خدا را همیشه ناظر بر حال خود بدانید

آیت‌الله سید اسدالله مدنی در سال ۱۲۹۲ شمسی در آذرشهر آذربایجان‌شرقی به دنیا آمد. در چهار سالگی، مادر و در شانزده سالگی، پدر خود را از دست داد و دوران کودکی را با رنج و زحمت و سختی به پایان رساند؛ با این وجود با پشتکار وافر به تحصیل علوم دینی مشغول شد.

او در حوزه علمیه قم، پس از گذراندن مراحل مقدماتی، از محضر اساتید بزرگ فقه و اصول و فلسفه بهره‌مند شد. مدتی پای درس مرحوم آیت‌الله حجت‌کوه‌کمری و آیت‌الله سیدمحمدتقی خوانساری حاضر شد و مدت چهار سال نیز در محضر امام خمینی(ره) حضور یافت و از دروس فلسفه و عرفان و اخلاق ایشان بهره‌مند شد.

آیت الله مدنی پس از مدتی به نجف‌ اشرف هجرت کرده، در حوزه علمیه نجف اشرف، در کنار تکمیل تحصیلات عالی خویش، تدریس در سطوح مختلف را شروع کرد و به دستور مرحوم آیت‌الله حکیم کرسی تدریس لمعه، رسائل، مکاسب و کفایه را به عهده گرفت و در اندک زمان، جزو اساتید معروف حوزه علمیه نجف‌ اشرف به‌شمار آمد.

او از مجاهدانی است که نخستین فعالیت سیاسی و اجتماعی خود را ستیز با فرقه گمراه بهائیت قرار داد. پس از به ثمر رسیدن قیام خونین ملت ایران به رهبری امام خمینی، شهید محراب، آیت اللّه مدنی به یاری امام خود شتافت.

او این‌بار با تصدی نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی از طرف مردم همدان خدمت به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را آغاز کرد. این مبارز خستگی‌ناپذیر در سنگر نماز جمعه با افشای ماهیت پلید عناصر فرصت طلب، ملی‌گرا و لیبرال و نیز منافقین کوردل، توطئه‌های استعمار و عناصر داخلی آنان را نقش بر آب کرد و از حریم انقلاب اسلامی پاسداری کرد. او در نهایت 20 شهریور سال 1360 در محراب نماز در تبریز  از سوی منافقان به شهادت رسید.

در وصیت‌نامه شهید محراب آیت الله مدنی آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله الاول قبل الانشاء والاخر بعد فناء الاشیاء و صلی الله علی خلقه محمد و اوصیائه الاتقیاء

اما بعد، چون هیچ انسانی را از مرگ چاره نبوده و دیر یا زود این شربت را نوشیده و به لقاء الله جل جلاله فایز خواهد شد.

آن وقت دستش از دنیا کوتاه و اگر در وصیت، کوتاهی کرده باشد، ای بسا گرفتاری داشته باشد. لهذا این جانب میر اسد الله مدنی دهخوارقانی فرزند مرحوم مبرور مشهدی میر علی آقا مدنی طاب ثراه، اولاً خدای توانا و جمیع انبیا و مرسلین و ملائکه مقربین و مؤمنین را به شهادت می‌طلبم که ایمان به خدای توانا جل جلاله داشته، واحدی و موجودی را شریک او ندیده، حال و مقالم گویای «لا اله الا الله الحق المبیین» است و همچنین معترف به رسالت و حاکمیت وجود مقدس رسول گرامی حضرت محمد بن عبد الله صلی الله علیه و آله بوده و جمیع آنچه را که آن بزرگوار از جانب پروردگار احدیت آورده تصدیق و اعتراف داشته، وجود مقدس مولی الموالی حضرت امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام را وصی بلافصل و امام واجب الطاعة و یازده فرزندش را یکی بعد از دیگری امامان بر حق می‌دانم و انتظار مقدم شریف حضرت حجة بن الحسن العسکری عجل الله فرجه را داشته و امیدوارم به زودی چشممان به جمال مبارکش روشن شود.

مرگ و سؤال قبر و عالم برزخ و رجعت و بعثت در روز قیامت و میزان و صراط و بهشت و جهنم و کتب را حق دیده و امید به رحمت واسعه الهی دارم که در روز حشر نامه اعمالم را به دست راستم بدهد.

اما وصیتم، جمیع وراث و دختران خودم را سفارش می‌کنم که خدا را فراموش نکرده و همیشه او را ناظر بر حال خود دیده و مثل من غافل نباشند.

راجع به اموالم، منزل نجف را خودم از سهم مبارک تهیه و ابداً تملک نکرده‌ام، کذلک منزل همدان را دوستان همدانی با امریه مرحوم مبرور سیدنا الاستاد حضرت آیت الله حکیم قدس سره از سهم مبارک تهیه نموده و در اختیار من گذاشته‌اند. پس هر دو منزل راجع به وجوه مقدس حضرت حجه بن الحسن عجل الله تعالی فرجه بوده و به دستور حضرت آیت الله خمینی مدظله به مصرف مهم خواهد رسید و بنده ابداً هیچ کدام از دو منزل را تملک نکرده و به عنوان این که سهم مبارک است، تصرفی کرده‌ام.

چنانچه در وصیت‌نامه قبلی تصحیح نموده‌ام تمام کتاب‌های موجود در نجف و قم سهم مبارک بوده و باید در یکی از کتابخانه‌های دینی عمومی نجف یا قم قرار داده شود. کتاب‌هایی که اخیراً در ایران تحصیل نموده‌ام به همین نحو است.

جمادی الاول 1396 هجری قمری، اسد الله مدنی.

شادی روح امام خمینی(ره) و شهدا صلوات.