خدایا ما را در برقرارى پرچم «لااله الاالله» یاری کن

به گزارش ایکنا از همدان به نقل از نوید شاهد، شهید «مصطفی عطایی» اول فروردین‌ماه ۱۳۴۳ در شهرستان اسدآباد به دنیا آمد. پدرش عزت‌الله و مادرش خوش‌قدم نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. فروشنده لوازم یدکی بود و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. در 28 آذرماه ۱۳۶۰ در گیلان غرب توسط نیرو‌های عراقی به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامده است. در وصیت‌نامه این شهید آمده است:

«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ؛ گمان نبرید کسانی که در راه خدا کشته مى‌شوند و جهاد مى‌کنند مردگانند بلکه آن‌ها زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزى مى‌خورند.

خدایا شکر مى‌کنم که تو این نعمت را به من دادى که بتوانم در برابر تو، در راه اهداف حکومت اسلامى لذت‌ها و محبت‌های دنیوى را فراموش کنم و فقط راه تو را درنظر داشته باشم. خدایا من هر چه از تو خواستم در زندگى، به من عطا فرمودى حتى شهادت را از من دریغ ننمودى. من چطور بتوانم از عهده شکر تو برآیم.

پدر عزیز و بزرگوارم می‌دانم که محبت من در دل تو بسیار است و رنج و اندوه از دست رفتن من برایت سنگین است ولى در راه الله و در راه به ثمر رسیدن حکومت اسلامى بسى ناچیز است. از درگاه خداوند شما تشکر باید کنى که این نعمت را بر شما ارزانى داشته و شما را از این ثواب برخوردار گردانیده است.

پدر عزیزم تو را به حضرت بارى‌تعالى سوگند می‌دهم مبادا خداى نکرده گریه کنى و اجر و منزلت خود را در برابر پروردگار از میان ببرى، پدر عزیز از تو تشکر مى‌کنم که همواره از کوچکى براى انسان شدنم مرا ترغیب و تشویق کردى. من از شما تشکر مى‌کنم که در راه به انجام رسیدن مواهب و بخشش‌هاى پروردگار مرا یارى دادى؛ و تو مادر عزیزم همچون پدر دلبندم می‌دانم که غم از دست دادن فرزند براى مادر بسیار مشکل و دشوار است، اگرچه من بگویم مادر فراموش کن ولى مى‌دانم که این امر براى مادر امکان‌پذیر نیست ولى مادر عزیز و مهربانم عمر دنیا کوتاه است بالاخره آدمى یک روز آمده و یک روز هم از دنیا خواهد رفت چه بهتر که مرگ و شهادت انسان در راه خدا باشد.

مادر عزیزم از زحماتى که برایم کشیدى بسیار تشکر مى‌کنم و از خداى عزوجل خواهانم اجر و منزلت در بهشت به شما عنایت فرماید و درود فراوان بروان پاک امام امت خمینى بت‌شکن رهبر مستضعفین جهان، رهبر دردمندان و مصیبت دیدگان و رهبر زحمتکشان و مظلومان جهان چراکه این طبقه دل به او بسته‌اند و امیدوارند که رهبرى او به رهبرى و قیام حضرت امام زمان مهدى موعود(عج) متصل شود. ان‌شاءالله.

خدایا مستضعفان جهان را بر مستکبران پیروز فرما تا مستضعفان خود سرنوشتشان را به‌دست گیرند و ما را در برقرارى و پابرجا شدن پرچم «لااله الاالله» که همان راه على(ع) است کمک کن و باز من سخنى کوتاه با پدر و مادر و تمامى پیروان خط امام دارم.

پدر و مادر عزیز و دلبندم آن زمانى که جسدم در خون غوطه‌ور مى‌شود و به اولیاءالله می‌پیوندم به آرزوى دیرینه‌ام رسیده‌ام. آن زمانى که شما با جسد خون‌آلود من روبرو مى‌شوید گریه نکنید شاید با گریه شما دشمن اسلام خوشحال شود پس باید شما‌ها افتخار کنید به این شهید و آن سخن دوم به دوستان و پیروان خط امام و حزب‌الله؛ هیچ موقع تا لحظه شهادت از خط امام خارج نشده و با دادن شهید در راه خدا افتخار کنید و مصمم‌تر و بااراده پولادى راه شهیدان اسلام که همان خط امام است را دنبال کنید و آن نصیحتم به مجاهدین خلق و گروه‌هاى فدایى که خودشان را می‌خواهند براى خلق فدا کنند در صورتی که خلق را با دستور ابرقدرت‌ها فداى هوس‌هاى شیطانى خود می‌کنند؛ و اینک اى برادران مسلمان، اى برادرانى که در طریق و در راه آن هوسبازان افتاده‌اند به خود بیندیشید و کمى فکر کنید و راه حق را دریابید. چرا کسى که خود را مجاهد خلق و فدایى خلق لقب می‌دهد در جبهه‌هاى حق علیه باطل از اسلام که همان دین خلق است و دفاع مى‌شود، دیده نمى‌شود در صورتی که با دشمنان خلق همکارى مى‌کنند؟ بسى مایه تأثر است.

خدایا شهادت مرا جز شهداى صدر اسلام ثبت نما. آمین؛ و من از تمامى برادران و خواهران و قوم و خویشان و همرزمان انتظار دارم که اسلحه مرا زمین نگذارید و دنباله‌رو راه شهیدان باشید و من از یکایک همگى شما حلالى خواسته و آرزوى موفقیت و پیروزى براى شما دارم به امید پیروزى. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

فرزند شما مصطفى عطایى، ۱۶/۹/۶۰

خدایا خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار.»