آزاده و جانباز دفاع مقدس همدانی گفت: سختترین قصه اسارت خیانت خودیها بود، همان چیزی که در جنگ 12 روزه ما را خیلی آزار داد، در آسایشگاه ما چند نفری بودند که حتی آب خوردن ما را به مأموران بعثی اطلاع میدادند و این موجب شکنجه و آزار بسیاری دوستان میشد وگرنه سرما و گرما و گرسنگی و سایر سختیها قابل تحمل بود.