به امام علی(ع)» این‌گونه می‌نویسد: نهج‌البلاغه تنها کتاب دیروز و امروز نیست بلکه کتاب فردا هم هست، چراکه تشریح انسان به‌طور جاودانه انجام شده است و در هر زمانی طروات خاص خودش را دارد و این‌گونه عمیق است.
قوانینی که در روش انسان فرموده است ساخته شده زمان و مکان نیست تا محدود به عصر و قرنی باشد، هر عصری می‌رسد نوابغی را تربیت می‌کند و کهنه شدنی نیست. اما متأسفانه ما از نهج‌البلاغه درکی در این حد داریم که سیدرضی آن را جمع‌آوری کرده است؛ در حالی که مرحوم سیدرضی فقط بخشی از سخنان ایشان که در اوج فصاحت و بلاغت بودند را جمع‌آوری کرده است، بنابراین نام آن را نهج‌البلاغه به معنای روش بلاغت نام نهاده است.
این مظلومیت نهج‌البلاغه و غربت امام معصوم را در بین محبان خود می‌رساند که ما هم با نهج‌البلاغه و هم با صحیفه سجادیه غریب هستیم امیدواریم توفیق پیدا کنیم که در محضر این کتب شریف باشیم.
انتهای پیام
