علیاکبر حائری، استاد دانشگاه آزاد همدان در گفتوگو با ایکنا از همدان گفت: سخن در مورد هر یک از معصومین بسیار مشکل است و قطرهای از اقیانوس بیکران را میخواهیم شناسایی و بررسی کنیم.
وی بیان کرد: امام علی(ع) وقتی وارد مدینه شدند شروع به کشاورزی کردند و امام حسن(ع) نیز در این زمینه حضور فعالی داشتند، ایشان پس از شهادت امام علی(ع) در کوفه به مدینه برگشتند و هیچ مستمندی نبود مگر اینکه امام حسن آن را اکرام میکرد و در روایات آمده که ایشان دوبار تمام اموال خود و سه بار هم نیمی از آن را در بین مستمندان تقسیم و به آنها هدیه داده بود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: روزی عربی نزد امام حسن مجتبی(ع) میآید و میگوید ورشکست شدهام اما آبرویم را برای شما آوردم که بخرید و به من چیزی را هدیه کنید، امام حسن(ع) هم به خادم خود فرمودند در خانه هر چه داریم همه را به این فرد بده و در جواب خادم که گفت تمام داراییمان این است فرمودند به خدا حسن ظن داشته باش.
حائری تأکید کرد: در واقع وقتی میخواهیم انفاق کنیم همیشه بررسی میکنیم که خودمان با مشکل مالی مواجه نشویم و سپس کمک میکنیم، در صورتی که اگر به رزاق و روزیرسان بودن خداوند و اینکه بندهاش را تنها نمیگذارد معتقد باشیم به راحتی انفاق خواهیم کرد.
وی اظهار کرد: خصلت کرم و بخشش مختص تمامی معصومین(ع) بود اما در زمان امام حسن(ع) تمامی تابعین به علت سیاستهای معاویه دنیاپرست شده بودند و برایشان فرق نمیکرد بنیهاشم یا بنیامیه باشد و فقط تجارت برایشان در اولویت بود، انفاق و بخششهای حضرت در این برهه از زمان انجام میشد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه در زمان امام حسن مجتبی(ع) هیچ فقیری در مدینه نبود، افزود: یکی دیگر از کارهای ائمه اشتغالزایی بود به عنوان مثال در دامداریهایشان و یا در یک نخلستان که به آبادانی و کشاورزی اهمیت زیادی میدادند، چندین کارگر مشغول و امرار معاش میکردند.
وی گفت: در تاریخ صدر اسلام خلیفه دوم نقل حدیث را منع کرد و گفتند که قرآن کفایت میکند تا سال 99 هجری که عمربن عبدالعزیز که هم دوره بود با امامت امام محمدباقر(ع) نشر معارف اسلامی و احادیث گسترش یافت.
حائری بیان کرد: در زمان امام حسن(ع) هم به دلیل تبلیغات منفی معاویه، فقها از مدینه به نقاط مختلف جهان اسلامی میرفتند ولی به سمت ایشان نمیآمدند اما در کتب روایی احادیثی از امام داریم که بسیار پر مغز، پرمحتوا، مختصر و مفید هستند.
وی با اشاره به علم سیاسی امام حسن مجتبی(ع) گفت: صلح با معاویه که تا امروز شبهاتی همچنان در این باره مطرح میشود به دلیل درایت و علمیت بیکران امام حسن مجتبی(ع) بود.
این استاد دانشگاه بیان کرد: اگر صلح امام حسن(ع) انجام نمیشد و جنگ و منازعه صورت میگرفت امام حسن مجتبی(ع) قطعاً شهید میشد و امامت و تبلیغاتشان برای دین اثری نداشت اما با این صلح حقیقت معاویه و یارانش را به مردم نشان دادند.
وی ادامه داد: معاویه با خونخواهی از عثمان قصد مظلومنمایی داشت و با تبلیغات میخواست ایشان را به شهادت برساند، اما امام حسن مجتبی(ع) با پذیرفتن صلح نقشههای معاویه را برملا کرد.
حائری بیان کرد: در صلح حدیبیه نقل شده در حالی که پیامبر(ص) عقبنشینی کرد، این صلح زمینه فتح مکه را فراهم کرد، امام حسن(ع) نیز از آنجا که با تاکتیکی عالمانه صلح را پذیرفتند برای قیام امام حسین(ع) سرباز تربیت کرده و همینطور زمینه رشد و بالندگی را برای افرادی که پس از چندین سال پای منبرهای امام صادق و امام باقر(ع) مینشینند را فراهم میکند.
وی در پایان تأکید کرد: اگر امام حسن مجتبی(ع) صلح نمیکردند امروز از اسلام چیزی باقی نمانده بود و همچون سایر ادیان تحریفاتی در آخرین دین الهی وارد میشد اما امام با آن نرمش قهرمانانه توانستند دین را تا ظهور امام زمان(عج) بیمه کنند.
انتهای پیام