قیس بن مسهر؛ نماد مسئولیت‌پذیری در راه ولایت
مدرس مؤسسه کلامی احیا همدان قیس بن مسهر صیداوی را یکی از اصحاب باوفای حضرت سیدالشهدا(ع) دانست و گفت: او را به جهت خدماتی که داشته می‌توان نماد مسئولیت‌پذیری در راه ولایت معرفی کرد.
حجت‌الاسلام سجاد جمشیدی، پژوهشگر و مدرس مؤسسه کلامی احیا همدان در گفت‌وگو با ایکنا از همدان اظهار کرد: قیس بن مسهر صیداوی یکی از اصحاب باوفای حضرت سیدالشهدا(ع) است. او از شیعیان کوفه و راه‌بلد مسیرهای ارتباطی کوفه با مناطق اطراف به‌ویژه کوفه به حجاز بود. به همین جهت وظایف سنگینی برعهده گرفت، از این‌رو است که می‌توان او را نماد مسئولیت‌پذیری در راه ولایت معرفی کرد.
پس از مرگ معاویه و جمع شدن شیعیان در خانه سلیمان بن صرد و نگارش اولین نامه‌ها، قیس دومین گروه اعزامی از نامه‌رسان‌های کوفیان به سوی حجاز و نزد امام بود. قیس در مکه به نزد امام می‌رود و پس از سال‌ها به آرزوی خود میرسد و در رکاب ایشان می‌ماند تا اینکه امام تصمیم می‌گیرد مسلم بن عقیل را به کوفه بفرستد.
او به فرمان امام حسین(ع) همراه مسلم شده و پس از ورود حضرت مسلم به کوفه به مدت یک ماه که از بیعت‌گیری او نسبت به بیعت‌کنندگان می‌گذرد، مسلم نامه‌ای به سوی امام می‌نویسد. این نامه را قیس به حجاز می‌برد و به مکه میرسد و نامه را به امام می‌رساند. دوباره ملازم رکاب امام می‌شود و همراه ایشان می‌شود تا آن‌گاه که حضرت سیدالشهدا(ع) از مکه به سوی عراق رهسپار می‌شود، زمانی که امام به منزل حاجز میرسد نامه‌ای به سوی کوفه می‌نویسد و قیس مأمور رساندن آن به کوفه می‌شود.
حرکت قیس پس از شهادت حضرت مسلم و تحولات کوفه است، ولی هنوز این خبر به امام حسین(ع) نرسیده است؛ قیس در نزدیکی کوفه گرفتار سپاهیان حصین بن تمیم که مأمور راه عراق به حجاز است می‌شود و او را پیش ابن زیاد می‌برند.
او نامه امام را به سرعت از بین می‌برد و قبول می‌کند که بر منبر مسجد کوفه رفته و امام را سبّ کند. ولی او از فرصت استفاده می‌کند و خبر در راه بودن امام و پیام حضرت را به کوفیان می‌دهد. ابن زیاد خشمگین شده و دستور می‌دهد او را از فراز دارالعماره به پایین پرت کنند و به شهادت برسانند.
قیس بن مسهر سخت‌ترین مأموریت‌ها را به عهده می‌گیرد، مأموریت‌های پرخطری که با دوری از امام حسین(ع) همراه بود، اما به عشق امام آنها را انجام داد. در واقع خطرپذیری و تن دادن به فعالیت‌های مخاطره‌آمیز در راه هدف متعالی از ویژگی‌های ثابت شخصیتی اوست، چراکه او نقش پیک بین کوفه و امام را با توجه به فاصله طولانی، سختی مسیر و خطرات جانی فراوان به درستی انجام می‌دهد و چهار مرتبه در ظرف سه ماه مسیر ۱۴۰۰ کیلومتری را به عشق حضرت سیدالشهدا(ع) می‌پیماید.
انتهای پیام
