اکنون که در آستانه برگزاری مرحله نهایی چهلوهشتمین دوره مسابقات سراسری قرآن اوقاف قرار داریم و اواخر مهرماه جاری این مرحله از مسابقات برگزار خواهد شد بر آن شدیم که نقاط قوت و ضعف استان همدان در حوزه مسابقات را از دیدگاه یک منتخب قرآن همدانی که اخیراً در سطح بینالملل حائز رتبه شده است را بررسی کنیم، تا باز هم استان همدان نمایندگانی در سطح مسابقات بینالمللی داشته باشد و این نمایندگان بتوانند برای استان و کشور ما افتخارآفرینی کنند. از اینرو بهمنظور وضعیت قرآنیان استان همدان، داوران، دورههای آموزشی و...، خبرنگار ایکنا از همدان با مهدی برنده، حافظ قرآن و منتخب مسابقات بینالمللی قرآن کریم در عربستان گفتوگویی کرده است که مشروح آن را در زیر میخوانیم:
در سطح استان ظرفیتهای بسیار خوبی برای ورود به مسابقات بینالمللی و حتی رتبهدار شدن در این مسابقات داریم، اما استان همدان در مقایسه با استانهای دیگر ضعیف عمل میکند و متأسفانه در برخی رشتهها بهدلیل عدم رسیدگی شرکتکنندهای وجود ندارد و از منظر داوری نیز بسیار سطح پایینی دارند.
یکی از مهمترین چالشهای قرآنی استان همدان این است که استاد خوب و سطح بالا در استان وجود ندارد، استادی که علم آن به روز باشد، چراکه مبحث حفظ و قرائت قرآن چیزی نیست که ما از اساتید ۲۰ سال گذشته استفاده کنیم، درواقع علوم قرآنی هم باید بهروز شود. استاد و شرکتکننده باید به دنبال این موضوع باشند که علم خود را بهروز کنند، نمونه بارز آن در مسابقات استانی اوقاف امسال بود که پس از مسابقات بینالمللی عربستان برگزار شد، من بهعنوان مهمان افتخاری در زمان برگزاری مسابقات حضور داشتم و پس از تجربه مسابقات بینالمللی دیدم که سطح داوری مسابقات و اساتیدی که استفاده میشود متأسفانه پایین است.
نمراتی که در استان همدان به متسابقان داده میشود سطح کاملاً متفاوتی با استانهای دیگر دارد، در هیچ یک از رشتههای مطرح مانند حفظ و قرائت در همدان داور درجه یک و درجه دو در استان حضور ندارند و این ضعف بسیار بزرگی است، اما استانهایی مانند بوشهر که کلانشهر هم نیستند داوران و اساتید بسیار خوب و درجه یک دارند. از دیگر ضعفهای قرآنی استان همدان این است که در بخش آقایان هیچ داور درجه یک و دو نداریم که شرکتکنندگان را آموزش دهد، اساتیدی که هستند باید بهدنبال بهروز شدن علوم خود باشند، در حالی که نهادهایی مانند اوقاف میتوانند کمککننده باشند و پیگیریهای لازم را انجام دهند.
بنده نیز بهمنظور ارتقا در مسابقات سعی کردم تحت آموزشهای نوین قرار بگیرم؛ در این راستا از مدرسان قرآنی سطح کشور بهویژه در تهران بهره گرفتم و از اینرو تفاوت سطحها را متوجه شدم.
افرادی که منتخب مرحله کشوری مسابقات اوقاف میشوند با افرادی که از ایران در سالهای گذشته در مسابقات بینالمللی حضور داشتند، ارتباط بگیرند و مشورت و راهنماییهای لازم را از ایشان بگیرند. فیلمهای نفرات برتر مسابقات بینالمللی را حتماً ببینند و برای این مبحث وقت بگذارند تا انتظارات داوران بینالمللی را درک کنند.
سبک و روش و متد داوری در ایران در مقایسه با مرحله بینالمللی متفاوت است؛ متأسفانه اساتید درجه یک کشور ما از این سبک داوری اطلاعی ندارند و به همین دلیل نمیتوانند راهنماییهای درستی به متسابقان ارائه دهند و ما با چشم بسته و با عدم آگاهی وارد مسابقات بینالمللی میشویم. بنابراین، اگر بخواهیم در عرصه بینالمللی موفق شویم باید از اساتید بینالمللی دعوت کنیم و یا بهصورت مجازی با آنها ارتباط داشته باشیم تا بتوانیم نسبت به متدها و روشهای داوری آنها اطلاع داشته باشیم. به عبارتی ما با علم کشور خودمان به تنهایی نمیتوانیم در عرصه بینالمللی موفق شویم و باید از اساتید کشورهای مختلف و از ظرفیت اساتید خارجی استفاده کنیم و از مدل داوری کشورهای مختلف اطلاع داشته باشیم که البته مسائل سیاسی نیز در این ارتباطگیری مؤثر هستند.
یکی از چالشها و آسیبهایی که ما در رشته حفظ داریم، در ایران تلاوتهای ما آهنگمحور و لحنمحور شده است که همین امر از تجوید و لحن عربی ما کمتر میکند و موجب میشود که در مسابقات کشورهای عربی نتوانیم عرض اندام کنیم. مهمترین تفاوت داوری در ایران و کشورهای عربی این است که برای آنها دو فاکتور حسن حفظ و تجوید و فصاحت بسیار مهم است که در ایران هم این فاکتورها هست، اما از آنجایی که فاکتور صوت و لحن در ایران بسیار تأثیرگذارتر شده، جای تجوید را گرفته و تجوید در کشور ما مهجور واقع شده است. بنابراین، اگر بخواهیم موفق شویم باید آییننامه خود را همانند کشورهای دیگر کنیم و آییننامه ما نیز باید به مبحث حسن حفظ و تجوید متمرکز شود نه مبحث صوت و لحن.
در استان و حتی در کشور مشکل آموزش عمومی قرآن را نداریم، مشکل ما در مبحث آموزش تخصصی قرآن است. در حالی ما قاریان و حافظان بسیار مستعدی در استان داریم.
امسال چهلوپنجمین دوره مسابقات بینالمللی اوقاف در مردادماه و در نیمه دوم ماه صفر در مکه برگزار شد که مسابقات در سطح بسیار بالایی بود، در این مسابقات موفق به کسب رتبه ممتاز در رشته حفظ شدم.
یکی از دلایلی که موجب شده بود سطح این مسابقات در این حد بالا باشد آن بود که تعداد شرکتکنندگان زیادی داشت، بهطوری که در طول چندین سال گذشته که مسابقات بینالمللی برگزار میشد تعداد شرکتکنندگان از کشورهای مختلف تا این حد بالا نبوده است و بیش از ۲۵۰ شرکتکننده از ۱۲۸ کشور دنیا در این مسابقات بینالمللی شرکت کردند که این تعداد شرکتکننده در طول سالیان گذشته بیسابقه بوده است.
همین تعداد بالای متسابقان موجب شده بود که سطح مسابقات نیز بسیار بالا باشد و افراد شرکتکننده هم از آمادگی بالایی برخوردار بودند.
از منظر تکریم و رسیدگی و اقامت کشور عربستان بهترین هتلها را برای متسابقان رزرو کرده بودند و این همه دغدغهمندی عربستانیها برای مبحث حفظ قرآن واقعاً شایسته تقدیر بود، بهطوری که تاکنون هیچ نهاد و ارگانی را ندیده بودم که برای حفظ قرآن تا این حد ارزش قائل شوند و تا این حد شرکتکنندگان را تکریم کنند.
اینکه ما بخواهیم مسابقات بینالمللی را با مسابقات داخل کشور مقایسه کنیم نتیجه درستی نخواهیم گرفت؛ باید مسابقات بینالمللی با مسابقات بینالمللی و مسابقات سطوح مختلف داخل کشور با یکدیگر مقایسه شوند.
بر این اساس میتوانیم بگوییم یکی از نقاط قوت مسابقات بینالمللی عربستان این بود که از تعداد بالایی شرکتکننده دعوت کرده بود، درصورتی که در مسابقات بینالمللی ایران تعداد شرکتکنندگان محدودتر است و تعداد روزهایی که متسابقان در ایران حضور دارند بسیار کمتر از مسابقات عربستان بود، اما تعداد بالای شرکتکنندگان موجب ارتقای سطح مسابقات خواهد شد.
میتوان گفت هیچ نقطه ضعفی در مسابقات بینالمللی عربستان ندیدم، چراکه سطح مسابقات بسیار عالی بود و برای متسابقان ارزش و جایگاه والایی درنظر گرفته بودند. اما محل برگزاری مسابقات در مسجدالحرام بود که یکی از رواقهای مسجد در حال توسعه و بازسازی بود و از آنجایی که رشته حفظ نیاز به تمرکز دارد همین سروصدا موجب شد که در کار برخی متسابقان خلل ایجاد کرد و بهتر بود محل برگزاری مسابقات را در یک محلی انتخاب کنند که سروصدا تمرکز افراد را به هم نریزد.
مدل داوری در عرصه بینالمللی متفاوت از مدل داخل کشور ماست؛ علاوه بر این آییننامه آنها نیز متفاوت است، بهطوری که در کشور عربستان و بسیاری از کشورهای دیگر حدود ۷۰ درصد نمره به حسن حفظ و ۳۰ درصد نیز به مبحث تجوید و فصاحت و مباحث صوت و لحنی محلی از اعراب ندارند؛ در حالی که در مسابقات داخلی مبحث صوت و لحن مهم است.
انتهای پیام