انس بن حارث؛ مظهر ایمان به غیب

حجت‌الاسلام سجاد جمشیدی، پژوهشگر و مدرس مؤسسه کلامی احیا همدان، در گفت‌وگو با ایکنا از همدان، اظهار کرد: انس بن حارث کاهلی اسدی از صحابه پیامبر(ص) بود و در جوانی ملازم رکاب پیامبر اسلام، در همان زمان‌ سخنی را از پیامبر اکرم(ص) می‌شنود که همانا فرزندم حسین(ع) در منطقه‌ای از عراق کشته خواهد شد هر کس در آن زمان بود او را یاری کند.

بعد از آنکه خلافت امیرالمومنین(ع) آغاز می‌شود او ملازم رکاب حضرت گردیده و در جنگ صفین شرکت می‌کند. در این جنگ حضرت از کوفه در حاشیه فرات به سمت شمال غرب برای نبرد با معاویه می‌رود و مسیر عبور لشکریان از کربلاست.

انس بن حارث می‌بیند که امیرالمومنین(ع) در کربلا در فاصله‌ای ۱۵ کیلومتری از فرات در بیابان خشک، لشکر را متوقف کرده و در گودالی نشسته و در برابر لشکر ۶۰ تا ۹۰ هزار نفری کوفه، خاک‌ها را برداشته و می‌گرید و می‌فرماید اینجا قتلگاه فرزندم حسین است پس آگاه باشید که او را یاری کنید و مبادا در برابر او باشید.

سرانجام سال‌های سخت معاویه از راه می‌رسد و او با تقیه جان خود را حفظ می‌کند البته با این وجود گاه روایاتی در مورد فضایل اهل بیت علیهم‌السلام بین مردم نقل می‌کند. پس از مرگ معاویه و آغاز خلافت یزید چون امام از مدینه و مکه می‌رود و خبر آن به کوفه می‌رسد موج نامه نگاری‌ها به امام حسین(ع) از کوفه شروع می‌شود. او منتظر واکنش امام می‌ماند و چون پاسخ امام به کوفیان را مثبت می‌بیند متوجه می‌شود که این همان قیام موعود است.

در این هنگام انس ابن حارث ملازم مسلم بن عقیل می‌شود ولی با شهادت مسلم با وجود سن زیاد از کوفه خارج شده و تک و تنها به سمت شمال کوفه می‌رود و خود را به همان منطقه‌ای می‌رساند که از زمان امیرالمومنین(ع) به یاد داشت. انس مدتی نزدیک به یک ماه آنجا به انتظار امام حسین(ع) و کاروانش اتراق می‌کند.

در این مدت برخی از عشایر بنی اسد که چوپان و ساکن روستاهای اطراف غاضریه و نینوا هستند وقتی او را ساکن در وسط بیابان می‌بینند نزدش می‌آیند و از سر این اقامت می‌پرسند.

او برای آنها حدیث نبوی و علوی درباره قیام سیدالشهدا(ع) را بیان می‌کند و به آنها می‌گوید می‌داند که حسین(ع) اینک مقصدش نه کوفه بلکه کربلاست پس در اینجا به انتظار اوست او از آنها هم می‌خواهد که به او بپیوندند ولی آنها نمی‌پذیرند. تا اینکه روز دوم محرم کاروان امام به کربلا می‌رسند و او تنها استقبال‌گر از امام است.

انس بن حارث روز عاشورا از اولین شهدای کربلا شد‌، زندگی انس، یقین و باور به وعده داده شده از سمت حجت خداست. پیامبر اکرم(ص) و امام علی(ع) به قیام حسینی در سرزمین کربلا اشاره می‌کنند و این مطلب از جمله اخبار غیبی بود که در سال‌های بعد به وقوع پیوست و انس با باور به این مطلب مظهر ایمان به غیب است که در اوایل سوره بقره جزء صفات متقین برشمرده شده است «الم ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ».

انس بن حارث نسبت به حوادث آینده بی‌تفاوت نبود و خود را آماده حوادث سخت آینده کرد. بر این اساس است که او آماده و منتظر قیام حجت الهی، حسین بن علی(ع) است. این درسی است برای همه منتظران قیام مهدوی که اینگونه با ایمان به وعده آمدن مهدی موعود(عج) به انتظار حجت الهی بنشینند خود را آماده یاری‌اش نگه دارند.