به گزارش ایکنا از همدان، به نقل از نوید شاهد، شهید «رضا خاقانی» اول خرداد ۱۳۴۷ در شهر سرکان از توابع شهرستان تویسرکان متولد شد. پدرش اسماعیل و مادرش طاهره نام داشت. دانشآموز سوم متوسطه بود که از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و سرانجام ۱۶ تیرماه ۱۳۶۵ در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است. در وصیت نامه این شهید آمده است:
«بسم رب الشهدا و الصدیقین
انا لله و انا الیه راجعون
ما از خدائیم و به سوی او بازگشت میکنیم.
با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب، این قلب تپنده حزبالله و با درود بیکران به رزمندگان اسلام و با عرض سلام بر شهیدان راه حق و حقیقت و با سلام بر امت شهیدپرور ایران وصیتنامهام را شروع میکنم.
هدف از آمدن من به جبهه رضای خداوند متعال بوده و هست و از خداوند متعال خواستارم که این خدمت ناقابل را که برای او بوده قبول کند. بنده یک خواهش از امت شهیدپرور دارم خواهش من این است که من نتوانستم به شما امت شهیدپرور خوبی بکنم ولی اگر از من بدی دیدهای یا شما حقی به گردن من دارید و من نتوانستم حق شما را ادا کنم انشاءالله به بزرگواری خودتان مرا ببخشید و مرا حلال کنید.
بنده چند پیام به شما امت شهیدپرور دارم ولی من کوچکتر از آنم که بخواهم به شما پیام بدهم، یکی از پیامهای بنده این است که امام را تنها نگذارید که تنهایی امام مساوی است با تنهایی اسلام و انشاءالله تنها نمیگذارید همچنان که تا به حال تنها نگذاشتهاید، یکی دیگر از پیامهای من این است که وحدت خودتان را حفظ کنید در همه مسائل، همچنان که تا به حال حفظ کردهاید، جبههها را خالی نگذارید که خالی شدن جبهه مساوی است با شکست اسلام، پدران و مادران عزیز از آمدن فرزندانشان به جبهه جلوگیری نکنند که این فرزندان عاشقان حسیناند و میخواهند حسین زمانشان را یاری کنند، اگر میتوانید در جبهه شرکت کنید و اگر نمیتوانید پشت جبهه را محکم نگه دارید، امام را دعا کنید.
و اما به خانوادهام؛ خدمت پدر و مادرم و برادران و خواهرم سلام عرض میکنم، اولاً از شما پدر و مادرم میخواهم که مرا حلال کنید همچنین برادران و خواهرم، ای پدر وای مادرم من که نتوانستم به شما خوبی کنم و حقتان را نسبت به خودم به شما ادا کنم ولی شاید با شهادتم توانسته باشم حقتان را ادا کرده باشم، چون من امانتی از طرف خدا در دست شما بودم و شما امانتتان را سالم به خدا برگردانیدهاید، ای پدر وای مادرم برای من گریه نکنید.
وصیت خصوصی به پدر و مادرم.
ای پدر و ای مادر من مقداری نماز قضا دارم و آن شاید یک هفته یا بیشتر هم بشود و سه روز روزه که آن هم عذری بوده دارم امیدوارم که آنها را بهجا بیاورید به کسی قرض ندارم.
7 تیرماه 1365، جزیره مجنون»
انتهای پیام