از سالها پیش، قدرتهای سلطهگر غربی بهویژه آمریکا با توهم تسلط بر ایران، تلاش کردند با تحریم، تهدید، ترور و جنگ روانی ملت ما را به زانو درآورند. اما امروز، معادلات جهانی بهگونهای تغییر یافته که دیگر نه آمریکا همان ابرقدرت بیرقیب است و نه جمهوری اسلامی ایران کشوری که بتوان آن را با تهدید از حقوق مشروع خود محروم کرد.
پاسخ کوبنده جمهوری اسلامی ایران به ماجراجوییهای اخیر، بهویژه هدف قرار دادن پایگاه العدید در قطر، نه تنها یک اقدام نظامی، بلکه پیامی روشن به جهان بود؛ پیامی مبنی بر اینکه دوره تهدیدهای یکجانبه و خودبزرگبینیها گذشته است.
ایران امروز، کشوری نیست که به پای میز مذاکره کشیده شود تا امتیاز بدهد؛ بلکه بهعنوان یک بازیگر مقتدر، با کارنامهای از صبر استراتژیک و واکنشهای قاطع، نقش طلبکار را در معادلات جهانی ایفا میکند. از این پس، این غرب است که باید به حقوق هستهای ملت ایران اذعان کند، نه اینکه ایران را مجبور به عقبنشینی کند.
درواقع، آنچه رئیسجمهور آمریکا بهعنوان حمله به تأسیسات صلحآمیز هستهای ایران آغاز کرد، نهتنها شکست سیاست مهار ایران بود، بلکه موازنه قدرت منطقهای را نیز به نفع ایران تغییر داد. غرب و رژیم کودککش صهیونیستی اکنون با واقعیتی جدید روبرو هستند؛ واقعیتی که در آن، هرگونه تجاوز، با پاسخ قاطع و پیشبرنده جمهوری اسلامی مواجه خواهد شد.
تا پیش از این، غرب تصور میکرد میتواند با ابزار نظامی و رسانهای خود، ایران را از خطوط قرمز عقب براند، اما اکنون روشن شده که این جمهوری اسلامی ایران است که معادله بازدارندگی را بازنویسی کرده و ابتکار عمل را در میدان و دیپلماسی در دست گرفته است.
این پیروزیها تنها حاصل قدرت سخت نیست، بلکه ریشه در ایستادگی ملت ایران دارد؛ ملتی که با وجود سختترین تحریمها و فشارهای روانی، بر آرمانهای خود ایستاد و هزینه عزت را پرداخت تا ذلت را نپذیرد.
اگر مذاکرهای در آینده باشد، دیگر نه از موضع ضعف، بلکه از جایگاه قدرت خواهد بود. ایران ثابت کرده که مذاکره را تنها زمانی میپذیرد که طرف مقابل صداقت، منطق و احترام به حق ملتها را بشناسد، نه از موضع تحکم و زیادهخواهی.
تحولات اخیر را باید در پرتو وعدههای الهی تفسیر کرد. آنگونه که قرآن کریم وعده داده، یاری خداوند برای کسانی است که در راه او پایداری کنند. امروز، ملت ایران با ایستادگی در برابر شیاطین زمان، مصداق عملی این وعده است: «إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْكُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ.»
علی اکبری ساجد
انتهای پیام